Wielki powrót „polskich fanów Hitlera”

Jacek Harłukowicz, „dziennikarz” z Gazety Wyborczej, zapowiadał wielką bombę, a skończyło się na kapiszonie. „Śledztwo” w sprawie „polskich fanów Hitlera”, „Clubu 28″, „rezydentury nazistowskiej międzynarodówki Blood and Honour”, trwało ponad 1,5 roku. Informacje o wyniku zamieściła nie tylko, jak mawiają złośliwi, „żydowska gazeta dla Polaków”, ale również największe portale informacyjne w Polsce.

Gdyby nie fejsbuczek i sprywatyzowane zdjęcia, redaktor Harłukowicz nie mógłby prowadzić swojej prywatnej wojny przeciwko „neonazistom”. Przypomnijmy, że chodzi o środowisko znane m.in. z bohaterskiej akcji ABW, o której pisaliśmy TUTAJ. Na plus zdecydowanie jest wzmianka o Thorstenie Heise, jednym z czołowych niemieckich nacjonalistów, i jego wywiadzie dla naszego portalu, który do przeczytania TUTAJ.

Wirtualna Polska: „Polscy neonaziści – inaczej niż jeszcze 20 lat temu – ściśle współpracują z podobnymi organizacjami z całego świata. „To międzynarodowa siatka, której członkowie nawzajem się wspierają, odwiedzają i bywają nawet na swoich ślubach” – pisze Jacek Harłukowicz w „Gazecie Wyborczej”. Reporter przez 1,5 roku dokumentował aktywność i kontakty neonazistów z Polski. Z ustaleń dziennikarza wynika, że polscy neonaziści działają jako Club 28. Nieoficjalna struktura zrzesza do kilkudziesięciu ekstremistów z niemal wszystkich regionów kraju”.

Onet: „W ciągu ostatnich 10 lat Club 28 zorganizował w Polsce co najmniej kilkanaście koncertów, to imprezy przygotowywane są z zachowaniem zasad konspiracji, zwykle w małych obiektach, których lokalizacja przekazywana jest pocztą pantoflową. To właśnie koncerty były okazją do spotkań neonazistów z całej Europy: Wysp Brytyjskich, Niemiec, Francji, Włoch, Szwajcarii, Holandii, Szwecji, Węgier, ale również ze Stanów Zjednoczonych, z Rosji, Ukrainy czy Estonii. Kontakty zaprocentowały włączeniem polskich fanów Hitlera w światową sieć B&H/C18.”

Podsumujmy. Ludzie o których mowa to grono starych znajomych, którzy lubią muzykę RAC i wspólne imprezy. Niestety ich zaangażowanie polityczne jest praktycznie zerowe, co odróżnia tę grupę od np. osób związanych z oficjalnym Blood and Honour (w Polsce go nie ma), które wspierają realnie środowisko nacjonalistyczne w kilku krajach. Taki był zresztą zamysł Iana Stuarta Donaldsona. Należy dążyć do likwidacji art. 13 Konstytucji oraz przede wszystkim art. 256 Kodeksu Karnego, które służą jedynie do walki ze zorganizowanym nacjonalizmem. Żaden zaangażowany nacjonalista nie może popierać represji Systemu wobec wyimaginowanych „neonazistów” i organizatorów koncertów. Dziś oni, jutro ktoś inny.

Na podstawie: nacjonalista.pl/wp.pl/onet.pl