Marian Reutt: Misja dziejowa Polski

Problem misji dziejowej Polski jest zagadnieniem wielopłaszczyznowym, mającym swoje aspekty religijne, filozoficzne, polityczne, społeczne i ekonomiczne. Każdy z tych aspektów ma swoje znaczenie i warunkuje w ostatecznym rezultacie możliwością wypełnienia naszego dziejowego zadania.

Zachodzi pytanie, czy my w ogóle mamy jakieś określone zadanie? Odpowiedzi na to pytanie należy szukać w naszej świadomości. Wyrazem jej jest nasza twórczość kulturalna. W dziełach najlepszych synów Polski można znaleźć tę odpowiedź. Dzieła te bowiem określają polską świadomość religijną, filozoficzną, polityczną, społeczną i ekonomiczną. W nich znajdziemy wyraźnie sformułowane przekonanie, że Polska ma określone zadanie historyczne, ma swoją misję dziejową, będącą uzasadnieniem racji jej istnienia. Chodzi tylko o to, na czym to zadanie polega? Co Polska musi dać historii, aby jej istnienie nie było nonsensem samo w sobie? Odpowiedź na to pytanie jest sformułowaniem misji dziejowej naszego Narodu. Narodowy radykalizm stawia to pytanie jak każdy wielki prąd dziejowy, więc narodowy radykalizm na to pytanie próbuje odpowiedzieć.

Misja dziejowa Polski w aspekcie religijnym występuje jako postulat kształtowania, urabiania i pielęgnowania katolickiej świadomości religijnej i opartej na świadomości moralnej o prawdzie. Ma to przygotować człowieka do osiągnięcia celu ostatecznego, jakim jest Bóg. Świadomość religijna i oparta na niej świadomość moralna i prawna mają utrzymać wysoką atmosferę życia duchowego, mają nadać życiu głębokie piętno metafizyczne i nieprzemijającą wartość, związaną z realizacją nauki chrześcijańskiej w każdym czynie człowieka. Ten klimat duchowy, przeniknięty religijnością musi promieniować z Polski na inne narody słowiańskie. W ten sposób polityczna ekspansja Polski uzyska moralne uzasadnienie i stanie się czynnikiem twórczym, bo będzie zdobywaniem narodów Bogu.

Polityczna i gospodarcza rola Polski

Aspekt polityczny misji dziejowej Polski wypływa rzecz jasna z poprzednich momentów i ma swoje wyraźne uzasadnienie religijne, moralne, prawne i filozoficzne. Opiera się o obowiązek zdobywania dla prawdy tych, którzy jej jeszcze nie poznali albo poznać w ogóle bez zmian świadomości narodowej nie są zdolni.

Punkt ciężkości polityki wschodniej leży w zdobyciu Wschodu dla katolicyzmu i tym samym dla kultury polskiej. Zdobycie Wschodu dla katolicyzmu i tym samym dla polskiej kultury jest związane ze zdobyciem politycznym tegoż Wschodu. Można to zdobycie realizować w różnej płaszczyźnie. Przede wszystkim chodzi tu o wyzwolenie małych i gnębionych Narodów na terytorium ZSSR. Rozbicie Rosji na szereg drobnych organizmów narodowo-państwowych oto zasadniczy cel polityczny Polski, który musi wyraźnie te Narody małe popierać i wiązać kulturalnie ze sobą stając się dla nich ośrodkiem cywilizacyjnym. Drugim istotnym momentem jest organizacja Słowiańszczyzny przeciw naporowi Niemiec. W związku tym musi Polska wytworzyć wewnątrz zwarty i autorytarny ustrój polityczny, który ma być pewnym narzędziem jednolitym działania całego Narodu, zdolnego do gigantycznych zrywów i posunięć.

Zdobyć i zorganizować Wschód i Środkową Europę przeciw protestancko-germańskiemu Zachodowi, tak by wyglądał aspekt polityczny misji dziejowej Polski. Aspekt natomiast społeczny polega na utworzeniu takiego ustroju społecznego, w którym obok istotnego zniknięcia różnic kulturalnych, obok rzeczywistego upowszechnienia kultury, nastąpi prawdziwe zjednoczenie Narodu we wspólnotę duchową, kulturalną i towarzyską, we wspólnotę wiążącą członków Narodu czynną i silną więzią miłości wzajemnej.

Aspekt ekonomiczny naszej misji dziejowej polega na realizacji prawdziwego demokratyzmu ekonomicznego, na upowszechnieniu bogactw, zysków i własności. W literaturze ekonomicznej Polski niejednokrotnie podkreślano, że bogactwo jest wówczas bogactwem Narodu, kiedy nie garstka członków tego Narodu jest milionerami, a masy biedne, tylko kiedy masy są zamożne.

Marian Reutt