WT: „Światowcy” z Wyborczej, polska wiocha i „faszyści” z ONR

Znany i ceniony naczelny organ „międzynarodowego hmmm” w Polsce uraczył Czytelników w piątek 16 lipca felietonem monsigniora Seweryna Blumsztajna zatytułowanym „Europejska wiocha”. Wszystko na marginesie spędu janczarów Nowego Wspaniałego Świata zwanego EuroPride.

Współcześni inżynierowie społeczni wbrew pozorom zasługują na uznanie – są konsekwentni aż do bólu. Jakże to kontrastuje z postawą wielu nacjonalistów, którzy po pewnym czasie zniechęcają się i rezygnują, bo nie warto, bo i tak oni ostatecznie zatryumfują. Wracając jednak do kazania redaktora B. znajdziemy w nim typowe besztanie „tradycyjnej” polskiej „zaściankowości, nietolerancji” mającej być przeszkodą w dołączeniu do światowej awangardy postępu i demokracji. Dostało się warszawskiemu ratuszowi za brak zaangażowania w organizację parady, zaś sama Warszawa ignorując EuroPride ma się dosłużyć tytułu Europejskiej Wiochy, zamiast tytułu Europejskiej Stolicy Kultury o którego uzyskanie władze stolicy czynią starania. Zgodnie z najlepszymi tradycjami nie mogło zabraknąć czkania określeniem „faszyzm”, tym razem w stosunku do członków ONR , których z wrodzoną „tolerancją i miłością” określa się jako „polskich faszystów”. Jednym z domowych sposobów na czkawkę jest wypicie szklanki wody. Być może panaceum na tą przypadłość w przypadku redaktora Wyborczej byłaby konieczność odszczekania kalumni publicznie lub też pożegnania się z jakąś okrągłą sumą pieniędzy? Niczym światowej klasy wykładowca akademicki nasz pogromca „nietolerancji” pisze m.in. : „Świat zachodni przyznał im (tzw. mniejszościom seksualnym) takie same prawa jak mniejszościom rasowym czy religijnym. Wyzwoliła się kolejna grupa dyskryminowana przez wieki w naszej kulturze i już nikt tego nie cofnie”. Raz zdobytej władzy nie oddamy nigdy, krzyczano w dawnych czasach. „Nie chodzi więc o prywatne upodobania, ale o prawa człowieka”.

Cóż za patos, ciekawe czy redaktor Blumsztajn z taką samą pasją broni ludzi skazywanych na kary więzienia lub wysokich grzywn za poglądy w krajach europejskich lub mordowanych Palestyńczyków, którym jego przyjaciele odmawiają podstawowych praw? Wybiórczość to jedna z charakterystycznych cech tego środowiska. Dla kontrastu w „Rzeczpospolitej” znany muzyk Paweł Kukiz podsumowuje swoją wypowiedź na temat sobotniej parady słowami: „Według mnie to (homoseksualizm) coś sprzecznego z naturą, w której wszystko ma swój początek i sens. Nieprzypadkowo początkiem końca Imperium Rzymskiego była rozwiązłość moralna i zatarcie się różnic między płciami”. Ecce homo, oto przedstawiciel „polskiej wiochy”.  Na polu permanentnej kampanii przeciwko „faszyzmowi” różnej maści „światowcy”, „międzynarodowcy” niestrudzenie walczą z tradycyjną Europą i jej wartościami od 1945 roku. W afirmacji dewiacji seksualnych umiejętnie posługują się sprawdzonym już i przetestowanym mitem wiecznej ofiary. O ile jednym przyniósł on już wymierne korzyści finansowe i jest legitymizacją zbrodniczej polityki, tym drugim służy jako argument w uzyskiwaniu kolejnych koncesji od państwa. Bez przymusu państwowego, bez wsparcia zagranicznych protektorów i różnych lobbies, bez deprecjacji pojęć takich jak małżeństwo i rodzina „wieczne ofiary” nic nie osiągnęły i nie osiągną. Uczmy się od nich cierpliwości, konsekwencji i zdecydowania, a być może uda się obronić i ocalić to co cenne. Ostateczny triumf „światowców” byłby początkiem niekończącego się koszmaru. (WT)

Przedruk całości lub części wyłącznie po uzyskaniu zgody redakcji. Wszelkie prawa zastrzeżone.