Już po zakończeniu niesławnej pamięci Soboru Watykańskiego II grupy katolików i kapłani stanęli w obronie Tradycji. Na przestrzeni lat wiele środowisk zakończyło działalność, jednak pojawiły się nowe i to im poświęcimy uwagę. To co określa się mianem ruchu Tradycji Katolickiej tak naprawdę stanowi mozaikę zgromadzeń kapłańskich, organizacji świeckich, czasopism i setek stron internetowych, różniących się niejednokrotnie w kwestii uznania posoborowych papieży. Zaprezentujemy je pokrótce, a każdy niech wyrobi sobie własną opinię. Nie będziemy rozwijać tu szczegółowych stanowisk poszczególnych środowisk – szanujemy ich kapłanów, którzy pokonują setki, a często tysiące kilometrów, aby dotrzeć do wiernych z nieskażoną modernizmem doktryną i Mszą Świętą Wszechczasów. Pismo „Szczerbiec” na przestrzeni ostatnich 30 lat publikowało teksty wielu wymienionych kapłanów.
1. Bractwo Kapłańskie św. Piusa X (FSSPX) – powstało 1 listopada 1970 roku. Obecnie liczy 673 kapłanów, 139 braci zakonnych i 80 oblatek. Formowanych jest kolejnych 287 jego członków: seminarzystów, nowicjuszy i postulantów, w tym bracia i oblatki. Bractwo posiada sześć seminariów duchownych: w Szwajcarii, Niemczech, Francji, Stanach Zjednoczonych, Argentynie i Australii. Formacja braci i oblatek odbywa się w czterech nowicjatach. Bractwo dysponuje 162 przeoratami, w których mieszkają na stałe kapłani prowadzący apostolat, zapewniający posługę w 810 kościołach i kaplicach. Prowadzi także 120 szkół podstawowych, średnich i wyższych. Obecne jest regularnie lub okazjonalnie – w 73 krajach świata. Biskupi: Bernard Fellay, Bernard Tissier de Mallerais, Alfons de Galarreta.
Bractwo Kapłańskie św. Piusa X – Dom Generalny
Bractwo Kapłańskie św. Piusa X – Polska
2. Ruch Oporu – początki nieoficjalnego zrzeszenia kapłanów skupionych wokół bp. Richarda Williamsona, wydalonego z FSSPX) sięgają 2012 roku. Krytykują oni próby kontaktów z modernistycznym Rzymem i deklarują wierność deklaracji abp. Marcela Lefebvre z 1974 roku – czytaj TUTAJ. W ramach Ruchu Oporu funkcjonuje kilkudziesięciu kapłanów głównie w USA, Kanadzie, Francji, Brazylii. Ze środowiskiem związani są także słynni dominikanie z Avrille. Biskupi: Richard Williamson, Jean-Michel Faure, Tomás de Aquino Ferreira da Costa, Gerardo Zendejas.
3. Instytut Matki Dobrej Rady – powstał w 1985 roku. Zrzesza kapłanów wiernych stanowisku teologicznemu znanemu jako Teza z Cassiciacum. Instytut ma własne seminarium w Verrua Savoia. Zapewnia posługę kapłańską we Włoszech, Francji, Belgii, Holandii, na Węgrzech i w Argentynie. Biskupi: Geert Stuyver.
4. Instytut Rzymskokatolicki – utworzony w kwietniu 2017 roku przez bp. Donalda Sanborna. Wszyscy członkowie (w tym Polak – ks. Rafał Trytek) przyjmują Tezę z Cassiciacum jako teologiczne wyjaśnienie obecnego wakatu Stolicy Apostolskiej. Instytut posiada własne Seminarium Trójcy Przenajświętszej. Biskupi: Donald Sanborn, Joseph Selway.
Sedevacante.pl – ks. Rafał Trytek
5. Zgromadzenie Maryi Królowej Niepokalanej (CMRI) – jego początki sięgają 1967 roku. Ma charakter sedewakantystyczny. Zapewnia posługę kapłańską w ponad 90 kościołach i kaplicach w Ameryce Północnej i Południowej, Europie i Azji. Ma własne Seminarium Matki Bożej w Omaha, prowadzi również kilkanaście szkół. Biskupi: Mark Pivarunas.
Congregatio Mariae Reginae Immaculatae
6. Bp Daniel Dolan i środowisko skupione wokół kościoła św. Gertrudy Wielkiej. Formalnie niezależne, jednak współpracuje i wspiera nie tylko Instytut Rzymskokatolicki i Instytut Matki Dobrej Rady, ale również „niezrzeszonych” kapłanów Tradycji Katolickiej akceptujących stanowisko sedewakantystyczne. Zapewnia wysokiej jakości transmisje Mszy Świętej w internecie oraz posiada dużą bazę świetnych kazań w wersji audio. Częścią środowiska był zmarły w 2020 roku ks. Anthony Cekada, znakomity kaznodzieja i teolog. Biskupi: Daniel Dolan.
