Oto kolejne interesujące świadectwo współczesnego młodego chłopaka, które pokazuje, jak bardzo dzisiejszy świat jest zdesperowany, aby wypełnić jakoś lukę powstałą po odrzuceniu Boga Wszechmogącego i Jego Boskiego Syna Jezusa Chrystusa oraz Jego Kościoła katolickiego. Studiując „psychologię” na uniwersytecie, otrzymał on wielką łaskę nawrócenia, dzięki której zrozumiał, że wszystko, co może zrobić „psychoterapeuta”, może zrobić o wiele lepiej kapłan – tam, gdzie tylko jest wiara. Czytajmy:
Poświęciłem pięć lat na studiowanie psychologii na nowoczesnym uniwersytecie. Mam dopiero 23 lata, więc te pięć lat to był spory kawałek mojego życia. Podczas studiów stopniowo nawracałem się, a w tym samym czasie, kiedy je rozpoczynałem, przekonałem się do „preambula fidei” (prawdy dostępne dla rozumu prowadzące do Wiary) i zrobiłem pierwsze kroki w kierunku katolicyzmu. Potem, w połowie studiów na uniwersytecie, byłem już katolikiem, ale takim, który jeszcze nie zdawał sobie sprawy z problemu Neo-Kościoła. Jednak do czasu ukończenia studiów zrozumiałem, że Neo-Kościół reprezentuje nową religię i rozstałem się z nim.
W miarę jak wzrastałem w nauce religii i filozofii tomistycznej, zrozumiałem, że to, co nazywają dziś psychologią, nie jest psychologią, ale grupą przedmiotów, które służą tzw. psychoterapii. Wśród tych przedmiotów jest z pewnością psychologia, ale głównym przedmiotem jest w istocie etyka. To, co robi psycholog, nawet jeśli ma wiedzę o małej użytecznej części współczesnej nauki, jest raczej etyką. Jest to zatem to, czym w dawnych czasach zajmowali się księża, posługując się etyką teologiczną. Jest to właśnie część, choć nie główna, kierownictwa duchowego.
Zrozumiałem, gdy zacząłem zajmować się pacjentami, że zaburzenia psychiczne zawsze sprowadzają się do problemu etycznego czy też religijnego, do siedmiu grzechów głównych, a ich wyleczenie zawsze zależy od cnoty, nawet jeśli problemy niektórych pacjentów wynikają z ich stanu cielesnego, z jakiejś choroby fizjologicznej czy psychiatrycznej itd. Dlatego przekonałem się, że prowadzenie moich pacjentów do zdrowia zawsze wymaga mówienia rzeczy, które powinien raczej mówić kapłan w ramach kierownictwa duchowego. Staram się nie wydawać poleceń, jakie mógłby wydać duszpasterz i zawsze proponuję coś na zasadzie sugerowania. W rzeczywistości, im mniejsza jest wiara pacjenta w możliwość zwrócenia się do księdza, tym bardziej „przejmuję stery”; a im większa jest wiara pacjenta i zaufanie do księdza, tym bardziej mówię mu, aby ostatecznie przedstawił sprawę kapłanowi, zwłaszcza gdy pacjent potrzebuje praktycznej porady.
Nie jestem jednak pewien, czy ten zawód, który jest nowoczesny, powinien istnieć lub też być wykonywany przez ludzi świeckich. Być może, pomimo moich osobistych słabości, miałem pewne dobre rezultaty, zawsze oceniając wszystko pod kątem Etyki św. Tomasza, ale czasami muszę robić lub mówić rzeczy, które dawniej musiał robić lub mówić kapłan. To prawda, że liczba księży jest bardzo mała, a kierownictwo duchowe w dzisiejszych czasach jest czymś, co można zdobyć tylko przy dużym szczęściu, ponieważ tradycyjni księża mają tłumy ludzi do opieki. Ponadto, mogę czasem spojrzeć na niektóre sprawy pod innym kątem, którego ksiądz nie zawsze może dostrzec. Ale rzeczywistość jest taka, że nie mam ani łaski stanu, ani prerogatyw kapłana.
