Narodowy Radykalizm – Idea silniejsza niż ogień

14 kwietnia 1934 roku to bez wątpienia jedna z najważniejszych dat w historii polskiego nacjonalizmu. To wtedy materialistyczne naleciałości dawnej endecji zostały na dobre pogrzebane, a na forum publicznym w pełnej krasie pojawił się Narodowy Radykalizm, jako idea w pełni zakorzeniona w Tradycji Katolickiej. Postawienie Boga na pierwszym miejscu uchroniło naszych poprzedników przed szowinistycznymi aberracjami oraz realnymi i urojonymi zbrodniami, które stały się udziałem ruchów narodowych innych krajów. Dość wspomnieć o niemieckim bestialstwie i wyczynach ukraińskich psychopatów spod znaku banderyzmu. Dlatego też narodowi radykałowie byli w tamtych czasach tak zaciekle zwalczani przez okupantów, a dziś przez pogrobowców żydokomuny. To jest wręcz talmudyczna nienawiść do Politycznych Żołnierzy Wielkiej Polski, której doświadczamy na salach sądowych i w koszernych mediach. Na nic jednak ich starania, bo ostateczne zwycięstwo będzie należeć do nas.

14 kwietnia 1934 roku rozpoczęła się ideowa podróż, która swoje przystanki miała w Grupie „Szańca”, Konfederacji Narodu, Narodowych Siłach Zbrojnych, Uderzeniowych Batalionach Kadrowych i Narodowym Zjednoczeniu Wojskowym. Ciemna noc komunistycznego zniewolenia przerwała na moment ciągłość organizacyjną środowiska narodowo-radykalnego. Jednak dzięki żyjącym przedstawicielom środowiska oenerowskiego – Jerzemu Kurcyuszowi, Mieczysławowi Harusewiczowi, ks. Stanisławie Bełchowi czy ks. prof. Michałowi Poradowskiemu – udało się doprowadzić do powstania Narodowego Odrodzenia Polski i wspierania ruchu bezpośrednio odwołującego się do dziedzictwa bojowników walczących pod symbolem Ręki z Mieczem.

Dziś bardziej niż kiedykolwiek musimy podkreślić absolutny prymat dobra Polski i Polaków ponad mrzonkami, których efektem jest zawsze stanięcie w jednym obozie z niewolnikami liberalizmu lub marksizmu. Dziś bardziej niż kiedykolwiek musimy odważnie głosić nasze poglądy i odrzucać marginalizujące zachowania, które wpychają nas do subkulturowego getta, tak pożądanego z punktu widzenia krajowych agentur globalizmu i obcych stolic. Wreszcie dziś bardziej niż kiedykolwiek, jako katolicy, musimy bronić Chrystusa i Matki Bożej przed skompromitowanym posoborowiem i lewicowo-liberalnymi degeneratami. Nie ma żadnych kompromisów ze złem i to jest prawdziwe przesłanie osób podpisujących historyczną Deklarację Obozu Narodowego w budynku stołówki Politechniki Warszawskiej.

14 kwietnia 1934 roku rozpoczęło się narodowe odrodzenie Polski i musimy zrobić wszystko, aby dokończyć dzieło naszych protoplastów. Czołem Wielkiej Polsce! Śmierć wrogom Ojczyzny!

 Warszawa, kwiecień 1994. Manifestacja NOP w rocznicę powstania Obozu Narodowo-Radykalnego

Wstąp do NOP – wypełnij formularz rekrutacyjny (kliknij!)

Wesprzyj finansowo działania nacjonalistyczne (kliknij!)

Symbole radykalnego nacjonalizmu w Polsce

Ani liberalizm, ani marksizm – droga ideowa spadkobierców ONR

„Szczerbiec” – magazyn narodowo-radykalny

Deklaracja Trzeciej Pozycji – fundament rewolucyjnego nacjonalizmu

Dokumenty Trzeciej Pozycji: Deklaracja Europy Wolnych Narodów

Idee NOP: Narodowy Radykalizm, Trzecia Pozycja, Rewolucja Konserwatywna

Pierwsze obchody rocznicy powstania ONR w Polsce postkomunistycznej (1993)

Współczesny NR i Trzecia Pozycja w opracowaniach naukowych

Katolickie Państwo Narodu Polskiego – wizja nacjonalistów z NOP

Narodowo-radykalna odpowiedź na marksizm i liberalizm

Ugrzecznienie? Zmiana poglądów? Takie rzeczy to nie z NOP – rozmowa z szefem Wydziału Ideowo-Politycznego

Narodowi radykałowie byli elitą ówczesnej inteligencji – rozmowa z dr. Wojciechem Jerzym Muszyńskim

Polityczni Żołnierze – współczesny narodowy radykalizm