Okultyzm – rozmowa ojca Posackiego z G. Górnym

Staraniem wydawnictwa Polwen ukazała się rozmowa ojca Posackiego z Grzegorzem Górnym „Kuszenie dotyczy każdego”. Na tle innych publikacji naukowych ojca Posackiego jest to publikacja o wiele bardziej przystępniejsza dla masowego czytelnika (co jest jej ogromną zaletą).

Ksiądz profesor doktor habilitowany Aleksander Posacki jest światowej sławy specjalistą w demonologii, wykładowcą akademickim, konsultantem egzorcystów, jezuitą doskonale wypełniającym misje swego zakonu. Sam nie odprawia egzorcyzmów – powołany został by być demonologiem, a nie egzorcystą. Często służy pomocą w rozpoznaniu czy ktoś jest chory psychicznie czy opętany. Pochodzi z rodziny niewierzącej, ojciec był Polakiem z Kresów, matka Białorusinką. Chrzest przyjął jako dorosły człowiek w wieku lat 20, dwa lata później wstąpił do zakonu Jezuitów (pociągał go militarny i intelektualny charakter zakonu).

Czytelnicy wywiadu z ojcem Posackim znajdą w jego rozmowie z byłym redaktorem Frondy wiele ciekawych informacji o okultystycznych zagrożeniach. Jednym z pierwszych tematów są fałszywe objawienia z Garabandal, doskonale opisane przez jezuitę księdza Józefa Warszawskiego [zainteresowany sprawą mogą wśród moich artykułów znaleźć artykuł poświęcony dwóm książkom księdza Warszawskiego, jednej wspominanej o Garabandal, i drugiej o poglądach religijnych Piłsudskiego]. Objawienia te z początku lat 60., uznane przez kościół za fałszywe, za prawdziwe uznaje Vassula Ryden – współczesny fałszywy prorok.

Drugim tematem jest zagrożenie ze strony podszywających się pod psychologie różnych nurtów okultyzmu [opisał je szerzej ojciec Posacki w recenzowanej przeze mnie swojej pracy o neospirytyzmie]. Nurtów które neutralne słownictwo psychologiczne wykorzystują do promowania rytuałów i dogmatów okultyzmu. Sama psychologia niesie ze sobą zagrożenie zredukowaniem człowieka tylko do wymiaru ciała i psychiki, zanegowania duchowości człowieka (co jednoznacznie zrobił Freud). Równocześnie zagrożeniem ze strony psychologi jest przedefiniowanie terminów opisujących duchowość (Jung za pozytywne uznał opętania które traktował jako rozszerzenie świadomości).

W swej wypowiedzi ojciec Posadzki wielokrotnie powracał do posoborowej patologii przyjęcia przez duchownych światopoglądu materialistycznego, negowania potrzeby walki z demonami, udostępniania pomieszczeń kościelnych dla okultystów (Haris) i praktykowania przez duchownych rytuałów okultystycznych (wahadełko). Innym tematem poruszonym przez ojca Posackiego były wpływy okultystów w III RP. Wpisanie za rządów SLD na listę zawodów wielu profesji okultystycznych. Działalność Jerzego Prokopiuka czołowego polskiego gnostyka i propagatora ezoteryzmu.

Niezwykle fascynującym tematem rozmowy ojca Posackiego z Górnym jest popularność okultyzmu na terenach byłego ZSRR. „W ZSRR właściwie w każdym mieście istniał instytut zajmujący się badaniem zjawisk paranormalnych” (a także w Bułgarii i Czechosłowacji). Zaowocowało to rozwojem technik manipulacji ludźmi, cybernetyki, psychotroniki, sekt. Do dziś w Rosji okultyzm jest bardzo popularny. Rosyjska popkultura promuje praktyki okultystyczny (wielu z pozytywnych bohaterów seriali ma zdolności paranormalne). Ezoteryzm uznawany jest za filozofie, oddziałuje na środowiska naukowe. Jedyną zaporą dla okultyzmu jest cerkiew. Na forum politycznym propagatorem ezoteryzmu jest Aleksander Dugin łączący imperializm, kult przemocy i ezoteryczne gnostyckie pseudo prawosławie. W Rosji zachodni racjonalizm nie jest zbyt popularny. Inaczej niż Polska przesiąknięta katolicyzmem (chroniona katolicyzmem i popularną praktyką spowiedzi), Rosja jest wyniszczona przez komunizm i z desakralizowana (co daje siłę demonom – na zachodzie laicyzacja i demoralizacja wzmocnia demony).

