Nie należałem ani nie należę do wielbicieli Lecha Kaczyńskiego. Pomijając właściwą uczestnikom demoliberalnej gry skłonność do bawienia się losami kraju dla zaspakajania własnych, źle ukierunkowanych ambicji, pozostanie on dla mnie na zawsze tym, który swoim podpisem pod traktatem lizbońskim na długo pogrążył Polskę w niewoli brukselskiej.
Zginął śmiercią tragiczną, pochylam więc głowę w modlitwie za spokój duszy jego i innych ofiar katastrofy.
Jednak nie brałem i nie zamierzam brać udziału „w ogólnonarodowej” debacie, która przybrała wymiar bazarowy, nad słusznością czy też jej brakiem, pochowania Lecha Kaczyńskiego na krakowskim Wawelu.
Od kiedy bowiem pod groźbą zabójstw wymuszono na władzach kościelnych złożenie tam zwłok J. Piłsudskiego, symboliczne znaczenie Wawelu zmarło śmiercią tragiczną. To piękny zabytek , znak naszej dawnej chwały. I na tym kończy się jego rola.
Żyjemy w czasach zdeprecjonowanych symboli: historyczne ordery, nadawane za wybitne zasługi dla Kraju, produkowane są masowo w cenie metalowych blaszek; historyczne miejsca stają się miejscem potyczek wyborczych. Pod władzą demokracji, wolności i postępu każde sacrum traci swoją moc twórczą.
Żyjąc w takiej a nie innej rzeczywistości nauczmy się wreszcie rozróżniać sprawy istotne od nieistotnych.
Kaczyński spocznie na Wawelu, bo taka jest wola polityczna zarządzających Polską. I cóż z tego wynika? Tyle tylko, że zwłoki jego będą tam sobie leżeć. Wielkości człowieka nie mierzy się bowiem miejscem pochówka – w dzisiejszych czasach świadczy to jedynie o dobrych znajomościach. Losów Polski to nie zmieni, nie zlikwiduje konieczności zwalczenia „dziedzictwa” zarówno Kaczyńskiego, ale także i innych Tusków tego świata.
Przeciwników „opcji wawelskiej” uspokajam: Kaczyński w tym miejscu będzie żywym tematem jedynie dla przewodników turystycznych.
Zwolennikom zaś przypominam: o wielkości człowieka świadczy nie to, gdzie złożono jego ciało, ale jakim człowiekiem był, a w wypadku „męża stanu”, co wniósł do dobra wspólnego.
17 kwietnia 2010 o 11:11
B.dobry tekst! Czekamy na więcej
20 kwietnia 2010 o 23:19
Trudno się nie zgodzić z tekstem, chociaż z drugiej strony, patrząc na to co się działo, aż dziwi, że aż tylu ludzi napakowało sobie do głów kiszonej kapusty i biegało za zbędna w tym wypadku pietruszką
21 kwietnia 2010 o 20:01
Trafione w samo sedno.
21 kwietnia 2010 o 23:51
A tak na marginesie Wawelu: http://wiadomosci.onet.pl/2681,2159106,zmiana_miejsca_pochowku_kurtyki_mial_byc_panteon_narodowy_jestem_zdruzgotany,wydarzenie_lokalne.html
Kurtyka out z pochówku w „panteonie”, bo sie nie wpisuje w tradycję (co to za tradycja, swoją drogą), a Wałęsa już płacze, i nakazuje maksymalnie dwu godzinne modły nad swoją trumną.
Wszyscy się smuca, a w tym czasie polski gaz oddany za bezcen firmom amerykańskim, i lada dzień obstalują na naszej ziemi baterie rakiet patriot, będace poza polska kontrolą..
http://wiadomosci.onet.pl/2158949,11,podano_kiedy_do_polski_przyjada_rakiety_patriot,item.html
24 kwietnia 2010 o 23:59
Śmiem twierdzić, że Wawel to nie sprawa o pietruszkę, tylko miejsce bardzo ważne dla świadomości narodowej Polaków.
25 kwietnia 2010 o 03:44
I będzie wazne to miejsce nawet jeśli pochowają tam jeszcze 50 Piłsudskich, 160 Miłoszów, 13 Kaczyńskich czy redakcję Gazety Wyborczej.
25 kwietnia 2010 o 12:30
No widzisz Fajerfly, jednak to jest ważna rzecz, kto będzie tam spoczywał, bo jak będzie tam 13 Kaczyńskich to wtedy będzie oznaczało, że Wawel zostanie sprowadzony do rangi parafialnego cmentarza, a chyba tego nie chcemy, tym bardziej, że jest to bardzo ważne miejsce dla narodu Polskiego. Więc to nie spór o pietruszkę. Co?
25 kwietnia 2010 o 22:45
Ani tekstu AG, ani mojego komentarza nie zrozumiałeś najwyrazniej. Nad czym (szczególnie nad tym pierwszyzm) głęboko ubolewam.
26 kwietnia 2010 o 11:38
Raczej powinieneś ubolewać nad tym drugim
27 kwietnia 2010 o 01:03
ubolewam szczególnie nad pierwszym – ze względu na twoją przyszośc – niewesołą, jak widać – człowieka myślącego. Nad drugim ubolewam znacznie mniej, bo zapas dobrotliwości mi się skurczył :))