Wyatt: Gruzińska Idea – nacjonaliści widziani z perspektywy wroga

Niniejszy tekst jest dalszym ciągiem opisu narracji gruzińskich nacjonalistów z perspektywy wroga. Tym razem mamy do czynienia z ugrupowaniem Gruzińska Idea, które w porównaniu do poprzednio opisywanych grup (Bergmann, Front Narodowy) ma bardziej rozwiniętą własną metapolitykę. Metapolityka Gruzińskiej Idei stanowi interesujące narodowego radykała połączenie nacjonalizmu z fundamentalizmem religijnym przybierającym wręcz mesjanistyczny charakter. W ugrupowaniu można odnaleźć elementy idei predestynacji narodu gruzińskiego, gdy przytacza się cytat świętego prawosławnego, według którego antychryst nie zdobędzie Gruzji. W narracji Gruzińskiej Idei dużo jest odniesień do apokaliptycznych wydarzeń, utożsamiając z nimi agendę homoseksualną, laicyzm, liberalizm i wojnę kulturową UE. Silny nacisk kładziony zostaje na wiarę w Boga i w prawosławie, zachowanie tożsamości narodowej, zwyczajów, moralności, wartości rodzinnych, obrona przed wyprzedażą ziemi obcemu kapitałowi oraz na zachowanie zdrowego społeczeństwa wolnego od uzależnień. Na uwagę zasługuje ich stosunek do Rosji, który w ich przypadku jest pozytywny, co na pierwszy rzut oka może się wydawać absurdalne z uwagi na rosyjską okupację części terytorium Gruzji pod płaszczykiem istnienia „państw” Abchazji i Osetii Południowej stworzonych przez abchaskich i osetyjskich separatystów przy współudziale armii rosyjskiej, uzależnionych całkowicie od Rosji. Z jednej strony chęć ocieplenia relacji z Rosją jest czymś naturalnym, Gruzja jako państwo pokrewne religijnie i kulturowo Rosji musi utrzymywać ze swoim potężnym sąsiadem jakiekolwiek relacje. Pozytywnie należy też ocenić ten fakt w kontekście braku żywienia szowinistycznych sentymentów w stosunku do Rosjan. Jednakże niepokojąco z ich ust brzmi agitacja za reżimem Putina, który poza agresją na terytoria państw takich jak Gruzja i Ukraina odpowiedzialny jest również za prześladowanie rosyjskich nacjonalistów (w tym etnonacjonalistów) oraz nacjonalistów etnicznych mniejszości narodowych i etnicznych Rosji. Niepokojący jest również antyfaszyzm retoryczny Gruzińskiej Idei, epatowanie zwycięstwem nad faszyzmem i sowiecką przeszłością. Przypomina to nieco naszą rodzimą endokomunę oraz istniejące we wschodniej przestrzeni grupy tzw „prawosławnych stalinistów”, które eklektycznie łączą sowiecką nostalgię i antyfaszyzm z religijnym fundamentalizmem. Jest to całkowicie sprzeczne zarówno z tradycyjnym religijno-nacjonalistycznym punktem widzenia, jak i z samym gruzińskim punktem widzenia. Gruzińscy nacjonaliści, konserwatyści i tradycjonaliści w okresie II wojny światowej prezentowali zdecydowanie antykomunistyczną postawę i u boku Niemiec walczyli na froncie wschodnim o wyzwolenie Gruzji w formacjach Wehrmachtu i Waffen-SS takich jak Batalion Bergmann i Legion Gruziński. Niemniej organizacja nadal pozostaje ciekawą częścią gruzińskie sceny nacjonalistycznej, o której warto rozmawiać.

