Nic z tego, co zostało napisane poniżej, nie jest dogmatem Kościoła, nie jest ani urzędowym, ani nieomylnym, jest to jedynie opinia autora niniejszych „Komentarzy”, snującego spekulacje na temat istoty Kościoła katolickiego i jego obecnych kłopotów. Na łamach wcześniejszych „Komentarzy” zacytowano wiadomość rzekomo pochodzącą z Nieba, w której pewna siostra z Francji zapewniła tradycyjnego kapłana, że nadal służy on Naszemu Panu, nawet jeśli w tym celu pozornie sprzeciwia się kościelnym hierarchom. Przed skomentowaniem tej wiadomości może być konieczne ponowne zacytowanie jej w formie, w jakiej ukazała się dwa tygodnie temu, ale z pewnymi odnośnikami.
1. Święty Katolicki i Apostolski Kościół przechodzi obecnie przez głęboki i bolesny kryzys, a Ty, Ojcze, jesteś jedną z jego ofiar. 2. Abp Thuc rozumiał załamanie się wewnątrz Kościoła i jako biskup przyjął osobiste stanowisko, które nie było zgodne z zasadami, ponieważ wyświęcał kapłanów i biskupów bez inkardynacji, stawiając ich wszystkich w nieregularnej sytuacji, nawet jeśli są gorliwi i chcą pełnić posługę zgodnie z nauczaniem Naszego Pana Jezusa Chrystusa. 3. Bp Williamson, który znalazł się w podobnej sytuacji po tym, jak został wyrzucony z Bractwa św. Piusa X bez ważnego powodu przez ówczesnego przełożonego, będzie potrafił zrozumieć Twoją sytuację, jako że on również konsekrował biskupów i wyświęcał kapłanów. Podobnie jak Tobie, im również im również brakuje inkardynacji. 4. Obecna sytuacja w Świętym Kościele Katolickim jest tak zła, że Pan jest uradowany, gdy Jego słudzy wiernie dla Niego pracują, niezależnie od tego, czy są inkardynowani, czy nie.
5. To jest odpowiedź Pana Boga na Twoje wątpliwości. Gdy tylko Kościół Święty odzyska w sobie siłę Prawdy, kapłani ciągle dryfujący będą mogli zostać oficjalnie uznani, choć nigdy go nie opuścili. Pan ci błogosławi, bądź spokojny i wierny.
1. Przesłanie wychodzi od współczesnego „głębokiego i bolesnego kryzysu” w Kościele, którego negowanie byłoby równoznaczne z całkowitym niezrozumieniem aktualnych wydarzeń w Kościele. Przesłanie pokazuje prawdziwe współczucie dla księdza cierpiącego z powodu kryzysu.
2. Niektórzy z Czytelników mogą poczuć się oburzeni przesłaniem nawiązującym do arcybiskupa Ngo Dinh Thuca (1897-1984), ponieważ jego długa praca w służbie Kościoła nie zakończyła się w glorii chwały. Co do zasady rozumiał on powagę kryzysu Kościoła trwającego od lat sześćdziesiątych XX wieku i potrzebę podjęcia środków nadzwyczajnych, ale w praktyce skończył konsekrując biskupów i wyświęcając księży w niekontrolowany sposób. Jednak w tym kontekście przesłanie posługuje się jego przypadkiem, aby pokazać, że początki kryzysu sięgają lat sześćdziesiątych XX wieku. To, że biskup przesadził w praktyce, nie ma większego znaczenia, jeśli chodzi o kwestie zasadnicze, które cały czas musimy mieć przed oczyma. Przesłanie podkreśla bowiem zarówno naturalną konieczność strukturalnej przynależności każdego kapłana do diecezji lub zgromadzenia (Autorytet), jak i dobrą wolę kapłanów, którzy starają się jak najlepiej służyć Bogu (Prawda). Przesłanie stara się wybalansować Prawdę i Autorytet.
3. Podobnie jest z ruchem w Kościele, który określany jest dziś jako ” Ruch Oporu” lub „Ruch Wierności”. Z jednej strony ruch ten korzysta z wyjątkowych czy też nadzwyczajnych narzędzi związanych z biskupami i nowymi kapłanami, tak jak uczynił to Arcybiskup Lefebvre w 1988 roku („Prawda”). Z drugiej strony ci biskupi i księża nie mają możliwości formalnego włączenia, czyli „inkardynacji”, do oficjalnej struktury Kościoła – „Władzy”.
4. Jednak – i tutaj właśnie pojawia się „puenta” całego przesłania – tak długo, jak tacy biskupi i kapłani wiernie pracują dla Naszego Pana, tak długo brak inkardynacji nie jest tak istotny, ponieważ „obecna sytuacja w Kościele jest tak zła”. Innymi słowy, Wiara jest ważniejsza od formalnej struktury, a Prawda od Autorytetu.
5. Oto podstawowa zasada zdrowego rozsądku, która rozwiązuje pierwotny problem wspomnianego księdza. Władza w Kościele istnieje tylko po to, by służyć Prawdzie w Kościele, a tym samym zbawieniu dusz. Gdy tylko Prawda powróci na należne jej najwyższe miejsce w Kościele, a tak się stanie, Autorytet również odzyska swoje służebne miejsce, a wszystko, co prawdziwie prawowite, odzyska utraconą obecnie oficjalną prawowitość. Deo Gratias!
Kyrie eleison.
bp Richard Williamson
Źródło: https://fsspxr.wordpress.com
Najnowsze komentarze