Kolejne po „Kulturze krytyki” opracowanie autorstwa prof. Kevina MacDonalda, współpracownika naszego portalu, z którym mogą zapoznać się polscy Czytelnicy. Jak zwykle mamy do czynienia z materiałem faktograficznym, który trudno podważyć krytykom profesora, uciekającym z tego względu w znane stygmatyzowanie „antycoś”. Oskarżenie o „antysemityzm” jest w gruncie rzeczy próbą uniknięcia i unicestwienia dyskusji na istotne tematy. Celuje w tym płytka, kosmopolityczna ideologia globalistycznej „wieży Babel w budowie”, zwana polityczną poprawnością, z jej mglistymi hasłami walki z „antysemityzmem”, „rasizmem”, „ksenofobią”, „homofobią” etc. Pozbawione podstaw merytorycznych odwoływanie się do rozmaitych „izmów” i „fobii” zawsze świadczy o tym, że ci, którzy miotają nimi na lewo i prawo, czy w ogóle na oślep, niewiele mają do powiedzenia. Ergo, „antysemita” to po prostu ktoś, kogo nie lubią Żydzi.
Jednym z najciekawszych fragmentów publikacji jest ten poświęcony neokonserwatyzmowi, a więc ideologii, która w ostatnich latach odgrywała i odgrywa przemożny wpływ na politykę zagraniczną Stanów Zjednoczonych, czego skutkiem są kolejne wojny w imię „demokracji i wolności” prowadzone przez amerykańskiego hegemona i jego europejskich wasali.
Podsumowując, lektura obowiązkowa dla wszystkich, którym obce są dwie skrajności – polityczna poprawność zagłuszająca fakty i przypinająca krytykom lobby żydowskiego łatki „antysemitów” oraz patologiczna antyżydowskość, której skutkiem jest ucieczka od rzeczywistości i swoista emigracja wewnętrzna, bo tylko to pozostaje w świecie, w którym każdy z którym się nie zgadzamy jest…Żydem.
Spośród rozlicznych tematów podejmowanych przez amerykańskich akademików i intelektualistów żaden nie jest równie drażliwy – a może w istocie niebezpieczny – jak kwestie wpływów etnicznych, a wśród nich żadna nie jest drażliwsza i niebezpieczniejsza w omawianiu niż wpływy żydowskie. Eseje profesora Kevina MacDonalda zamieszczone w niniejszym zbiorze należą do nielicznych, jakie powstały w ostatnim czasie, które poruszają ten temat zarówno uczciwie, jak i dogłębnie; mimo to jednak nie należy oczekiwać, że sposób potraktowania tematu uchroni go przed niebezpieczeństwami, na jakie naraża się poniższym opracowaniem, Kevin MacDonald jest autorem prawdopodobnie najbardziej wnikliwego studium, jakie kiedykolwiek napisano na temat Żydów, ich kultury oraz religii. Jest to trylogia, na którą składają się tomy zatytułowane „A People That Dwell Alone” (1994), „Separation and Its Discontents” i „The Culture of Critique” (oba opublikowane w roku 1998).
Samuel Francis
Najnowsze komentarze