Przy okazji mojego niedawnego wystąpienia na Uniwersytecie Państwowym w Sankt Petersburgu, gdzie nawiązałam m.in. do zbrodni bolszewików, na różnych polskojęzycznych forach ponownie uaktywnili się wnerwieni socjaliści. Najwyraźniej nie mogą oni przeboleć, że akurat ta Polka, która ma odwagę jeździć do Rosji – i którą tam zapraszają – gardzi socjalizmem. Owa irytacja bierze się zapewne z tego, że utożsamiają Rosję z tym ustrojem. Wiadomo: historyczny wystrzał z krążownika „Aurora”, rewolucja, Lenin, etc.
A tu jedzie sobie jakaś Piwar do Rosji, nawiązuje kontakty z Rosjanami i zamiast kłaniać się przed mauzoleum z wysuszonym trupem przywódcy bolszewików, ubolewa nad męczeńską śmiercią cara Mikołaja II.
Przy tej okazji, rozgrzani do czerwoności socjaliści wygrzebują moje artykuły sprzed lat, w których… skrytykowałam socjalizm. Że niby mam się tego wstydzić? Generalnie wygląda na to, że socjaliści są bardzo mną rozczarowani. No bo jak to tak. Przecież Piwar krytykuje zgniły Zachód, chciwe korporacje, międzynarodową banksterkę, bezduszne sankcje, kapitalistyczny wyzysk i ucisk, etc. To dlaczego nie trzyma sztamy z socjalistami?
Wyjaśnię to najbardziej łopatologicznie jak się da. Odrzucam zarówno kapitalizm z jego monopolami, jak i socjalizm z jego wszechwładzą państwa. Dlaczego? Ponieważ oba te ustroje to formy niewolnictwa, w równym stopniu krępujące indywidualizm, ograniczające wolność i własność. Zarówno socjalizm, jak i państwowy kapitalizm pomagają tworzyć taki sam rodzaj społeczeństwa, w którym władza koncentruje się w rękach małej grupy rządzących. W obu przypadkach w ostatecznym rozrachunku liczy się tylko interes grupy uprzywilejowanych i ucisk całej reszty.
W tym teatrze dla gojów, pacynkami z napisami „socjalizm” i „kapitalizm” steruje ta sama ręka. Wystarczy wspomnieć, że na odpalenie rewolucji socjalistycznej w Rosji, Lenin otrzymał fundusze od kapitalistów z Zachodu.
Bezmyślni ludzie nabierają się jednak na ten wybór między dżumą a cholerą, czego przykładem jest euforia na polskojęzycznych forach po niedawnych wyborach parlamentarnych na Słowacji. Ileż było ochów i achów, że u południowych sąsiadów wygrali super ziomkowie. Co tam, że socjaliści – najważniejsze, że nienawidzą oni zachodniego imperializmu. Ależ się niektórzy ekscytowali, kiedy w świetle kamer nowy wicemarszałek słowackiego parlamentu Ľuboš Blaha zrobił w gabinecie „porządki” i usunął portret prezydent Słowacji Zuzany Čaputovej, zastępując wizerunkiem marksistowskiego rewolucjonisty Che Guevary.
Cóż, popaprańcy których kręci ten zbrodniarz z Ameryki Południowej, są nie mniej porąbani od wyznawców zbrodniarza Lenina. Ciekawi mnie tylko, czy nabierają się na „legendę Che”, bo jego podobizna tak fajowo wygląda na koszulkach i plakatach? A może na serio łyknęli bujdy o tym, iż ten latynoski bandyta miał „moralne prawo” mordować w imię wyrównywania nierówności społecznych?
Zrozumcie wreszcie: podziały między kapitalistów i socjalistów, między PiS i PO, między republikanów i demokratów, etc., tworzone są tylko po to, by antagonizować całe społeczeństwa w celu realizacji zasady «dziel i rządź». A w tak zorganizowanym podziale, do władzy dorywa się zawsze amoralna zaraza.