Wiem, że w 1953 oraz 1958 roku Pius XII przemawiał do psychologów i psychoterapeutów i w tych wystąpieniach wyraził pośrednio aprobatę dla tych zawodów. Ale zwłaszcza w alokucji z 1958 roku papież wydaje się działać w oparciu o pewne błędne przesłanki. Wykazuje pewien brak zrozumienia, czym jest nauka, myląc ją z nauką współczesną, a także pewną naiwność w odniesieniu do współczesnej psychologii. Zastanawiam się więc, czy jego aprobata jest rzeczywiście uzasadniona. Krótko mówiąc, czy laik może być psychoterapeutą ? I jakie byłyby jego prerogatywy, obowiązki i ograniczenia? (Koniec świadectwa)
Odpowiedź: każdy „psychoterapeuta” posiadający jeszcze odrobinę zdrowego rozsądku i postchrześcijańskiej miłości bliźniego może czynić dobro ludziom w potrzebie, ale dobro to będzie w dużo większym stopniu wynikało z jego miłości i zdrowego rozsądku niż z pseudonaukowych bredni. Ma on prerogatywy, obowiązki i granice takie, jak każdy człowiek wobec swoich bliźnich. Niech nie udaje, że jest jakimkolwiek kapłanem czy „naukowcem” w prawdziwym tego słowa znaczeniu. Jest pseudonaukowcem i bezbożnym zastępnikiem bogobojnego kapłana.
Kyrie eleison.
bp Richard Williamson
Źródło: https://fsspxr.wordpress.com
3 lutego 2023 o 00:23
Narodowa Antypsychiatria
youtube.com/@narodowaantypsychiatria6294/videos
Ciekawe strony wybitnych polskich autorów – krytyków systemowej psychiatrii i psychologii:
Teoria Dezintegracji Pozytywnej Kazimierza Dąbrowskiego. Profesor Dąbrowski proponował alernatywną wobec oficjalnie obowiązującej naukową teorię wychodzenia z kryzysów psychicznych.
dezintegracja.pl/
Strona Tomasza Witkowskiego – krytyka biznesu „terapeutycznego”
tomwitkow.wordpress.com/psychoterapia-bez-makijazu/
Psychiatria to system kontroli społecznej. Manipulacja świadomością ludzi mających kryzys wewnętrzny. Stoi za tym znana skądinąd big pharma – koncerny farmaceutyczne mające gigantyczne zyski ze sprzedaży „leków”. Biznes ten jest intensywnie promowany w liberalno-lewackich mediach. Każdego powinien zastanowić prosty fakt: pomimo stałego wzrostu konsumpcji „leków” i ilości osób korzystających z „terapii” – liczba diagnozowanych „chorób” wciąż rośnie… W istocie owe „leki” słusznie z angielskiego nazywane są „drugs” – to tak naprawdę poprostu inna podgrupa substancji psychoaktywnych (jak alkohol, lsd, koka, marihuana, halucynogenne itd.) – tylko że działają „uspakajająco” – stosowane przez długi okres czasu (a to jest „zalecane”) skutkują otępieniem i blokują naturalne przezwyciężenie kryzysów wewnętrznych. Natomiast „terapie” przynoszą skutek odwrotny do zamierzonego – zamiast uczyć samodzielności i asertywności – stanowią formę nadmiernego wywnętrzniania się obcemu w istocie człowiekowi. Zamiast szczerej rozmowy z przyjacielem zalecana jest rozmowa z „terapeutą” – obcym człowiekiem traktującym to jako formę zarobkowania. Tym gorzej, że większość zatrudnionych w tym zawodzie osób to kobiety – co zwiększa sztuczność sytuacji (wywnętrznianie się przez młodego mężczyznę obcej, często młodej kobiecie ze swoich problemów wewnętrznych działa deprecjonująco na „pacjenta”)
3 lutego 2023 o 15:27
@Antypsychiatria Absolutnie znakomity koment! 100% się zgadzam!
3 lutego 2023 o 00:38
Podstawowa teoria współczesnej psychiatrii: „zaburzenie równowagi chemicznej mózgu” – to w znaczeniu filozoficznym czysty wulgarny materializm. Znakomicie służy ona jednak producentom „leków”…
Krótka wypowiedź profesora Thomasa Szasza
youtube.com/watch?v=c8FenHnHS8Q
3 lutego 2023 o 15:14
Krytyka współczesnej zmedykalizowanej psychiatrii na stronie amerykańskiego prawosławnego publicysty Roosha Valizadeha:
Modern Psychiatry Is Demonic
rooshv.com/modern-psychiatry-is-demonic
6 lutego 2024 o 23:28
web.archive.org/web/20220623020920/https://rooshv.com/modern-psychiatry-is-demonic
6 lutego 2023 o 18:03
Odpowiedzialny za dziesiątki tysięcy zgonów totalitarny zbrodniarz Niedzielski szykuje dla niepokornych i niezależnie myślących psychuszki
wolnemedia.net/ministerstwo-zdrowia-szykuje-polakom-psychuszki/
Pamiętajmy o ofiarach nowoczesnego totalitaryzmu: o ofiarach akcji T4 w nazistowskiej Rzeszy, ofiarach psychiatrii represyjnej w ZSRR, ofiarach projektu MK Ultra realizowanego przez CIA w ameryce. Nie dopuśćmy do powtórzenia tego koszmaru w Polsce!
