Wyborczy sukces Marine Le Pen i narodowców we Francji

Rok 2022 z pewnością zapisze się na długo w pamięci francuskich „demokratów”. Najpierw dobry wynik Marine Le Pen w wyborach prezydenckich pomimo zjednoczonego frontu „antyfaszystowskiego”. Jednak to wybory parlamentarne zakończone 19 czerwca przyniosły Zjednoczeniu Narodowemu prawdziwy sukces, bo za taki należy uznać zdobycie 89 mandatów i status trzeciej siły politycznej. Wygrała koalicja Razem prezydenta Emmanuela Macrona, jednak nie uzyskała większości w parlamencie – skończyło się na 245 mandatach w 577-osobowej izbie. Drugi wynik uzyskała lewica startująca jako Nupes – 131 mandatów.

To właśnie wynik ugrupowania Marine Le Pen stał się wiodącym tematem powyborczych komentarzy. Zwraca się uwagę, że po przegranych wyborach prezydenckich Le Pen udała się na urlop, a później nie angażowała się intensywnie w kampanię wyborczą. Ostatnie sondaże przed drugą turą dawały ZN od 20 do 50 mandatów. Wywalczenie aż 89 – w stosunku do ośmiu w wyborach z 2017 roku – daje partii Le Pen przede wszystkim dostęp do finansowania z budżetu, a także platformę do głoszenia swoich poglądów. – To jest wydarzenie „sejsmiczne”. Wyjątkowy wynik. Nie przewidział tego żaden sondaż ani żaden ekspert. Le Pen wyglądała na wypompowaną po wyborach prezydenckich. Wiele ludzi ją skreśliło. Ona sama tak naprawę nawet nie prowadziła kampanii przed wyborami parlamentarnymi – powiedział France24 Paul Smith z Nottingham University. Jak tłumaczy, sukces ZN wziął się prawdopodobnie z tego, że tam, gdzie partia weszła do drugiej tury i walczyła o mandat z Razem, była uznawana po prostu za blok „antymacronowy” i gromadziła przeciwników obecnego prezydenta Francji, niekoniecznie o prawicowych poglądach.

Marine Le Pen stworzyła więc swoistą „partię ludu”, a przekrój społeczny jej wyborców jest tego potwierdzeniem. Najważniejsze jednak, że szkodnik Macron i jego kamaryla nie uzyskali większości, dzięki której mogliby dalej niszczyć Francję. W dalszym jednak ciągu podtrzymujemy krytykę niektórych działań Marine (tzw. dediabolizacja, wyrzucenie ojca z partii, przyjmowanie odpadów z centroprawicy, liberalizacja w kwestiach moralnych). Niektórzy obserwatorzy zwracają uwagę, że 89 parlamentarzystów to swoista zbieranina, która nie przetrwa do końca kadencji.

Na podstawie: nacjonalista.pl/PAP