Książka przedstawia wizje i objawienia Anny Katarzyny Emmerich, błogosławionej stygmatyczki i wizjonerki, dotyczące czasów i rzeczywistości ostatecznych oraz obecnej walki Kościoła ze złem.
Niezwykły dar, jaki Katarzyna otrzymała od Boga, pozwolił jej poznać i zgłębić tajemnice człowieka, Kościoła i świata oraz nieba, piekła i czyśćca. Mistyczne przeżycia Anny Katarzyny odsłaniają przed nami niewidzialny świat aniołów, dusz czyśćcowych, szatana i jego intryg oraz walki duchowej. Zawierają zapowiedz ostatecznego zwycięstwa, które Kościół odniesie za przyczyną Matki Bożej. Są również świadectwem dramatycznych zmagań mistyczki z szatanem, wielkich wyrzeczeń, cierpień i modlitw podejmowanych przez nią dla ocalenia dusz oraz czystości serca bez reszty oddanego Bogu.
Przez wszystkie lata swego błogosławionego żywota obdarzona stygmatami mniszka miała widzenia życia i Męki Jezusa Chrystusa oraz Jego świętej Matki, Maryi. Tylko niektóre z tych widzeń były znane i dopiero gdy poeta Clemens Brentano 24 września 1818 roku przybył do Dülmen i odwiedził Annę Katarzynę, zaczęło się spisywanie relacji, co sprawiło, że poeta przez pięć lat z przerwami trwał przy łożu cierpiącej augustianki. Jego przybycie widziała już wcześniej w obrazach, toteż gdy wszedł do jej nędznej izdebki pozdrowiła go jako przyjaciela i pielgrzyma.
8 września 1821 roku, w swoje czterdzieste siódme urodziny, Anna Katarzyna miała widzenie swych narodzin i chrztu i tak o nich opowiadała: Czułam się jak nowo narodzone dziecko na rękach kobiet, które miały mnie zanieść do chrztu w Koesfeld. Wszystko, co wtedy jako nowo narodzone dziecko odczuwałam i przeżywałam, teraz zobaczyłam i poznawałam na nowo, jednak już moim dorosłym umysłem. Widziałam cały święty obrzęd chrztu i jak w niezwykły sposób otwierały mi się przy tym oczy i serce. Widziałam podczas chrztu swego anioła stróża, swoje chrzcielne patronki, Annę i Katarzynę, obecne podczas świętych czynności chrztu. Widziałam Matkę Bożą z małym Jezuskiem i zostałam z nim zaślubiona przez wręczenie mi pierścienia…
Gdy niesiono mnie na powrót z kościoła do domu przez dziedziniec kościelny, miałam żywe poczucie stanu dusz należących do osób, których ciała spoczywających tutaj do momentu zmartwychwstania. Wśród nich ze czcią oglądałam niektóre święte ciała, lśniące jasnym, wspaniałym blaskiem.
Anna Katarzyna żyła w dwóch światach. Widzenie zaświatów było dla niej czymś zupełnie prostym. Kiedyś wyraziła nawet zdziwienie, że nie wszyscy mogą widzieć te rzeczy tak samo jak ona. Już jako dziecko widziała stworzenie świata, Adama i Ewę oraz ich wygnanie z raju.
26 maja 2020 o 20:23
Anna Katarzyna Emmerich (ur. 8 września 1774 w Flamschen koło Coesfeld w Westfalii, zm. 9 lutego 1824 w Dülmen) – niemiecka mistyczka, stygmatyczka i wizjonerka katolicka.
Była piątym z dziewięciorga dzieci ubogich rolników Bernarda i Anne Emmerichów. Dziewczynka, chociaż nie cieszyła się najlepszym zdrowiem, od najmłodszych lat pomagała w pracach domowych, opiekowała się młodszym rodzeństwem, pracowała w polu.
Uchodziła za osobę cichą, zamkniętą w sobie i pobożną, cechowała się ponadto wesołym usposobieniem i nadzwyczajną inteligencją. Anna Katarzyna z ogromną powagą podchodziła do spraw wiary, do tego stopnia że rodzice ganili ją często za upór, jaki – ich zdaniem – przejawiała. Mając siedem lat przygotowywała się do pierwszej Komunii świętej. W drodze do kościoła, gdzie po raz pierwszy miała przystąpić do spowiedzi, wzbudziła w sobie tak wielki żal za grzechy, że zemdlała. Towarzyszące jej dzieci zaniosły ją na rękach do świątyni. Gdy klęknęła u kratek konfesjonału, zaczęła spazmatycznie płakać. Musiano odprowadzić ją do ławki. Jeszcze jako nastolatka Katarzyna podjęła decyzję o wstąpieniu do klasztoru. Została augustianką.
W 1811 klasztor augustianek został zamknięty przez władze w ramach przymusowej laicyzacji. Katarzyna ciężko zachorowała i wydawało się, że jest to choroba śmiertelna. W tym czasie pojawiły się u niej stygmaty. W czasie choroby miała wizję Maryi, mówiącej:
Jeszcze nie umrzesz, jeszcze wiele o tobie mówić będą, ale nie bój się! Jakkolwiek ci powodzić się będzie, zawsze doznasz pomocy.
Po wyzdrowieniu zakonnica wraz z ks. Lambertem wprowadziła się do domu wdowy Roters w Dülmen. Tuż po przeprowadzce znowu zapadła ciężko na zdrowiu. Wezwano do niej dominikanina o. Limberga, by udzielił jej sakramentu chorych. Zakonnik ten stał się odtąd jej stałym spowiednikiem. W październiku 1813 Anna Katarzyna przeniosła się wraz z ks. Lambertem do domu piekarza i piwowara Umberga, brata jej spowiednika. Ciężko chora i cierpiąca, wkrótce nie była już w stanie wstawać z łóżka.
Anna Katarzyna stała się wówczas powszechnie znana jako stygmatyczka i wizjonerka. Podejrzewając oszustwo, jej stygmaty poddawano wielokrotnym badaniom. Zmarła w 1824. Pisarz Clemens Brentano spisał wizje Anny Katarzyny Emmerich, m.in. wizję Męki Pańskiej. Na podstawie jej wizji reżyser Mel Gibson nakręcił film Pasja.
Od 1819 aż do śmierci Anny Katarzyny Emmerich w 1824 Clemens Brentano rejestrował jej wizje, wypełniając czterdzieści tomów szczegółowymi scenami i fragmentami uzupełniającymi opowieści z Nowego Testamentu i o życiu Maryi Panny. Według własnego stwierdzenia Clemens Brentano natychmiast zapisywał w standardowym języku niemieckim słowa Anny Katarzyny Emmerich mówione przez nią w dialekcie westfalskim. Następnie on czytał jej to co napisał, a wszystkie proponowane zmiany dawał jej do pełnego zatwierdzenia, po czym dopiero wtedy je wprowadzał.