Więcej o zbrodniach nowoczesnej psychiatrii:
wolnemedia.net/?s=psychiatria
21 lutego 2023 o 11:43
Marek Majcher Czujny o atakach na wolność czyli „psychuszki” w Polsce
youtube.com/watch?v=LBvauEgeG7w
21 lutego 2023 o 12:30
Podziękujmy Markowi za opisanie tego tematu – nieobecnego w mainstreamowych mediach!
Ten zbrodniczy System nie ma błędów – to System jest błędem,
Marek opisał jedną z jego największych, najczarniejszych patologii – niszczenie ludzi w ramach psychiatryzacji. Opis patologii Systemu również na podstawie obserwacji uczestniczącej – Marek Majcher był poddany takiej formie represji, obok uwięzienia i wieloletniego nękania….
21 lutego 2023 o 12:07
Ted Kaczynski
KONTROLA LUDZKIEGO ZACHOWANIA
143. Od początku cywilizacji, zorganizowane społeczeństwa musiały wywierać presję na ludziach dla dobra funkcjonowania organizmu społecznego. Rodzaje presji różniły się znacznie w każdym społeczeństwie. Niektóre z nich były fizyczne (uboga dieta, nadmiar pracy, zanieczyszczenie środowiska) a inne psychologiczne (hałas, przeludnienie, wymuszanie na ludziach zachowania zgodnego z wymaganiami społeczeństwa). W przeszłości, ludzka natura była w przybliżeniu stała lub różniła się tylko w pewnych punktach. W konsekwencji, społeczeństwa były w stanie popychać ludzi tylko do pewnych granic. Gdy granica ludzkiej wytrzymałości została przekroczona, sprawy zaczynały przybierać zły obrót: bunt lub przestępczość, korupcja, unikanie pracy, depresja lub inne problemy psychiczne, wzrastająca śmiertelność lub zanikająca liczba urodzeń, lub coś jeszcze innego. Ostatecznie, albo społeczeństwo załamywało się, albo jego funkcjonowanie stawało się niesprawne i zostawało (nagle lub stopniowo, poprzez podbój, osłabienie lub ewolucję) zastąpione przez bardziej sprawną formę społeczeństwa. [25]
144. Tak więc ludzka natura wyznaczała w przeszłości granice w rozwoju społeczeństw. Ludzie mogli zostać popchnięci tylko do pewnego punktu, nigdy dalej. Dzisiaj jednak może to ulegać zmianie, ponieważ współczesna technologia rozwija sposoby modyfikowania ludzi.
145. Wyobraźcie sobie społeczeństwo poddające ludzi warunkom czyniącym ich bardzo nieszczęśliwymi, po czym dające im narkotyki odsuwające ich nieszczęście. Fikcja naukowa? Do pewnego stopnia, ma to już miejsce w naszym społeczeństwie. Wiadomo jest, że liczba depresji klinicznych w ostatnich dekadach znacznie wzrasta. Uważamy, że jest to wynikiem zakłócenia procesu władzy, jak wytłumaczyliśmy w paragrafach 59-76. Jednak nawet jeżeli się mylimy, wzrastająca liczba depresji z pewnością jest rezultatem KTÓRYCHŚ z warunków istniejących w dzisiejszym społeczeństwie. Zamiast usuwać warunki wpędzające ludzi w depresję, współczesne społeczeństwo podaje im leki antydepresyjne. W rezultacie, leki te są środkiem modyfikującym wewnętrzny stan jednostki w taki sposób, by mogła tolerować warunki społeczne, które inaczej uznałaby za nie do zniesienia. (Tak, zdajemy sobie sprawę z tego, że depresja ma często pochodzenie czysto genetyczne. Odnosimy się tutaj do przypadków, w których otoczenie odgrywa przeważającą rolę).
146. Leki oddziałujące na umysł są tylko jednym przykładem metod kontrolowania ludzkiego zachowania rozwijanych przez społeczeństwo. Przyjrzyjmy się niektórym z nich.
