Ignacy Nowopolski: Zachód w szponach idiokracji

Jednym z aspektów upadku Cesarstwa Rzymskiego, jak uczono nas w szkole, była pogarszająca się jakość przywództwa, w tym słabi i nieudolni cesarze na szczycie hierarchii politycznej. Dziś możemy zrozumieć, że ten upadek był wynikiem systematycznego procesu, który promował i wzmacniał osoby lojalne wobec programów rządzącego establishmentu oraz usuwał tych, którzy się z tym nie zgadzali, często siłą. Nawet dzisiaj rządzący establishment w zachodnich demokracjach liberalnych ma ważne plany. W rzeczywistości plany te są na tyle ważne, że należy je zrealizować bez względu na to, czy mają sens, czy nie.

Zelotyzm ponad kompetencje

Aby wspiąć się po drabinie korporacyjnych i biurokratycznych hierarchii odpowiedzialnych za te ważne plany, jednostki muszą wykazać się pewnym fanatyzmem i lojalnością wykraczającą poza ich możliwości i kompetencje. Osoby wierzące w takie rzeczy jak szczepionki, zmiany klimatyczne spowodowane przez człowieka, transformacja energetyczna, blokady, inteligentne miasta, CBDC, sztuczne mięso, dieta oparta na owadach, ideologia LGBTQ+ i porządek świata oparty na „specjalnych zasadach”, znacznie częściej pną się w górę miejsca w swojej karierze niż ludzie, którzy otwarcie wskazują na wiele problemów związanych z tymi pomysłami. Oto kilka przykładów:

• W zeszłym roku College of Psychologists of Ontario przeprowadził badanie na temat dr. Jordana Petersona, kanadyjskiego psychiatry klinicznego i jednego z czołowych kanadyjskich intelektualistów, w odpowiedzi na niektóre jego publiczne oświadczenia i tweety. Uczelnia nakazała mu ukończenie określonego programu kształcenia ustawicznego lub naprawczego (SCERP), którego celem jest rozwiązanie kwestii związanych z profesjonalizmem w wystąpieniach publicznych.

• W styczniu 2020 r. wieloletni felietonista Denver Post Jon Caldera został zwolniony za napisanie w tym miesiącu artykułu , w którym stwierdzono, że istnieją tylko dwie płcie (męska i żeńska).

• W Norwegii w kwietniu 2023 r. Rianne Vogels, pracownica organizacji non-profit Papillon, która pomaga młodym imigrantkom, została zwolniona za tweetowanie, że „istnieją tylko dwie płcie”.

• W piątek 22 stycznia 2022 r. podczas wydarzenia zorganizowanego przez indyjski zespół doradców w New Delhi niemiecki wiceadmirał Kay-Achim Schoenbach zasugerował, że najłatwiejszym i najtańszym rozwiązaniem kryzysu ukraińskiego jest traktowanie Władimira Putina z szacunkiem: „… łatwo jest okazywać mu szacunek, którego naprawdę potrzebuje – i na który prawdopodobnie zasługuje.” Popełnił także błąd, twierdząc, że Krymu „nie ma” i „nigdy nie wróci – to fakt”. Niemieckie Ministerstwo Obrony natychmiast zdystansowało się od admirała, na którego wywierano presję, aby podał się do dymisji .

• W lipcu tego roku dr. Mark Tykocinski, MD, złożył rezygnację z funkcji rektora Thomas Jefferson University i tymczasowego dziekana Sydney Kimmel Medical College w Filadelfii. Tykociński popełnił błąd, lajkując szereg tweetów kwestionujących ważność i skuteczność szczepionek na Covid 19 i nazywając operację zmiany płci „okaleczeniem dziecka”.