Tymczasem wszelkiej maści nieszczęśnikom nabierającym się na te diabelskie sztuczki, dedykuję niniejszą fraszkę Cypriana Kamila Norwida:
MIŁOŚĆ
Gdy szukasz nieprzyjaciół twoich nieprzyjaciół,
To szukasz tylko ostrza, żebyś w ranę zaciął,
I nie jesteś z miłości ogólnego ducha,
Lecz z ducha partji, który, co pochlebne, słucha.
Szukaj swoich przyjaciół, dla innych miej męstwo!
Miłość nie bitwą żyje, życiem jej zwycięstwo.
Ech, chyba jednak i tak tego nie zrozumiecie…
Agnieszka Piwar
Agnieszka Piwar – ur. w 1982 r. w Pyskowicach. Absolwentka filozofii na Uniwersytecie Wrocławskim oraz Podyplomowego Studium Dziennikarskiego PAT w Krakowie. Przez lata związana z kwartalnikiem „Opcja na Prawo” i tygodnikiem „Myśl Polska”, publicystka w „Bibuła – pismo niezależne”. Autorka dwóch filmów dokumentalnych o Międzynarodowym Motocyklowym Rajdzie Katyńskim. Autorka książki „Widziane z Moskwy i nie tylko”, zawierającej zbiór reportaży z Federacji Rosyjskiej i wywiadów z osobami publicznymi w Rosji; współautor książek: „Białoruś. Anatomia kryzysu”, „Ukraina w ogniu – komu potrzebna jest ta wojna?” (Wyd. Biblioteczka Myśli Polskiej) oraz „Przegrana wojna. Konflikt na Ukrainie, beneficjenci i bankruci” (Wyd. Wektory). Kontakt: [email protected]
Źródło: piwar.info
18 listopada 2023 o 16:07
Socjalizm to stagnacja, kapitalizm to degeneracja.
18 listopada 2023 o 18:55
Wrogiem jest globalny kapitalizm i zachodni imperializm oraz jego macki w Polsce.
Teoretycznych koncepcji alternatywnych do kapitalizmu jest całe mnóstwo. Jedną z nich jest socjalizm.
Ciekawsze są konkretne analizy rzeczywistości polityczno-gospodarczej w Polsce.
—
Z całym szacunkiem, ale Pani Piwar usiłuje reaktywować chyba jakieś spory i stwierdzenie rodem z lat 90 tych i bełkot w stylu „che fujara”, „antykomuna” i tym podobne durnoty
„Popapraniec Che?” Było wyjaśniane:
nacjonalista.pl/2013/10/29/che-guevara-jako-mit-radykalnej-prawicy-wywiad-z-mario-la-ferla/
Rewolucję w Rosji odpaliły liczne procesy, i były tam różne grupy po wielu stronach.
Marna publicystyka droga Pani Piwar. Tyle.
19 listopada 2023 o 00:06
>Jedną z nich jest socjalizm
Taka sama ideologia spod pejsa co jakieś lolbertarianizmy.
22 listopada 2023 o 23:06
Nieprawda, bo istniał polski ruch socjalistyczny, idący od Mickiewicza, Słowackiego, Brzozowskiego…
16 grudnia 2024 o 20:49
Che Guevara zdecydowanie bohater Ameryki Łacińskiej. Po prostu panlatynoski narodowy rewolucjonista. To ciekawe, że fascynowano się nim w kręgu włoskiej Terza Posizione
16 grudnia 2024 o 21:04
Piosenka zespołu „musica alternativa” Antica Tradizione poświęcona Che Guevarze: bitchute.com/video/4cD9KlpuIGgy
18 listopada 2023 o 22:38
Nie znam się.Biorę rente z powodu niepełnosprawności
21 listopada 2023 o 16:55
Ja też. A problemy socjalistyczne stają się problemami uczuć narodowych, jak mówił Stachniuk.
25 listopada 2023 o 04:35
Prawdziwy socjalizm to sprawiedliwość (względnie: społeczna sprawiedliwość). A sprawiedliwość = każdemu co jego (a nie każdemu po równo!). Ale skoro każdemu co jego… to czy znaczy to, że obecnemu syf-stemowi hańby i destrukcji – hańba i destrukcja?! I czy wogóle wolno (jeszcze?) stawiać takie pytania w tej jakże „wolnościowej” demo(no)kracji?!
