Niektórzy pożyteczni idioci plutokracji chcą zlikwidować kodeks pracy, ale na szczęście spóźnili się oni tak o 100 lat na pociąg. Tymczasem polscy pracownicy otrzymali od 26 kwietnia 2023 roku naprawdę dobre zmiany. Z pewnością kapitaliści będą wypłakiwali się w mediach, że znowu „wzrosną im koszty”, które i tak od początku tzw. transformacji czynią z III RP prawdziwe zagłębie taniej siły roboczej. Zachodni „inwestorzy” zaś w jakiejś niewielkiej części będą mogli poczuć się jak u siebie w domu, bo w Niemczech i innych krajach nie mogą sobie pozwolić na taki wyzysk, jak w nadwiślańskiej neokolonii.
Nowelizacja przepisów prawa pracy wprowadziła bezpłatny urlop opiekuńczy w wymiarze maksymalnie 5 dni w roku kalendarzowym. Będą mogli z niego skorzystać pracownicy, którzy będą musieli sprawować osobistą opiekę z powodu poważnych względów medycznych nad członkiem rodziny (syn, córka, ojciec, matka, małżonek, małżonka) lub osobą pozostającą we wspólnym gospodarstwie domowym. Urlop opiekuńczy będzie wliczany do okresu zatrudnienia, jednak pracownik nie otrzyma za niego wynagrodzenia. Nowością w przepisach będzie również urlop z powodu działania siły wyższej. Będzie on udzielany w wymiarze dwóch dni bądź 16 godzin w roku kalendarzowym. Pracownicy będą mogli z niego skorzystać w przypadku nagłego zdarzenia lub natychmiastowej potrzeby opuszczenia miejsca pracy - za czas zwolnienia zatrudnionym będzie przysługiwać wynagrodzenie w wysokości do 50 proc. pensji obliczanej, jak wynagrodzenie za czas urlopu wypoczynkowego.
Nowe przepisy wskazują również, że prawo do urlopu rodzicielskiego dla ojca nie będzie uzależnione od pozostawania matki dziecka w zatrudnieniu (ubezpieczeniu) w dniu porodu. W ramach urlopu rodzicielskiego wprowadzona zostanie również nieprzenoszalna jego część, w wymiarze maksymalnie 9 tygodni dla każdego rodzica. Dodatkowo każdy rodzic wychowujący dziecko, które nie ukończyło 8 roku życia, będzie mógł złożyć wniosek o elastyczną organizację pracy, która oznacza pracę hybrydową lub zdalną, bądź zmniejszenie wymiaru czasu pracy.
Zmieniły się zasady zatrudniania na podstawie umów na czas określony. Nałożą one na pracodawców m.in. obowiązek wskazania przyczyny rozwiązania umowy na czas określony. Zgodnie z treścią nowelizacji, pracownik zatrudniony przez okres co najmniej 6 miesięcy będzie mógł jednokrotnie w roku kalendarzowym złożyć do pracodawcy wniosek o zmiany rodzaju umowy - z umowy o pracę na czas określony na umowy o pracę na czas nieokreślony, z bardziej przewidywalnymi i bezpiecznymi warunkami zatrudnienia.
Dodatkowo pracownicy, których wymiar czasu pracy wynosi co najmniej 9 godzin na dobę, otrzymają prawo do kolejnej, co najmniej 15-minutowej przerwy – do tej pory osoby zatrudnione, których dobowy wymiar czasu pracy wynosił co najmniej 6 godzin, miały prawo do jednej przerwy trwającej 15 minut.
Na podstawie: nacjonalista.pl/wp.pl
Najnowsze komentarze