Lista podobnych „potknięć” w karierze jest obecnie bardzo długa – jest to swego rodzaju pandemia ogarniająca świat zachodni – ten sam „wolny świat”, który szczyci się swoimi wspólnymi wartościami, z których najważniejszą jest wolność słowa. Wydaje się, że doszliśmy do etapu, w którym dwójmyślenie stało się częścią naszego codziennego życia: aby ocalić wolność słowa, należy zniszczyć wolność słowa.

Obiektywizm musi zniknąć!

To zniszczenie nie jest dziełem kilku nadgorliwych „zgniłków”. Wręcz przeciwnie, jak stwierdził prof. Według Jonathana Turleya jest to systematyczne i wyłania się ze szczytu hierarchii dowodzenia i kontroli. Leonard Downie Jr., były dyrektor wykonawczy „Washington Post” i Andrew Heyward, były prezes CBS News, przeprowadzili wywiady z ponad 75 liderami mediów i poinformowali, że obiektywizm jest obecnie postrzegany jako reakcyjny, a nawet szkodliwy.

Downie stwierdził: „To, co odkryliśmy, przekonało nas, że poszukujące prawdy media informacyjne muszą wyjść poza to, co kiedyś oznaczało „obiektywizm”, aby tworzyć bardziej wiarygodne wiadomości”. Głosowanie potwierdził redaktor naczelny San Francisco Chronicle, Emilio Garcia-Ruiz, który powiedział: „Obiektywizm musi odejść”. Ted Glasser, profesor dziennikarstwa na Uniwersytecie Stanforda, argumentował, że dziennikarstwo musi „uwolnić się od tej idei obiektywizmu, aby rozwinąć poczucie sprawiedliwości społecznej”.

Zasada idiokracji

Być może nie wiemy dokładnie, w jaki sposób ta wiadomość przedostała się kanałami systemu, dopóki Glasser, Downie, Garcia-Ruiz i prawdopodobnie tysiące, a nawet setki tysięcy podobnie ambitnych i wyniosłych aparatczyków, zbyt szczęśliwych, mogąc realizować plany i programy oparte na zasadach „służby porządkowi”. Kompetentny dziennikarz uznałby za oczywiste, że obiektywizm powinien prawdopodobnie pozostać osadzony w podstawach ich zawodu. Obiektywizm równa się wiarygodność, bez której ten apel staje się bezsensowny i bezużyteczny. Ale to wszystko nie ma znaczenia dla postprawdy i postobiektywizmu profesjonalisty, którego pierwszym obowiązkiem jest służenie „partii”. W takim środowisku lojalni fanatycy wznoszą się na szczyt, a kompetentni profesjonaliści tracą wpływy.

Światowa elita przysięga zakazać kręcenia kolejnego filmu antypedofilskiego „Sound of Freedom”, a ten już nakręcony wyrzucany jest z sal kinowych USA.

W rezultacie cały system degeneruje się w idiotyzm, w którego skład wchodzą ideologowie, oportuniści, pozbawieni skrupułów tchórze lub spekulanci – przywódcy niskiego kalibru, tacy jak Joe Biden, Kamala Harris, Boris Johnson, Justin Trudeau, Josep Borrell, Ursula von der Leyen, Jens Stoltenberg i wiele innych na zachodzie. Takie systemy mogą poważnie głosić absurdy i ostatecznie akceptować idee, że niewolnictwo to wolność, wojna to pokój, ignorancja to siła i że 2+2=5.

Czy reforma krok po kroku stała się niemożliwa?

W takich systemach działania naprawcze, które kompetentny, kierujący się zasadami profesjonalista mógłby się podjąć w kluczowych momentach, mogą zostać tak osłabione, że utkną w kręgu zniekształconych idei i błędnych planów, uniemożliwiając wszelkie reformy poza gwałtownym, rewolucyjnym upadkiem. Na Zachodzie być może już minęliśmy ten punkt.

 Ignacy Nowopolski

Zdjęcie: Wikipedia Commons (Gage Skidmore)

Źródło: https://www.salon24.pl/u/ignacynowopolskiblog