14 grudnia 2024 o 20:17
Tak generalnie to Bismarck przeorał te wszystkie konserwatywno-liberalne bzdury, a także te wszystkie nierealne teorie z parafii „ani kapitalizm ani socjalizm”. Bismarck (pomińmy w tej dyskusji negatywne doświadczenia Polaków z nim związane) był w Niemczech mężem stanu, który utorował drogę niemieckiemu nacjonalizmowi na wiele lat i do dzisiaj jest w Niemczech uważany za geniusza polityki, nawet pomimo całego tego lewackiego, tolerancyjnego szaleństwa panoszącego się tam. On powiedział wprost, wprowadzajmy (my konserwatyści) państwowe programy socjalne, programy dobrobytu, a odbierzemy socjalistom poparcie wśród klas niższych. Zrobił to i udało mu się. Kropka. Dzisiaj choć w innych dziedzinach Niemcy to porażka (na przykład kulturowych i etniczno-demograficznych) to materialnie Helmuty śmieją się z Polaczków, mają w sklepach lepszą jakościowo żywność, sprzedają nam auta, które normalnie u nich idą na złom, zakazy, które nas dobijają oni mają w dupie i nie stosują się do nich (np. ładują na masówkę kopalnie węgla). Postulowanie liberalizmu gospodarczego lub koncepcji mających więcej wspólnego z filozofią niż z realnymi, konkretnymi postulatami to prosta droga do porażki konserwatyzmu, bo większość ludzi nie żyje filozoficznymi pierdoletami tylko konkretami życiowymi (filozofia jest raczej dla ludzi mających ustabilizowane życie, a nie dla ludzi nieustabilizowanych lub mających wiele spraw na głowie, dużo odpowiedzialności, tacy chcą konkretów, bo i ich twarda rzeczywistość wymaga konkretów). Bismarck dawał Niemcom wiele konkretów.
16 grudnia 2024 o 00:14
„to materialnie Helmuty śmieją się z Polaczków, mają w sklepach lepszą jakościowo żywność, sprzedają nam auta, które normalnie u nich idą na złom.”
No, z żywnością bym się powstrzymał, wstukaj sobie na youtubie „Einkaufen in Polen” albo „Leben in Polen”, to zobaczysz paru niemieckich jutuberów, którzy kupują żywność w Polsce, są zadowoleni z niej, a nawet w niej mieszkają.
A co do aut – czego się spodzewasz od Polaków, zabiedzonych przez Niemcy, USA i resztę UE? Transformacja gospodarcza Balcerowicza była firmom z tych krajów na rękę. A zasad nie przestrzegają, bo główny aparat UE jest w rękach Francji i Niemiec.
16 grudnia 2024 o 20:43
Ciekawa wypowiedź. Niegdyś przez wiele lat fascynowałem się dystrybucjonizmem. Do dziś mam szacunek do tej teorii.
Ale do socjalizmu skłoniła mnie rzeczywistość.
Upowszechnienie własności ładnie brzmi w teorii. W praktyce: tak, ale tylko gdy mówimy o drobnej własności rolnej. Natomiast u klasycznych polskich prywaciarzy i „januszy biznesu” czyli „drobnych właścicieli” wyzysk jest często o wiele gorszy niż międzynarodowych sieciach. Zero praw pracowniczych, praca po więcej niż 12 godzin dziennie, często zatrudnienie na czarno albo lewe umowy np. wpisane jakieś minimum żeby kontrola się nie przyczepiła. Więc sorry mam gdzieś ich „własność”.
Druga sprawa. Korzyść dla gospodarki narodowej. Olbrzymie rzesze Polaków zatrudnione są w jakiś bzdurnych sektorach usług np. w masie restauracyjek i innych tego typu miejsc z czego naród polski nie ma dokładnie nic. O wiele lepszy jest socjalizm w którym praca kierowana jest do konkretnych sektorów potrzebnych państwu narodowemu np. przemysł ciężki, wydobywczy, zbrojeniówka.
Ps. Gorąco polecam książkę Krystiana Jachacego „Rewolucja Peryferii”. Mnie skłoniła do ostatecznego opowiedzenie się po stronie socjalizmu narodowego i zerwania z mitem „upowszechnienia drobnej własności”