Gruzińska Idea jest stowarzyszeniem politycznym, które według danych uzyskanych z Rejestru Publicznego zostało zarejestrowane 6 listopada 2014 roku. Lider stowarzyszenia, Lewan Cziczua, jeden z siedmiu osób aresztowanych po bójce na kanale Kavkasia TV zaczął odsiadywać wyrok więzienia od 2010 roku. Czaczua został zaproszony do uczestnictwa w programie telewizyjnym w roli członka ekstremistycznej organizacji religijnej „Związek Prawosławnych Rodziców”. Cziczua wyszedł z więzienia w 2013 roku ze statusem więźnia politycznego. Między osadzonymi pojawia się Zwiad Bliadze, który zostaje współzałożycielem Gruzińskiej Idei. Początkowa aktywność na stronie facebookowej ugrupowania zaczyna się 25 grudnia 2013 roku, gdy grupa publikuje cytat mnicha Gabriela (prawdopodobnie chodzi o mnicha Gabriela Urgebadze kanonizowanego przez Gruzińską Cerkiew Prawosławną – przyp. Wyatt) dotyczący przywrócenia monarchii w Gruzji. Grupa publikowała średnio sześć postów każdego dnia.

Krzyż niesiony przez Patriarchę stał się cięższy, ponieważ niesie on zarówno swój krzyż, jak i krzyż króla. Nie zostaniemy uratowani, chyba, że pojawi się król. Dlaczego? Czy naród nie powinien mieć berła? Jeśli nie, wykopmy królową Tamar i Dawida Budowniczego z ich grobów – widocznie, nie są już potrzebni! Św. Ojciec Gabriel Urgebadze (25.12.2013 10:44:45)

Analiza tego tekstu sugeruje, że Gruzińska Idea jest zarówno grupą online, jak i organizacją polityczną. Grupa używa strony na Facebooku do promocji swojej ideologii politycznej i światopoglądu. Następujące dominujące kategorie zostały zidentyfikowane w wyniku grupowania tematycznego danych tekstowych (posty) i wizualnych (zdjęcia): odwołania, wyznanie, kategorie płci (feminizm, LGBT +), migracja, polityka zagraniczna i monarchia.

Religia i państwo

Gruzińska Idea wyróżnia się częstymi wpisami o tematach religijnych. Często używają archaicznego języka, fragmentów z literatury kanonicznej (w większości ze źródeł rosyjskojęzycznych) lub niezidentyfikowanych źródeł, cytatów przedstawicieli kleru w towarzystwie z komentarzami zawierającymi apele i slogany.

Nie ma rosyjskiego świętego, którego by Gruzja nie kochała bardziej od Serafima Sarowskiego. Być może dlatego, że jest on także pracownikiem tajemniczego kraju, który Dziewica Maryja proklamowała jako Jej czwarta część, czwarty ogród lub ponieważ jego słowa, które zostawił swojemu krajowi: „Nigdy nie zaczynaj wojny z Gruzją, ponieważ wtedy wypowiesz wojnę Maryi. Przebiegły antychryst nigdy nie będzie rządził tym krajem i na końcu czasów wino do Boskiej Liturgii będzie pochodziło z Iwerii[1].” (14.01.2017, 15:37)

Antyliberalny sentyment, odwołania i mobilizacja

Grupa zdecydowanie odrzuca liberalne wartości oraz odrzuca ideę państwa świeckiego bazującego na porządku konstytucyjnym. Polityka liberalna jest nazywana „neoliberalną dyktaturą”, a jej aktorzy są nazywani „neoliberalnymi bolszewikami”. Narracja promowana przez grupę skupia się na zagrożeniach związanych z osłabieniem znaczenia gruzińskich wartości i kultury narodowej i na alarmującej sytuacji ze skupieniem na niej uwagi. Również informuje czytelników o potrzebie zaangażowania obywatelskiego i wzywa do przebudzenia, działania, akcji i wyjścia z przestrzeni wirtualnej. Były też próby znalezienia grup współpracujących i ich mobilizacji.

Gruzja mierzy się z trudnymi czasami. Bolszewiccy ateiści nowego czasu przygotowują rewolucję w Gruzji. Ich celem jest utrata dumy narodowej wśród Gruzinów, moralności i wiary w Boga. Chcą zniszczyć wszystko, co tworzy podstawy Gruzji. (13. 05. 2018 14:35)

Nikt nie zamierza wykonać twojej pracy! Chroń przyszłość swoich dzieci! Nie twórz środowiska pedofilów wokół nich! To jest czas, który „retoryka gruzińskich patriotów” staje ponad wirtualnymi granicami i przekreśla liberalną tyranię sodomitów w Gruzji! (07.05.2018 4:21)