W swej wypowiedzi ojciec Posacki zwrócił uwagę na ezoteryczne źródła komunizmu i nazizmu, bliskość ideową tych nurtów z satanizmem i gnozą, gnostyckie struktury myślenia komunistów. Demoliberalizm jaka trzecią fale socjalistycznej destrukcji po komunizmie i nazizmie. Zdaniem ojca Posackiego ateizm i laicyzacja nie są naturalnymi zjawiskami, są sztucznie wykreowane przez gnostyków wrogich Bogu.

Najnowsza wersja gnostyckiej agresji na chrześcijaństwo wyraża się w New Age. Ideologia nowej ery: neguje istnienie zła osobowego, używa języka nauki by być postrzegana jaka zgodna z rzeczywistością, promuje samoubóstwienie człowieka (co jest najbardziej szkodliwym elementem tego destrukcyjnego zjawiska), odrzuca chrześcijaństwo i wyrosłą z niego kulturę, jest nowym przejawem gnostycyzmu, wywodzi się z odrzucenia chrześcijaństwa w czasach renesansu i oświecenia.

Ojciec Posacki opisując okultyzm zdefiniował pojęcie przesądu (wiary w iluzje i złudzenia) i zabobonu (fałszywej orientacji w sprawach ducha). Okultyzm przejawia się w: spirytyzmie, magi, wróżbiarstwie, medycynie okultystycznej. Okultyzm aspiruje do posiadania wiedzy tajemnej umożliwiającej korzystanie z tajemnych sił, czyli wchodzenie w współprace z demonami (który okultyści ukrywają pod mianem potencjału człowieka). Okultyzm skłania ludzi do bałwochwalstwa, czynienia wbrew Bogu, samoubóstwienia które jest wyrazem pychy i które prowadzi do opętań (demony manipulują ludźmi bo są od ludzi inteligentniejsze – czy to poprzez wróżbiarstwo czy poprzez spirytyzm).

Duchowny opisał też wiele praktyk okultystycznych które niszczą ludzi. Okultyści zachęcają ludzi do osiągania pasywności umysłu, podczas gdy katolicyzm przed tym przestrzega (bo pasywny umysł otwiera się na demony, niszczy osobowość). Poprzez rytuały nakładania sobie rąk okultyści infekują się demonami. Poprzez używanie wahadełek, różdżkarstwo, wróżbiarstwo, bioenergoterapia, jasnowidzenie, i udział w innych okultystycznych praktykach praktykujący stają się marionetkami demonów.

Okultysta jasnowidz przypisuje sobie moc na którą monopol ma tylko Bóg i odbiera ludziom możliwość decydowania o swojej przyszłości. Bóg objawia ludziom możliwą wersje przyszłości bezpośrednio zależną od ich czynów, dając ludziom zawsze możliwość zmiany swego postępowania i przyszłości. Prorokowanie opisane w Biblii było wyjaśnianiem ludziom woli Bożej na obecną wówczas chwile a nie przepowiadaniem przyszłości.

Współczesne rytuały okultystyczne propagowane są pod fałszywą banderą psychoterapii. W rzeczywistości praktykami okultystycznymi jest: metoda Hellingera, kinejologia edukacyjna, synchronizowanie półkul mózgowych, metoda silvy, programowanie neurolingwistyczne, medytacja transcendentalna, wszelkie ideologie wykazujące nieuzasadniony optymizm co do ukrytych mocy umysłu (mistycy chrześcijańscy przestrzegali przed brakiem krytycyzmu wobec iluzorycznych produktów umysłu, nawet tradycyjny buddyzm i hinduizm przestrzegał przed dążeniem do zdolności paranormalnych).

Ludzie współcześnie angażują się w okultyzm bo są przekonani że są bezpieczni, że nie istnieje ani piekło ani demony. Jest to skutek kampanii okultystów którzy zanegowali istnienie demonów, ich złą naturę, i propagują rzekomą możliwość kontrolowania demonów.

Promocją nawiązywania bliższych relacji z demonami jest też filozofia Junga. Jung postulował by zaprzyjaźnić się z cieniem, zasymilować bo, by uniknąć neuroz. Jung nie krył że archetyp cienia utożsamia z demonem. Wychowany w rodzinie okultystów, od dziecka brał udział w praktykach okultystycznych. Miał demony za przewodników duchowych. Jego gnostyckie poglądy i mediumiczne praktyki doprowadziły go do zredukowania wymiaru duchowego człowieka do psychiki. Uznania „że wszelkie wierzenia, duchy, czy zjawiska okultystyczne to jedynie kompleksy i projekcje nieświadomości”.