147. Na początek techniki nadzoru. Ukryte kamery video są już używane w większości sklepów i w wielu innych miejscach, komputery używane są w celu gromadzenia i przetwarzania dużej ilości informacji o jednostkach. Tak uzyskane informacje znacznie zwiększają efektywność fizycznego przymusu (sił stojących na straży prawa). [26] Później mamy metody propagandy, w których efektywnym motorem są środki masowego przekazu. Rozwinięte zostały skuteczne techniki na wygranie wyborów, sprzedanie produktów, wpływanie na opinię publiczną. Przemysł rozrywkowy służy jako bardzo ważne narzędzie psychologiczne systemu, prawdopodobnie nawet wtedy gdy epatuje seksem i przemocą. Rozrywka zapewnia współczesnemu człowiekowi podstawowy środek ucieczki. Podczas zajmowania się telewizją, wideo, itd., może on zapomnieć o stresie, niepokoju, frustracji, niespełnieniu. Wielu ludzi prymitywnych, gdy nie mają żadnej pracy do wykonania jest bardzo zadowolonych siedzeniem całymi godzinami i nie robieniem niczego, ponieważ pozostają w pokoju ze sobą i ze swoim światem. Większość współczesnych ludzi musi być ciągle zajętych bądź zabawianych, inaczej “nudzą się” – stają się niespokojni, nerwowi, pobudliwi.
148. Inne techniki uderzają głębiej niż wyżej wymienione. Edukacja nie jest już po prostu ganieniem dziecka, gdy się nie uczy i głaskaniem go po główce, gdy się uczy. Staje się naukową techniką kontrolowania rozwoju dziecka. Centrum Nauczania Sylvan, na przykład, odnosi wielkie sukcesy w motywowaniu dzieci do nauki, a techniki psychologiczne są używane z większym lub mniejszym powodzeniem w wielu konwencjonalnych szkołach. Techniki “rodzicielskie” wpajane rodzicom, są tak zaprojektowane, by dzieci akceptowały fundamentalne wartości systemu i zachowywały się w sposób, jaki system uważa za pożądany. Programy “zdrowia psychicznego”, techniki “interwencyjne”, psychoterapia i tak dalej mają pozornie służyć jednostkom, lecz w praktyce są zazwyczaj metodami nakłaniania jednostek do myślenia i zachowywania się zgodnie z wymaganiami systemu. (Nie ma w tym żadnej sprzeczności; jednostka, której nastawienie bądź zachowanie stawia ją w konflikcie z systemem, znajduje się w obliczu siły zbyt potężnej dla niej, by mogła z nią walczyć lub od niej uciec, stąd też prawdopodobnie będzie cierpieć z powodu stresu, frustracji, porażki. Jej ścieżka będzie o wiele prostsza jeżeli będzie myśleć i zachowywać się tak jak wymaga tego system. W tym sensie system działa na korzyść jednostki, gdy poddaje ją praniu mózgu i zawraca na drogę konformizmu). Nadużycia wobec dzieci w swych najbardziej oczywistych i ordynarnych formach spotykają się z dezaprobatą w większości, jeżeli nie we wszystkich kulturach. Molestowanie dziecka z błahego powodu lub bez powodu jest czymś co przeraża niemal każdego. Jednak wielu psychologów interpretuje koncepcję nadużycia szerzej. Czy danie dziecku klapsa, użyte jako część racjonalnego i konsekwentnego systemu dyscypliny, jest formą nadużycia? Kwestia ta zostanie ostatecznie przesądzona na podstawie tego, czy klaps dąży do uzyskania zachowania dostosowującego osobę do istniejącego systemu społecznego. W praktyce, słowo “nadużycie” będzie interpretowane tak, by włączyć w to wszelkie metody wychowywania dzieci uzyskujące zachowanie niewygodne dla systemu. Tak więc, gdy wyjdą poza zapobieganie oczywistego, bezsensownego okrucieństwa, programy zapobiegania “nadużyciom wobec dzieci” mają służyć kontroli ludzkiego zachowania przez system.
149. Prawdopodobnie badania będą wciąż zwiększać efektywność technik psychologicznych w kontrolowaniu ludzkiego zachowania. Uważamy jednak, że same techniki psychologiczne nie będą wystarczające do dostosowania ludzi do rodzaju społeczeństwa kreowanego przez technologię. Prawdopodobnie będą musiały zostać użyte metody biologiczne. Wspomnieliśmy już o użyciu w związku z tym leków. Neurologia może dostarczyć innych dróg modyfikowania ludzkiego umysłu. Inżynieria genetyczna istot ludzkich zaczyna już pojawiać się w formie “terapii genowej” i nie ma powodu by przypuszczać, że podobne metody nie będą w końcu użyte w celu modyfikowania tych aspektów organizmu, które oddziaływują na funkcjonowanie psychiczne.
