Teoria pokoleniowa Straussa-Howe’a, zwana „Czwartym Zwrotem”, zakłada, że historia podąża cyklicznymi wzorcami przez cztery Zwroty, z których każdy trwa około 20-25 lat:
1. Wysokość (High) (Pierwszy Zwrot) – era silnych instytucji i konformizmu. Zbiorowe zaufanie jest wysokie, a indywidualizm niski.
2. Przebudzenie (Awaking) (Drugi Zwrot) – kulturowy przewrót, w którym młodsze pokolenie buntuje się przeciwko ustalonym normom, co prowadzi do duchowej i kulturowej odnowy.
3. Rozplątywanie (Unraveling) (Trzeci Zwrot) – instytucje słabną, indywidualizm wzrasta, a zaufanie publiczne do instytucji spada. Społeczeństwo staje się rozdrobnione.
4. Kryzys (Crisis) (Czwarty Zwrot) – okres poważnych przewrotów, w którym konieczne jest zbiorowe działanie w celu rozwiązania krytycznych problemów, często obejmujących wojnę, załamanie gospodarcze lub poważne zmiany społeczne. Prowadzi to z powrotem do nowej Wysokości, rozpoczynając cykl od nowa.
Cykle te są kształtowane przez zbiorową psychologię różnych pokoleń (Proroka, Koczownika, Bohatera i Artysty), z których każde ma odrębne cechy uwarunkowane epoką, w której się urodziło. Teoria sugeruje, że zrozumienie tych cykli może pomóc przewidzieć i przygotować się na przyszłe zmiany społeczne.
Teoria pokoleniowa Straussa-Howe’a oznacza przejście z jednego cyklu historycznego do drugiego, przejście symbolizowane przez Donalda Trumpa. Neokonserwatyzm i chrześcijański syjonizm są postrzegane jako integralne części fazy kryzysu, co stanowi poważne wyzwanie.
Teoria Straussa-Howe’a jest szczególnie istotna, gdy zajmujemy się dynamiką między socjalnością (holizmem) a indywidualizmem. Jest to podobne do słynnego dylematu L. Dumonta, w którym socjalność reprezentuje Wysoki, początek i wiosnę, podczas gdy indywidualizm oznacza Kryzys, koniec i zimę, a indywiduum jest przedstawiany jako Krampus.
W tym kontekście zachodnia nowoczesność jest Kryzysem, zmierzchem (Untergang). Zachodni nominalizm i indywidualizm są symbolami zimy historii, oznaczając przejście od kultury do cywilizacji (według Spenglera) i zapomnienie bycia (Heidegger). Teorię pokoleniową można rozszerzyć, aby objęła większe cykle historyczne.
Przez zestawienie stosunkowo krótkich cykli, takich, jak saeculum i Zwrot, z rozległymi porami historii (takimi, jak Tradycja, nowoczesność, ponowoczesność), dochodzimy do wniosku, że Trump oznacza koniec ważnej epoki – koniec współczesnego świata.
To oznacza również koniec zachodniej nowoczesności. Ponowoczesność służy jako filozoficzna podstawa dla kultury woke i liberalnego globalizmu, ujawniając nihilizm inherentny zachodniej nowoczesności. To jest kulminacja zakończeń, koniec zachodniej historii.
Trump finalizuje to zakończenie, symbolizując koniec końca. Jednak pozostaje pytanie: czy jest świadomy swojej misji? Czy może zainicjować nowy początek? Następna Wysokość nie może być czymś względnym, ograniczonym ani lokalnym. Następny Zwrot musi być globalną rewolucją konserwatywną na skalę światową.
Następna Wysokość musi oznaczać przezwyciężenie nowoczesności, to znaczy zachodniego indywidualizmu, atomizmu, liberalizmu i kapitalizmu. Zachód musi przekroczyć samego siebie. Dlatego dzieła Weavera i polityczny platonizm są tak kluczowe. Następna Wysokość powinien być Wielkim Przebudzeniem, ale nie w sensie Straussa-Howe’a.
Zachodnia nowoczesność była zasadniczo wadliwa, co doprowadziło do całkowitej degeneracji i katastrofy, kulminującej w panowaniu Antychrysta. Kultura woke jest kulturą Antychrysta.
Następna Wysokość może być tylko Wielkim Powrotem do Chrystusa. Chrystus jest Królem świata. Jego autorytet został tymczasowo uzurpowany przez księcia tego świata, ale panowanie szatana dobiega końca. Liberałowie są postrzegani jako opętani przez szatana, a sama nowoczesność jest szatańska. W terminologii hinduskiej cykl ten znany jest jako Kali-Yuga, mroczny wiek.
Trump jest czymś znacznie więcej, niż tylko Trumpem; jest Znakiem.
Aleksandr Dugin
Tłumaczenie: KK
Źródło: geopolitika.ru
Najnowsze komentarze