Bp Richard Williamson: Dlaczego Bóg dopuszcza zło?

Ponieważ pewne pytania powracają, są też pewne odpowiedzi, które należy powtórzyć. Od samego początku „ruchu tradycjonalistycznego” powstałego wkrótce po Soborze Watykańskim II pojawiło się pytanie o uczestniczenie lub nie w Nowej Mszy papieża Pawła VI: „Jeśli nie jest ona koniecznie nieważna, jeśli może być ważna, to dlaczego nie mogę w niej uczestniczyć?”. Zgodnie z katolicką teologią Mszy, odpowiedź tradycjonalistów od samego początku była następująca: nawet jeśli odprawianie Nowej Mszy z poprawną materią, formą i intencją może być ważne, to jednak nie można w niej uczestniczyć, ponieważ jest ona tak zatruta przez nową humanistyczną religię Vaticanum II, że wielu katolików, którzy regularnie w niej uczestniczą, ryzykuje utratę wiary poprzez kontakt z fałszywą wersją Boga, człowieka, grzechu i Odkupienia. Tradycyjna Msza skupia się na Bogu, Nowa Msza skupia się na człowieku.

Możliwość uczestniczenia w Nowej Mszy została jednak w ostatnich latach poparta zarzutem, że miały mieć miejsce cuda eucharystyczne z hostiami konsekrowanymi podczas Nowej Mszy odprawianej przez kapłana wyświęconego w nowym rycie święceń, jak na przykład w Sokółce (Polska) w 2008 roku. Tradycjonaliści nie tylko twierdzą, ale mogą wykazać, że wszystkie trzy nowe ryty (Mszy, święceń kapłańskich i konsekracji biskupich) są wątpliwe, ale w przypadku niektórych z tych rzekomych cudów eucharystycznych muszą zmierzyć się z (prawdziwie) naukowymi dowodami na to, że transsubstancjacja rzeczywiście miała miejsce. Zobacz na przykład 279-stronicową książkę niedawno opublikowaną przez Sophia Institute Press pod tytułem „A Cardiologist Examines Jesus” [Kardiolog bada Pana Jezusa], w której doświadczony lekarz kardiolog przedstawia „oszałamiającą prawdę naukową dotyczącą cudów eucharystycznych”.  Człowiek myślący rozsądnie, po zapoznaniu się z taką ” wiedzą naukową”, zaczyna kierować się ku wierze. Sokółka została opisana w tej książce na stronach od 81 do 95. Dwie z 27 tablic fotograficznych w książce dotyczą Sokółki.

Mając takie dowody, musimy przypuszczać, że co najmniej niektóre z rzekomych cudów eucharystycznych wydarzyły się naprawdę. Argument za Nową Mszą przyjmuje zatem następującą formę:  Jeśli Nowa Msza jest tak obraźliwa dla Boga i tak szkodliwa dla katolików, jak twierdzą tradycjonaliści, to jak Bóg (który jako jedyny może być źródłem takich cudów) mógł je zdziałać podczas Nowej Mszy? A zatem jak to możliwe, że uczestniczenie w niej jest dla mnie złe? Odpowiedź przedstawiona w pierwszym akapicie nie zmieniła się. Jedyne, czego dokonały dowody naukowe, to wykazanie, że transsubstancjacja rzeczywiście miała miejsce podczas tej Nowej Mszy, na której miał miejsce cud. Powstaje wobec tego pytanie, jak kochający Bóg mógłby chcieć zatruć wiarę swoich owieczek?

Odpowiedź jest klasyczna. Bóg nie chce zła, ale dopuszcza zło, aby wyprowadzić z niego większe dobro. Złem jest wystawienie katolickich dusz na humanistyczną truciznę zagrażającą ich wierze. Tego zła zapragnęli wiarołomni duchowni, którzy zmienili obrządek Mszy, ale nie chciał go Bóg. Postanowił On jednak przypomnieć swoim pasterzom (biskupom) i swoim owcom (świeckim), że Msza jest prawdziwą Ofiarą Jego Syna a jedni i drudzy muszą przestać zachowywać się tak, jakby Msza była tylko jakimś piknikiem. Na przykład w Sokółce, proboszcz tamtejszej parafii w czasie cudu i przez szereg lat po nim deklarował, że od czasu cudu nabożeństwo do Najświętszego Sakramentu znacznie wzrosło w całym regionie. Cudowny korporał jest obecnie wystawiony do adoracji w bocznej kaplicy kościoła parafialnego.

Bogu Wszechmogącemu nie podoba się to, co masa duchownych i świeckich uczyniła Jego Kościołowi na przestrzeni wieków, poczynając od Judasza Iskarioty, ale On sam pragnie oddać Swój bezcenny Kościół w ręce duchownych z wolną wolą, aby zasłużyli na Niebo przez to, że będą mu dobrze służyć, choć istnieje ryzyko, że zdecydują się na upadek, nie służąc mu. Pan Bóg dopuszcza, aby Jego owce miały złych pasterzy, jeśli na takich sobie zasługują, aby cierpiały i w ten sposób na nowo zapragnęły dobrych pasterzy. Ale nigdy nie pozostawi swoich owiec całkowicie bez duchowego przywództwa, jeśli tylko chcą one dostać się do nieba. Zobacz, jak dał nam Arcybiskupa Lefebvre’a, aby był pionierem powrotu do Tradycji, a teraz Arcybiskupa Vigano, aby dał przykład odwagi, mówiąc katolicką Prawdę wobec pozornie mającej już wszystko w garści antykatolickiej władzy.

Kyrie eleison.

bp Richard Williamson

Źródło: https://fsspxr.wordpress.com