150. Jak już wspomnieliśmy w paragrafie 134, społeczeństwo przemysłowe wydaje się wkraczać w okres poważnych nacisków, częściowo w wyniku problemów z ludzkim zachowaniem, a częściowo w wyniku problemów ekonomicznych oraz ekologicznych. Rozważana proporcja ekonomicznych i ekologicznych problemów systemu wynika ze sposobu, w jaki zachowują się ludzie. Alienacja, niska samoocena, depresja, wrogość, bunt; dzieci, które nie chcą się uczyć, młodzieżowe gangi, używanie nielegalnych narkotyków, gwałty, nadużycia wobec dzieci, inne rodzaje przestępczości, przypadkowy seks, ciąże nastolatek, rozrost populacji, korupcja polityczna, nienawiść rasowa, rywalizacja etniczna, gorzkie konflikty ideologiczne (pro-choice vs. pro-life), ekstremizm polityczny, terroryzm, sabotaż, grupy antyrządowe, grupy nienawiści. Wszystko to zagraża przetrwaniu systemu. System będzie ZMUSZONY użyć wszelkich praktycznych środków kontroli ludzkiego zachowania.
151. Zaburzenie społeczne, jakie dziś obserwujemy z pewnością nie jest dziełem przypadku. Może być wyłącznie rezultatem warunków życia, jakie system narzuca ludziom (stwierdziliśmy, że najważniejszym z tych warunków jest zakłócenie procesu władzy). Jeżeli system odniesie sukces w narzucaniu kontroli nad ludzkim zachowaniem wystarczającej do jego przetrwania, nastąpi nowy, przełomowy okres w ludzkiej historii. Podczas gdy dawniej granice ludzkiej wytrzymałości wyznaczały granice rozwoju społeczeństw (jak wytłumaczyliśmy w paragrafach 143, 144), społeczeństwo industrialno-technologiczne będzie w stanie przekroczyć te granice poprzez modyfikowanie istot ludzkich, czy to metodami psychologicznymi, biologicznymi, czy też ich połączeniem. W przyszłości systemy społeczne nie będą dostosowane do odpowiadania ludzkim potrzebom. Zamiast tego, istota ludzka będzie dostosowana do odpowiadania potrzebom systemu. [27]
152. Ogólnie rzecz biorąc, technologiczna kontrola nad ludzkim zachowaniem prawdopodobnie nie będzie wprowadzona z totalitarną intencją ani nawet ze świadomą chęcią ograniczenia ludzkiej wolności [28]. Każdy nowy krok w zapewnieniu kontroli nad umysłem ludzkim będzie podejmowany jako racjonalna reakcja na problem trapiący społeczeństwo, leczenie alkoholizmu, zmniejszenie przestępczości bądź skłonienie młodych ludzi do studiowania nauki i inżynierii. W wielu przypadkach będzie to miało humanitarne usprawiedliwienie. Na przykład, kiedy psychiatra proponuje lek antydepresyjny pacjentowi, robi to oczywiście na korzyść pacjenta. Byłoby nieludzkie odmówienie leku komuś kto go potrzebuje. Kiedy rodzice posyłają swoje dzieci do Centrum Nauczania Sylvan, gdzie są manipulowane, by stały się entuzjastycznie nastawione do nauki, robią to z troski o dobro swoich dzieci. Być może część z tych rodziców nie chce, by trzeba było przechodzić przez wyspecjalizowane szkolenie w celu otrzymania pracy, ani też by ich dzieci przechodziły pranie mózgu i stawały się komputerowymi ofermami. Ale cóż mogą zrobić? Nie mogą zmienić społeczeństwa a ich dziecko może zostać bezrobotne, jeżeli nie posiądzie pewnych zdolności. Wysyłają je więc do Sylvan.
153. Tak więc kontrola nad ludzkim zachowaniem zostanie wprowadzona nie przez wykalkulowaną decyzję władz, a przez proces społecznej ewolucji (jednakże, ewolucji GWAŁTOWNEJ). Procesowi temu nie będzie można się oprzeć, ponieważ każde osiągnięcie, samo w sobie, będzie wydawało się korzystne, lub przynajmniej ujemna strona wprowadzenia osiągnięcia będzie wydawać się mniejsza od tej wynikającej z jego nie wprowadzania (zobacz paragraf 127). Propaganda jest na przykład używana z wielu dobrych przyczyn, takich jak zniechęcanie do nadużyć wobec dzieci czy nienawiści rasowej. [14] Edukacja seksualna jest niewątpliwie użyteczna, jednak jej efektem (do stopnia, w którym jest skuteczna) jest przesunięcie kształtowania postaw seksualnych z rąk rodziny w ręce państwa reprezentowanego przez publiczny system szkolnictwa.