Jeśli bezbożność jest wielką zarazą, z powodu której cierpi obecnie świat, to jednym ze środków zaradczych jest czytanie nie tylko Nowego, ale także Starego Testamentu, ponieważ jeden i ten sam Bóg był głównym autorem (używając ludzkich pisarzy jako narzędzi) obu Testamentów i oba razem stanowią, że tak to określimy, Jego jedną autobiografię. Wrogowie Boga próbują wbić klin między sprawiedliwość Jahwe w Starym Testamencie a miłosierdzie Pana Jezusa w Nowym Testamencie, ale przyjaciele Boga nie mają trudności z wykazaniem, że jeden i ten sam Bóg Wcielony jest pośrednio opisany w Starym Testamencie, a bezpośrednio w Nowym. Niemniej jednak z pewnością prawdziwe jest stwierdzenie, że na pierwszym miejscu w Starym Testamencie jest Jahwe, a na pierwszym miejscu w Nowym Testamencie jest Pan Jezus. Jeśli zaś można powiedzieć, że dzisiejsza światowa bezbożność polega nie tylko na odrzuceniu Chrystusa, ale na materialistycznym zaprzeczeniu samego istnienia Boga (Jahwe), to stąd bierze się potrzeba poznawania Starego Testamentu, gdzie Jahwe niejako grzmi na każdej stronie. Weźmy na przykład fragment z Księgi Powtórzonego Prawa 8, 11-20.
11 Pilnujże a strzeż się, abyś kiedy nie zapomniał Pana, Boga twego, a nie zaniedbał przykazania jego, i sądów i praw, które ja dziś przykazuję tobie. 12 By zaś, gdy się najesz i nasycisz, domów pięknych nabudujesz, i namieszkasz się w nich, i będziesz miał stada krów i trzody owiec, śrebra i złota, i wszystkich rzeczy dostatek: 13 Nie podniosło się serce twoje, i nie wspomniałbyś Pana, Boga twego, który cię wywiódł z ziemie Egipskiéj, z domu niewoli: 14 I był przewodnikiem twoim na puszczy wielkiéj i strasznéj, na któréj był wąż tchem palący, i niedźwiadek, i żmija, a żadnéj zgoła nie było wody: 15 Który wywiódł strumienie z twardéj skały: 16 I karmił cię manną na puszczy, któréj nie znali ojcowie twoi, a utrapiwszy cię i doświadczywszy, na ostatek zmiłował się nad tobą.
17 Abyś nię rzekł w sercu twojem: Siła moja a moc ręki mojéj to mi wszystko sprawiły. 18 Ale żebyś pomniał na Pana, Boga twego, że on tobie sił dodał, aby wypełnił swe przymierze, o które przysiągł ojcom twoim, jako dzień dzisiejszy pokazuje. 19 Ale jeźli zapomniawszy Pana, Boga twego, pójdziesz za bogami cudzymi, a będziesz im służył i kłaniał się im: oto teraz przepowiadam tobie, że koniecznie zginiesz. 20 Jako narodowie, które wygubił Pan na wejście twoje, tak i wy zaginiecie, jeźli nie będziecie posłuszni głosu Pana, Boga waszego.
Prawie cała księga Powtórzonego Prawa jest poświęcona ostatnim pouczeniom wielkiego męża Bożego, jakim był Mojżesz. Wywiódł on Izraelitów z Egiptu przez Morze Czerwone, prowadził przez 40 lat na pustyni, a teraz są oni na progu Ziemi Obiecanej, do której on sam nie wejdzie. Mając 120 lat i zbliżając się do śmierci, daje Izraelitom swoje ostatnie wskazówki. Przeczytajcie całą Księgę Powtórzonego Prawa, aby zobaczyć, jak bardzo zależy mu na tym, aby Izraelici nie odwrócili się od Pana Boga, po tym jak zostali uprzywilejowani przez Niego otrzymując specjalną misję przygotowania na przyjście Zbawiciela świata. Raz po raz Mojżesz poucza ich o tym, jak bardzo będą karani przez Boga, jeśli będą niewierni, ale specjalnie błogosławieni i chronieni przez Boga, jeśli będą wierni. W powyższym fragmencie Mojżesz ostrzega przed szczególnym niebezpieczeństwem materialnego dobrobytu, który sprawi, że zapomną o Panu, swoim Bogu.
Teraz zastosujcie ostrzeżenie Mojżesza do czasów Nowego Testamentu. Od momentu śmierci Naszego Pana na Krzyżu, która zapoczątkowała Nowy Testament, katolicy wiedzą, że to oni przez wiarę są prawdziwym Ludem Bożym, a nie Izraelici z racji pochodzenia. Czyż w ciągu dwutysiącletniej historii Kościoła katolikom nie zostało powierzone przez Boga zadanie doprowadzenia wszystkich ludów świata do wiary w Chrystusa? Czyż kiedy byli oni wierni Panu Bogu, nie rozsiewali ziarna chrześcijaństwa daleko i szeroko? Ale od końca średniowiecza zaczęli stawać się niewierni, czego kulminacją był Sobór Watykański II, podczas którego nastąpiło odwrócenie się od spraw duchowych do spraw materialnych, co doprowadziło do osiągnięcia na całym świecie niebywałego dobrobytu materialnego. Bowiem nigdy wcześniej tak wielu ludzi nie było tak dobrze karmionych, tak dobrze urządzonych, tak dobrze zaopatrzonych w dobra materialne. Ale gdzie jest Pan Bóg w ich życiu? Właściwie nigdzie. A gdzie my jesteśmy? Na skraju nuklearnego Armagedonu. Boże, zmiłuj się!
Kyrie eleison.
bp Richard Williamson
Źródło: https://fsspxr.wordpress.com
Najnowsze komentarze