Migracja i cudzoziemcy

Zawartość wpisów jest w opozycji do wyprzedaży ziemi obcokrajowcom, dowodów osobistych i legalizacji marihuany. W większości przypadków nie ma jednego podmiotu, w którego wymierzona jest krytyka. Wpisy i komentarze odnoszą się do niezadowolenia z działalności partii Zjednoczony Ruch Narodowy i partii Gruzińskie Marzenie oraz chęci ustanowienia nowego ruchu „narodowowyzwoleńczego”. Partia uznaje, że Bóg, ojczyzna, rodzina i moralność są ponad prawami człowieka i są najważniejszymi wartościami bez ujęcia tych terminów. Czego Gruzja potrzebuje to odzyskania historycznych terytoriów, umocnienia tradycji, duchowości i świadomości, rozwój gospodarki narodowej i aby Gruzini nie byli zastępowani przez obcokrajowców.

Polityka zagraniczna i narracja prorosyjska

Wizja partyjna polityki zagranicznej polega na opozycji do Unii Europejskiej oraz demonstruje większe zaufanie do agendy rosyjskiej. Unia z Rosją jest usprawiedliwiana mesjanistyczną narracją, mitami, pokrewieństwem kulturowym, wspólną wiarą i antyzachodnim sentymentem.

Ważnym jest, by uaktywnić bezpośredni dialog polityczny z władzami rosyjskimi, by rozwiązać problemy dotyczące ludzi żyjących na terytorium współczesnej Gruzji, nawet w większym stopniu niż rosyjskie władze i osobiście Putin wielokrotnie apelowali do strony gruzińskiej w ramach poparcia dla dialogu politycznego. Nasi zachodni partnerzy również popierają tę ideę. Federacja Rosyjska jest naszym wielkim sąsiadem, mamy wspólną wiarę (co ma największe dla nas znaczenie), cieszyliśmy się znacząco ciepłymi stosunkami sąsiedzkimi w czasach ZSRR. Nasi przodkowie walczyli razem w okresie II wojny światowej w celu wyzwolenia świata od faszyzmu. Przez wiele stuleci walczyli Gruzini i Rosjanie ramię w ramię ze wspólnymi wrogami i wiele razy wyzwalali ziemie gruzińskie. Niestety, były również pewne problemy w naszych relacjach, które nigdy nie były zgodne z naszymi prawdziwymi aspiracjami relacji gruzińsko-rosyjskich. W przyszłości będziemy szli w kierunku ustanowienia strategicznego partnerstwa z Rosją. Co więcej, gdy Rosja jest wielkim krajem i należymy do tej samej wspólnoty – wspólnoty prawosławia, wielowyznaniowych i wieloetnicznych państw (…) Bardzo doceniamy fakt, że USA jest naszym strategicznym partnerem. Jeśli Bóg pozwoli, z Jego pomocą, Ameryka i Rosja osiągną postęp wraz z innymi państwami, w tym z naszym krajem, w pokoju i zgodzie.

List Gruzińskie Idei do prezydenta USA Donalda Trumpa i prezydenta Federacji Rosyjskiej Władimira Putina. Lewan Chachua (14.02.2017 0:37)

Tolerujemy i legalizujemy grzech, by wybrukować sobie naszą drogę do Europy, innymi słowy, do „dobrobytu materialnego” oraz „wolności”, jak sobie wyobrażamy. To jest dokładnie duchowe znaczenie pieczęci antychrysta – odrzucajcie Pana, tolerujcie zło i zyskajcie dobrobyt na ziemi. (04.02.2017 8:51)

Wszystkie cytowane fragmenty pochodzą z opracowania „Ultranacjonalistyczna narracja grup z Gruzji w przestrzeni internetowej (tekst w języku angielskim)”, którego autorami są Ketevan Sartania i Aleksandre Tsurkava. Choć to przedstawiciele tytułowego wroga – jednej z fundacji sponsorowanej przez Georga Sorosa – to tekst jest prawdziwą kopalnią wiedzy o gruzińskim nacjonalizmie. Z pewnością temat nie gościł wcześniej w innych mediach.

Wyatt