Witold Pilecki ps. Witold, Druh…; nazwiska konspiracyjne Roman Jezierski, Tomasz Serafiński, Leon Bryjak, Jan Uznański, Witold Smoliński; kryptonim T-IV[1] (ur. 13 maja 1901 w Aunus (ros. Ołoniec), zm. 25 maja 1948 w Warszawie) – rotmistrz kawalerii Wojska Polskiego, współzałożyciel Tajnej Armii Polskiej, żołnierz Armii Krajowej, więzień i organizator ruchu oporu w obozie Auschwitz-Birkenau, do którego dostał się ochotniczo. Uczestnik Powstania Warszawskiego, w którym dowodził jednym z oddziałów Zgrupowania Chrobry II, sformowanego przez mjra Leona Nowakowskiego z Narodowych Sił Zbrojnych. Oskarżony i skazany przez władze komunistyczne Polski Ludowej na karę śmierci, stracony w 1948. Oskarżenie anulowano w 1990. Kawaler Orderu Orła Białego. Autor raportów o losach więźniów obozu koncentracyjnego w Auschwitz, tzw. Raportów Pileckiego.
Bo Oświęcim przy nich to była igraszka. (Witold Pilecki o metodach czerwonych oprawców)
Najnowsze komentarze