Co skłoniło ponad 15 000 Walonów do walki przeciwko bolszewizmowi w szeregach Waffen SS? Ochotnicy wywodzący się z tego romańskiego narodu zamieszkującego południową część Belgii, w większości zwolennicy ruchu Rex, kierowali się przede wszystkim żarliwym antykomunizmem, który uważali za główne zagrożenie dla Cywilizacji. Na plakatach werbunkowych często przedstawiano zmagania na froncie wschodnim jako antybolszewicką krucjatę (patrz obrazek nr 2).
Walonowie, walczący w Brygadzie Szturmowej „Walonia”, a następnie 28. Ochotniczej Dywizji Grenadierów Pancernych SS „Walonia”, wsławili się między innymi w czasie bitwy w Kotle Czerkaskim (luty ’44). Była to jedyna jednostka SS, która wywalczyła sobie prawo do posiadania kapelana katolickiego, a nawet do sprawowania mszy polowych w przerwach między walkami. Po latach jeden z walońskich weteranów tak opisywał zaangażowanie swoje i kolegów:
My, młodzi Walonowie, wzrastając pomiędzy kulturą romańską a germańską, zawsze mieliśmy dusze rozdarte pomiędzy frontami, które powstały w przeszłości. Kiedy rozpoczęła się wojna ze Związkiem Radzieckim od razu zrozumieliśmy, gdzie nasze miejsce. Teraz nie było dla nas różnic między Flamandami, Walonami i Niemcami. Zdecydowaliśmy się walczyć przeciwko bolszewizmowi, a tym samym w imię naszej Europy.
Jednakże najwyraźniej myśleliśmy kategoriami wspólnej Europy zbyt wcześnie. Mógłbym pisać całe książki o młodzieńcach, którzy poświęcili tej idei swoje życie. Nie zwracając uwagę na narodowość i religię, wszyscy walczyliśmy z Niemcami na stepach Wschodu, ponieważ dokładnie wiedzieliśmy, dlaczego to czynimy. Nasza walka była niezbędna. Czy i dzisiaj byłoby to możliwe?
Jak należy ocenić zaangażowanie tych młodych ludzi, zwłaszcza w kontekście obecnego stanu Europy i jej narodów? Na to pytanie niech każdy odpowie samodzielnie.
Na podstawie: Felix Steiner „Ochotnicy Waffen SS”/nowastrategia.org.pl
Najnowsze komentarze