Bp Richard Williamson: Katolicy kontra wiarołomni Rzymianie

Wielokrotnie niniejsze Komentarze podkreślały znaczenie biskupów dla całego Kościoła katolickiego. Jeśli biskupi będą katoliccy to Kościół będzie katolicki. Jeśli biskupi nie będą katoliccy, to Kościół nie będzie katolicki. Od czasu Vaticanum II (1962-1965) biskupi i kościelni dostojnicy byli, ogólnie rzecz biorąc, modernistami a nie katolikami. Arcybiskup Lefebvre (1905-1991) założył Bractwo Kapłańskie Świętego Piusa X, aby bronić prawdziwej Katolickiej Wiary i wszystkiego, co się z nią wiąże, przed bezprecedensowym zepsuciem tej Wiary przez bezprecedensową herezję modernizmu, która nie atakuje tylko jednego dogmatu, ale która, poprzez całkowite podważenie wszelkiego rozumienia prawdy, kończy się podważeniem każdego dogmatu.

Innymi słowy, modernizm współczesnych najwyższych kościelnych oficjeli i prawdziwy katolicyzm są tak koniecznie i nieodłącznie przeciwstawne sobie jak lód i słońce. Gdy tylko promienie słoneczne staną się wystarczająco gorące, nie mogą nie stopić wystawionego na nie lodu. Gdy tylko utrata obiektywnej prawdy przez dzisiejszych ludzi stanie się wystarczająco silna, nie może nie podważyć ich Wiary. Jeśli nie ma rzeczywistości na zewnątrz mojego umysłu, ani prawdy wewnątrz mojego umysłu odpowiadającej tej rzeczywistości na zewnątrz, to dla mnie nie ma żadnej rzeczywistości ani prawdy. Jeśli nie ma rzeczywistości ani prawdy, to jak może istnieć prawdziwy lub rzeczywisty Bóg?  A jeśli nie ma prawdziwego Boga, to cały katolicyzm i cała wiara są oczywiście bajkami. Tak radykalnie przeciwstawiają się sobie dzisiejsza wszechogarniająca bezbożność i ta prawdziwa wiara, bez której nie mogę zbawić swojej duszy.

Pole bitwy może się zmienić, podczas gdy trwa ta sama wojna. Pomiędzy Wiarą Katolicką chronioną przez Arcybiskupa Lefebvre a modernistycznym Rzymem rozgorzała, z konieczności i z natury rzeczy, wojna. Teraz ta sama wojna może być kontynuowana na różnych polach bitwy. I tak w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX wieku polem bitwy była Msza Święta. Dzięki łasce Boga, kiedy Arcybiskup zmarł w 1991 roku, wojna została zasadniczo wygrana na tym polu bitwy, jakim była Msza. Co znamienne, w okolicznościach niemalże jednogłośnego sprzeciwu wobec prawdziwej liturgii Mszy ze strony kościelnych dostojników (papieży, kardynałów i biskupów), prawdziwa Msza odzyskała wystarczająco dużo miejsca w umysłach i sercach katolików, że nie została zlikwidowana, do czego dążyli moderniści. Zamiast tego odzyskała ona w Kościele należne jej miejsce, które utraci ponownie dopiero pod rządami Antychrysta. Nieubłagana wojna między katolicyzmem a modernizmem nie zakończyła się jednak. Przesunęła się ona jedynie na nowe pole bitwy, którym było mianowanie biskupów. Stąd walka w 1988 roku o konsekracje.

Jest to także walka w Kościele w 2023 roku, co wyraźnie pokazują najnowsze pogłoski czy wiadomości (nie możemy jeszcze być pewni, które z nich). Plotka głosi, że Rzym oferuje FSSPX trzech biskupów wybranych przez Rzym, ale dobranych bardzo sprytnie w celu zniszczenia pozostałości Wiary Katolickiej w FSSPX. Wszyscy ci trzej mężczyźni byli kiedyś księżmi Bractwa. Wszyscy trzej opuścili FSSPX w pewnym momencie w ciągu ostatnich, powiedzmy, 20 lat, z różnych powodów, w których prawdziwa Wiara odgrywała mniejszą lub większą rolę. Teraz Rzym kpi z FSSPX, odmawiając jakichkolwiek kandydatów z samego Bractwa i proponując doprowadzić do święceń kandydatów, którzy opuścili Bractwo. Jednocześnie Rzym bez żadnych wątpliwości zachowuje kontrolę nad tymi „biskupami dla FSSPX”. W ten sposób Rzymianie mogą zapewnić modernistów, że nie mianują biskupów „z FSSPX”, ale biskupów zdolnych do oszukiwania tradycjonalistów, że Rzym i Tradycja mogą być pogodzone.

I bardzo możliwe, że tym trzem biskupom uda się zwieść wielu katolików, którzy wciąż marzą o lodzie, który nie roztopi się w promieniach słońca; o modernistach, którzy naprawdę chcą służyć Kościołowi; o biskupach zdolnych służyć dwóm całkowicie różnym panom jednocześnie. Ale katolicy, którzy rozumieją czym naprawdę jest modernizm, nie dadzą się zwieść. Powiedzą, że porzucając znaną zasadę Arcybiskupa „Nie ma praktycznego porozumienia bez porozumienia doktrynalnego” i żebrząc w konsekwencji od wiarołomnych Rzymian o ochronę prawdziwej Wiary, to FSSPX zasadniczo zdradziło tę Wiarę. Katolicy pragnący zachować prawdziwą Wiarę nie mają żadnego powodu, aby żebrać o względy od wiarołomnych Rzymian. Wyznawcy Wiary, którzy chcą ocalić swoje dusze, muszą pokładać swoją ufność nie w ludziach, ale w Bogu. Nawet moderniści nie są w stanie przechytrzyć Wszechmogącego Boga. On uratuje swój Kościół, kiedy zechce i jak zechce.

Kyrie eleison.

bp Richard Williamson

Źródło: https://fsspxr.wordpress.com