Ojciec Posacki do współczesnych szkodliwych zjawisk zaliczył: neopoganizm (świadomie odrzucający Jezusa, podczas gdy przed chrześcijańscy poganie nie znali Jezusa i po omacku poszukiwali Boga), kontr inicjacje (czyli wstąpienie na drogę destrukcji jaką jest: szamanizm, masoneria, satanizm, lucyferianizm i wiele innych), spirytyzm (podczas seansów spirytystycznych przywołane demony udają dusze zmarłych i zniewalają żyjących, jest to odmienne od doświadczeń z duszami czyśćcowymi, które z własnej inicjatywy proszą osoby dyskretne i religijne o modlitwę, nigdy nie naruszając ich wolności), nieuzasadniony optymizm wobec wszelkich zjawisk inicjacyjnych (Mircae Eliade), filozofie materialistyczną, pojawienie się na zachodzie renegatów z klasycznego buddyzmu i hinduizmu promujących okultyzm, medytacje transcendentalną, medytacja rzekomo bezideowa (negująca potrzebę relacji z Bogiem), medytacje promowane przez duchownych, tezy o równości wszelkich religii, masonerie (akceptującą wszelkie religie, w tym i satanizm, prócz chrześcijaństwa – członkiem Wielkiego Wschodu był Lew Trocki), fenomen UFO (za pośrednictwem którego demony manifestują swoją obecność w sposób zgodny z wzorami współczesnej popkultury), kabała (zakładająca możliwość zdobycia kontroli nad demonami), okultystyczne przedmioty i symbole, homeopatia.

Wypowiadając się o zniewalaniu przez demony ojciec Posacki przypomniał że demony zniewalają ludzi poprzez: pokusy (które trzeba od razu odrzucić), grzech, opętania (które można podzielić na: nękania i dręczenia przez demony). Opętania charakteryzują się zespołem: zaburzeń psychicznych, fenomenów paranormalnych, awersji do katolicyzmu. Innymi przejawami agresji demonów obsesje (chorobliwe poczucie winy, rozpacz czy myśli samobójcze). Opętania różnią się od chorób psychicznych między innymi typowymi objawami, podczas gdy opętania wykazują niezwykłe symptomy. Strategia demonów jest długofalowa i rozpisana na wiele etapów, nie musi być brutalna, jej celem jest oderwanie ludzi od Boga.

Z opętaniami walczą egzorcyści. Kapłani wyznaczeni przez biskupa do takiej posługi. Narzędziem egzorcystów jest egzorcyzm uroczysty autorstwa Leona XIII (jest to polecenie skierowane do demona). Świeccy mogą modlić się do Boga o uwolnienie. W swej książce ojciec Posacki przybliżył czytelnikom przykłady opętań, posoborową patologie walki z egzorcyzmami, społeczność egzorcystów, historia egzorcyzmów.

Jednym z ostatnich tematów poruszonych przez ojca Posackiego była kwestia obecności okultyzmu w popkulturze. Jednym z wielu przejawów tej patologi jest cykl powieści o „Harrym Potterze”. „”Harry Potter” pełen jest komunikatów ideologicznych, które wpływają na świadomość i podświadomość, wskazują tory, po jakich poruszać ma się wyobraźnia, przygotowują grunt pod zmianę świadomości, ośmielają do niebezpiecznych praktyk”. Inaczej niż w tradycyjnych baśniach „Harry Potter” zawiera „realistyczny świat magii (…) pełen rzeczywistych szczegółów i odniesień do historycznych postaci i praktyk ezoterycznych: wróżbiarstwa, spirytyzmu, a zwłaszcza magii”. „Harry Potter” propaguje i szkoli do okultyzmu, nienawiści i zemsty. Innymi przejawami okultystycznej propagandy jest cykl „Zmierzch” czy „Witch”, powieści Paulo Coelo, Helloween (wywodzące się z celtyckich uroczystości ku czci boga śmierci, kultywowane przez satanistów, mające na celu usuniecie z świadomości dzieci uroczystości Wszystkich Świętych i Dnia Zadusznego), Andrzejki (promujące grzech wróżbiarstwa i uczące dzieci postawy lekceważenia chrześcijaństwa), muzyka metalowa. Inną formą agresji okultystycznej są szkoły oparte na programie okultystycznym: pedagogika waldorowska (oparta na gnostyckiej antropozofii Rudolfa Steinera.

Jan Bodakowski