Pamięć o ideowych poprzednikach to nieodłączny element każdego ruchu nacjonalistycznego. Popularna ostatnio maksyma „Sport, zdrowie, nacjonalizm” nakazuje przypomnieć o wyjątkowej postaci jaką był Przemysław Warmiński.
Urodził się 14 marca 1908 roku w Bydgoszczy. Jego ojciec Emil był lekarzem i działaczem narodowym. Przemysław uczęszczał do Gimnazjum im. św. Marii Magdaleny w Poznaniu. Po zdaniu matury w 1926 r oku rozpoczął studia na Wydziale Prawno-Ekonomicznym Uniwersytetu Poznańskiego. Wtedy też rozpoczęła się jego kariera sportowa jako zawodnika AZS Poznań. Zdobył 2 tytuły mistrza Polski w tenisie, cztery razy występował w Pucharze Daviesa. To nie koniec. W barwach AZS uczestniczył w ligowych rozgrywkach hokejowych, zdobywając mistrzostwo Polski w 1934 roku. Sport jednak był tylko częścią życia prezentowanej postaci. Przemysław Warmiński był także członkiem Korporacji Akademickiej „Baltia”, kierownikiem grupy akademickiej Obozu Wielkiej Polski oraz prezesem Okręgu Wielkopolskiego Młodzieży Wszechpolskiej. W 1934 roku został zastępcą kierownika Dzielnicy Zachodniej Obozu Narodowo-Radykalnego. W 1935 roku za działalność polityczną został skazany przez sanacyjny reżim na 8 miesięcy więzienia w zawieszeniu na 5 lat. Po wyroku przeniósł się do Warszawy, gdzie zaczął przygodę z publicystyką. Jego teksty pojawiały się w „ABC”. „Nowym Ładzie” i „Kurierze Warszawskim”.
Po napadzie Niemiec na Polskę Przemysław Warmiński w stopniu podporucznika brał udział w obronie Warszawy. Zginął z bronią w ręku 26 września 1939 roku.
Na podstawie: nacjonalista.pl
Najnowsze komentarze