Po upadku Imperium Sowieckiego do Polski i wszystkich pozostałych jego składników przyszedł Zachód. Jednak nie przyszedł on z wyciągniętą ręką pomocy, czy choćby tylko uczciwej współpracy, ale z agresją. Nie była to jednak agresja militarna, jak w pamiętnym 1939 roku, ale gospodarcza.
Na arenę wkroczył triumfalnie „wolny rynek” i jego apostołowie, w postaci byłego członka KC PZPR Leszka Balcerowicza, wspieranego przez amerykańskie bojówki gospodarcze, jak przykładowo sławetnego guru i obecnie globalisty Jeffreya Sachsa (https://en.wikipedia.org/wiki/Jeffrey_Sachs).
Zgodnie ze sławetną „teorią wolnorynkową” wszystkie metody rabunku są dobre. Jeśli więc coś posiada wartość wolnorynkową 1 złotówki, to należy ją natychmiast za tą symboliczną złotówkę sprzedać. Ta i wszystkie pozostałe „anomalie” wolnego rynku były gorąco propagowane przez „elity” w sławetnym porozumieniu „ponad podziałami”. Bowiem wszystkie one były na smyczy tych lub innych służb specjalnych i musiały tańczyć jak im zagrano.
Trudno nadmiernie obwiniać rechotające z radości pospólstwo, że akceptowało ten de facto rabunek. Gdyby im ktoś zaproponował wyprzedaż swych podstarzały i nieeleganckich mebli z mieszkania obruszyli by się natychmiast konstatując fakt ich niezbędności do codziennego funkcjonowania. Przenieść tej prostej logiki na skalę państwa, wyobraźni im już nie starczyło.
Zresztą nawet ta dziwaczna „teoria wolnorynkowa” miała swoje odstępstwa w praktyce III RP. Kiedy rozdawano za darmo polskie banki, argumentowano to brakiem twardej waluty (USD), ale w tym samym czasie rabunku, w nocy ustawiały się przed bankami długie kolejki pospólstwa pragnące uszczknąć coś dla siebie ze sławetnej „transzy drobnych inwestorów”. Mało tego, nawet gdy na rynku pojawiał się duży i uczciwy inwestor, przeznaczony na grabież obiekt nie trafiał w jego ręce, ale wyznaczonych już uprzednio rabusiów. Tak miała się sprawa, z kolebką Solidarności – Stocznią Gdańską, którą chciała wykupić Polka Piasecka-Johnson. Stocznię rozgrabiono, zezłomowano i nawet dokumentację techniczną (w owych czasach mającą formę papierową) zniszczono, by NIGDY Polacy nie mogli odtworzyć przemysłu stoczniowego, w którym przodował PRL!
Przykłady można by kontynuować, ale szkoda czasu. Do dziś można jeszcze odnaleźć tu i ówdzie ruiny zakładów przemysłowych, nie przerobionych jeszcze na galerie handlowe, które świadczą o skali tego rabunku!
Podsumowując, w krótkim czasie sprowadzono Polskę z pozycji znaczącego światowego producenta, do zdeindustrializowanej kolonii Zachodu, w której jedyną opłacalną produkcją są opakowania na sprowadzane z Chin produkty. Natomiast propagandowy bełkot o antycznej technologii produkcyjnej doby PRLu, można włożyć między bajki. Wiele wyrobów konkurowało z „renomowanymi zachodnimi”, a poza tym można było (ale nie wolno było) zmodernizować technologie.
Dziś III RP to typowa kolonia Zachodu, do której sprowadza się najgorsze produkty po wygórowanych cenach, a eksploatuje się surowce naturalne. W przypadku Polski białych murzynów na zmywaki i do burdeli. Eksploatacja surowców, jak na przykład węgla, jest u nas zakazana, podczas gdy w sąsiednich Niemczech, do tej pory mogła się bez przeszkód rozwijać, jak i wspominany uprzednio przemysł stoczniowy.
Ignacy Nowopolski
Źródło: https://substack.com/profile/32986831-dr-ignacy-nowopolski
20 maja 2024 o 15:04
Polska Ludowa górowała pod każdym względem nad III Rzeczą.Głupi prawicowcy mogą sobie szczekać 24 godziny na dobę na PRL,ale prawdy nie zmienią.Niech idą do diabła z tą ich ,,wolnością” po 1989 roku,z tym ich ,,wolnym rynkiem”!