Bp Richard Williamson: Różaniec drogą do nawrócenia

Oto kolejny młody człowiek uratowany od bezbożności dzięki Różańcowi i przy pewnym współudziale autora niniejszych „Komentarzy”. Zwróćcie w szczególności uwagę w na to, jak jego tzw. „edukacja” musiała zacząć się od potępienia zdrowego rozsądku, aby zrobić miejsce dla bzdur. Typowe. Czytajcie zatem:

Odczuwam ogromną potrzebę, by wyrazić moją wdzięczność wobec Księdza Biskupa za materiały umieszczane w Internecie, a także moje poparcie dla przesłania Waszej Ekscelencji dla katolików żyjących w naszym współczesnym świecie. Mieszkam w północnej Szkocji. Po długim procesie nawracania i stopniowym odrzucaniu Neo-Kościoła, zostałem wreszcie ochrzczony w tym roku, podczas Wigilii Paschalnej w kaplicy FSSPX w Edynburgu. Nie ma niestety tutaj żadnego kapłana Ruchu Oporu, ale trafiłem na księdza FSSPX, który ma zdrowy rozsądek i okazał się bardzo pomocny i wspierający.

Pochodzę z liberalnej rodziny, ale przestałem uczęszczać na nową Mszę z powodu ogromu herezji w miejscowej parafii. Następnie przestałem chodzić na Mszę indultową, a to z powodu wątpliwych święceń księży Novus Ordo. Generalnie jednak, dopiero gdy ruszyłem do przodu, zacząłem patrzeć wstecz i dostrzegać głębszy problem doktrynalny. Myślę, że widzę wreszcie dość wyraźnie ten wielki problem, a jedną wielką łaską, za którą muszę być zawsze wdzięczny Bogu, jest to, iż jak mi się wydaje teraz rozumiem, czym jest współczesny świat i w jaki sposób przesiąkli nim duchowni. Zawdzięczam to w dużej mierze kazaniom i konferencjom Księdza Biskupa.

Cóż to za problem? Na kursie socjologii, na który uczęszczałem przez krótki czas będąc w ostatniej klasie szkoły średniej, około sześć lat temu, pierwsza lekcja poświęcona była tematowi: Socjologia kontra zdrowy rozsądek… O zgrozo! Mówiono nam, że zdrowy rozsądek to tylko zacofane założenia i stereotypy, że tylko dzięki socjologii i nauce możemy naprawdę zrozumieć istoty ludzkie i świat. Czytałem wstęp do „Ideologii niemieckiej” Karola Marksa, w którym Marks przedstawia swoją „naukową”, historyczną, materialistyczną teorię historii i ludzkiego postępu. Połączyłem dwa i dwa i zdałem sobie sprawę, że „nauka” i „postęp” są głęboko sprzeczne ze zdrowym rozsądkiem, co – jak pamiętam – wywarło na mnie głębokie i trwałe wrażenie. Myślę, że w tamtym czasie dało mi to poczucie wyższości nad wszystkimi. Byłem oświeconym Panem Naukowcem, podczas gdy inni pogrążeni byli w mrokach zdrowego rozsądku. Opatrzność jednak cały czas działała. Trwał już proces mojego nawracania na prawdziwą Wiatę i wówczas odkryłem wykłady Waszej Ekscelencji poświęcone encyklice Pascenci. Można sobie tylko wyobrazić, jak zawołałem: eureka! Może nie od razu udało mi się zastosować wszystkie zasady przedstawione przez Piusa X, ale na pewno szybko wbiły mi się do głowy, a z czasem coraz wyraźniej widać było, jak konkretnie mają one zastosowanie do naszej sytuacji. Czy nie powiedział Ksiądz Biskup kiedyś, że współczesny świat jest czymś w rodzaju Matrixa? – gdy raz weźmiesz „czerwoną pigułkę”, nie ma już odwrotu!

Muszę wyznać Waszej Ekscelencji, że Różaniec był najważniejszy w tym całym procesie nawracania oraz w uzyskaniu przeze mnie niezliczonych innych łask. Jestem pewien, że gdybym go nie odmawiał, to nie otrzymałbym tak licznych błogosławieństw, nie widziałbym i nie miał tego, co widzę i mam. Po raz pierwszy zacząłem się nim modlić w okresie poprzedzającym mój planowany chrzest Novus Ordo. Chociaż nie wydaje mi się, abym szczególnie wiedział, co robię, to jednak odmawiałem piętnaście tajemnic dziennie przez około 40 dni, tak że kiedy nadszedł ten dzień, miałem odwagę powiedzieć księdzu, że nie pójdę dalej tą droga. Trafiłem na indult, który opuściłem kilka miesięcy później. Choć nie udało mi się odmawiać każdego dnia piętnastu tajemnic, to było to co najmniej pięć i starałem się, aby zawsze była to modlitwa z medytacją. To prawda, że jest w Różańcu coś, co po prostu wyrzuca z duszy współczesny świat.

Widzę problemy w Bractwie, o których mówi Ksiądz Biskup, a zwłaszcza pewne bagatelizowanie czy też przymykanie oka na problem modernistycznego Rzymu i współczesnego świata.  Ale myślę, że w Bractwie jest jeszcze wiele dobra i z pewnością wielu dobrych księży. Na pewno jest wielkim błogosławieństwem to, że mamy naszego księdza FSSPX w Edynburgu…

Kyrie eleison.

bp Richard Williamson

Źródło: https://fsspxr.wordpress.com