Wielki Post jest z pewnością dobrym okresem w roku, aby dokonać analizy klasycznego trio wrogów ludzkiej duszy, którzy mają na celu wysyłanie dusz do piekła, a mianowicie świata, ciała i diabła. Szczególnie interesujące jest to, w jak wielu różnych formach, miejscach i momentach pojawia się ta trójka, co z pewnością wskazuje, że jest ona jak najbardziej realna. Pojawia się ona w Starym i Nowym Testamencie, w pokusach naszego Pana Jezusa Chrystusa oraz w życiu Jego naśladowców, zarówno duchownych, jak i świeckich.
Stary Testament: na samym początku dziejów rodzaju ludzkiego, przy upadku Adama i Ewy (Rdz 3, 1-7), ta trójka występuje w przebiegłych słowach diabła kuszącego Ewę. Ciało: diabeł namawia Ewę do zjedzenia owocu, którego Bóg zabronił im spożywać, a który wyglądał tak apetycznie. Świat: kiedy Ewa stwierdza, że Bóg ostrzegał ich, że umrą, jeśli zjedzą ten owoc, diabeł odpowiada znamiennym kłamstwem: „Nie umrzecie”. Wasza szczęśliwa egzystencja na tym świecie będzie trwać bez żadnych zakłóceń, tak jak to miało miejsce w rajskim ogrodzie. Diabeł: kolejnym kłamstwem odwołuje się do próżności i dumy Ewy: „Będziecie jak bogowie”. Widzimy zatem, jak to trio związane jest z grzechem pierworodnym.
Nasz Pan Jezus Chrystus: podczas Jego kuszenia na pustyni, ta trójka jest wyraźnie obecna (Mt 4, 1-11). Ciało: diabeł kusi najpierw Pana Jezusa, aby zamienił kamienie pustyni w chleb, przecież pościł przez 40 dni i Jego żołądek musiał pragnąć czegoś do jedzenia. Świat: diabeł kusi Pana Jezusa, aby dokonał jakiegoś cudownego czynu, który zaimponuje tłumom na tym świecie, tak jak skok z dachu budynku zrobiłby wrażenie na kibicach sportowych. W końcu diabeł oferuje Panu Jezusowi globalną władzę polityczną, jeśli tylko Nasz Pan pokłoni się i będzie go adorował. Pan Jezus odpędza diabła cytatami z Pisma Świętego.
Nowy Testament: W Pierwszym Liście św. Jana skierowanym do pierwszych chrześcijan, Apostoł umiłowany przez Naszego Pana wyraźnie odnosi się do tej samej trójki: Nie miłujcie świata, ani tego, co jest na świecie. Jeśli kto miłuje świat, nie masz w nim ojcowskiej miłości. Albowiem wszystko, co jest na świecie, jest pożądliwość ciała i pożądliwość oczu i pycha żywota, która nie jest z Ojca, ale jest z świata (1 J 2, 15-16). „Pożądliwość oczu” to pragnienie duszy, aby cieszyć się wszystkimi wspaniałościami tego świata, podobnie jak w przypadku turystów żądnych wszystkich widoków, które mogą zobaczyć w swoim przewodniku.
Środki zaradcze dla zakonników: Wielu chrześcijan należących do zakonów lub zgromadzeń zakonnych, przynajmniej przed Soborem Watykańskim II, zwykło składać potrójną przysięgę, aby praktykować aż do śmierci trzy cnoty, w których znów wyraźnie widać triadę: ubóstwo, czystość, posłuszeństwo. Przeciwko światu – ubóstwo; przeciwko ciału – czystość; przeciwko pysze diabła – posłuszeństwo. Konieczność posłuszeństwa wobec jakiejkolwiek władzy lub polecenia pochodzącego z góry jest zawsze upokarzająca. Tylko ci, którzy już są pokorni, nie odczuwają tego upokorzenia. Pokusa buntu jest zawsze obecna. I w końcu, ale nie mniej ważne:
Środki zaradcze dla osób świeckich na Wielki Post: dobre postanowienia na Wielki Post można również podzielić na trzy rodzaje, wedle triady. Przeciwko mojemu ciału jakieś umartwienie. Nie musi być ono ciężkie, ale musi być konkretne i musi być skierowane przeciwko pożądliwościom ciała. Na przykład rano woda do mycia zimna lub co najwyżej letnia. Przy stole może dotyczyć zrezygnowania z czegoś do jedzenia i picia, co jest przyjemne, ale nie jest absolutnie konieczne, na przykład cukier lub wino. Dla Bożych celów, biorąc pod uwagę, że On zna moją słabość, nawet taki mały gest może wystarczyć, zwłaszcza jeśli moja stałe praktykowanie tego małego gestu dowodzi, że zaangażowana jest moja wola, a nie tylko uczucia.
Przeciwko mojej światowości, czyli miłości do tego świata, jakaś jałmużna. I znowu, gest ten nie musi być heroiczny, nie muszę wpędzać w biedę siebie lub mojej rodziny, ale Bóg zobaczy i nagrodzi wszystko, co podejmę i będę kontynuował, aby podzielić się z kimś w potrzebie tym, co On mi dał, a czego ja lub moja rodzina nie potrzebujemy.
Wreszcie przeciwko mojej życiowej pysze jakaś dodatkowa praktyka modlitewna, która zawsze pozwala mi uniżyć się przed Panem Bogiem. Pięć tajemnic Różańca, wiernie każdego dnia? A może wykorzystać wielkopostną mobilizację, by zacząć odmawianie piętnastu Tajemnic? Różaniec jest z pewnością modlitwą wymagającą pokory. Zacząć go odmawiać ze strachu po tym, jak zaczną spadać bomby, nadal będzie dobre, ale zacząć go odmawiać z wiary, zanim spadną bomby, jest o wiele lepsze.
Kyrie eleison.
bp Richard Williamson
Źródło: https://fsspxr.wordpress.com
Najnowsze komentarze