7. Bractwo Kapłańskie św. Piusa V – powstało w 1983 roku. Operuje tylko na terenie USA, ma charakter sedewakantystyczny. Zapewnia posługę kapłańską na terenie 14 stanów, ma własne Seminarium Najświętszego Serca Maryi. Biskupi: Clarence Kelly, Joseph Santay.
Bractwo Kapłańskie św. Piusa V
***
1 marca 2021 o 11:19
Początki tradycjonalizmu katolickiego w Polsce – lata 1986–1994.
.
„W odróżnieniu od innych europejskich krajów, w Polsce praktycznie nie kontestowano reform posoborowych i ogólnie zmiany kursu Kościoła po II Soborze Watykańskim. Powodów możemy wymienić kilka. Z pewnością decydujący był fakt, że znajdowaliśmy się wówczas za żelazną kurtyną. Ominęły nas przez to wszelkie zachodnie trendy – tak te pozytywne, jak i te negatywne. Z jednej bowiem strony rewolucja kulturowa, rewolucja seksualna 1968 roku przebiegła u nas bardzo łagodnie, a z drugiej – nie mając kontaktów z francuską, niemiecką czy włoską prawicą ominęło nas również na przykład powstanie ruchów narodowo-rewolucyjnych podobnych do tych, jakie funkcjonowały w tamtych krajach, jak i powstanie środowisk tradycjonalistów katolickich odrzucających reformę i liberalizację Kościoła.”
https://www.piusx.org.pl/zawsze_wierni/artykul/2911
5 sierpnia 2021 o 16:29
Bóg zapłać za ten przewodnik. Oby coraz więcej osób poznało Tradycję i Jedyną Prawdziwą Wiarę.
19 października 2021 o 20:50
Kolejni kapłani dołączają do Bractwa Kapłańskiego św. Piusa X.
.
W ciągu ostatnich trzech lat chęć dołączenia do Bractwa Kapłańskiego św. Piusa X w Polsce wyraziło dziesięciu kapłanów diecezjalnych i zakonnych, chcących ratować swoje dusze i swoje kapłaństwo; znaczący przypływ nastąpił w ostatnich miesiącach i miał związek z motu proprio Traditionis custodes papieża Franciszka. Stworzyło to potrzebę zorganizowania spotkań formacyjnych, których celem byłoby umożliwienie nowym księżom probacjonistom (czyli posługującym w ramach probacji, tzn. okresu próbnego) jak najlepszego poznania duchowości dzieła abp. Marcelego Lefebvre’a. Pierwsze z takich spotkań odbyło się w dniach od 27 września do 1 października br. w Bajerzu…..
Więcej:
news.fsspx.pl/2021/10/spotkanie-formacyjne-ksiezy-probacjonistow-w-bajerzu/
14 lutego 2023 o 15:40
Bardzo dobry przewodnik. Deo gratias!
20 czerwca 2023 o 22:39
Niestety większość zaprezentowanych tu środowisk nie jest nawet częścią Kościoła Katolickiego ale sedewakantystami którzy odeszli od właściwej doktryny. Znakomicie zresztą odniósł się do tego ksiądz Curzio Nitoglia w tekście „Krytyka sedewakantyzmu” gdzie wyłożył najważniejsze błędy sedewakantystów.
20 kwietnia 2025 o 14:45
Nie wyłożył najważniejszych błędów tylko co najwyżej swoje opinie i to bardzo tendencyjnie. Po pierwsze, słabo zaznajomił się z tezą z Cassiciacum sugerując, że żeby zostać wybranym na papieża trzeba być wcześniej biskupem. To jest nieprawda, ważnie na papieża może być wybrany nawet świecki katolik, choć żeby objął urząd formalnie musi otrzymać wszystkie święcenia sakramentalnie z sakrą biskupią na końcu. Inna sprawa, że teza z Cassiciacum jest różnie interpretowana przez zwolenników. Bp Guerard des Lauriers zastosował ją przy wyborze JP2 ponieważ wtedy jeszcze żyli kardynałowie z czasów Piusa XII. Po drugie co do zwykłego sedewakantyzmu. Św Tomasz z Akwinu uznał symonię za herezję. Owszem, lecz to mogła być jego prywatna opinia teologiczna, a Pius X nieomylnie uregulował to więc nie jest to herezja w sensie formalnym. Różni teologowie przez wieki prowadzili różne spory i papieże to rozstrzygali ostatecznie, np w kwestii biskupstwa Pius XII w konstytucji Sacramentum Ordinis rozstrzygnął, że biskupstwo to święcenia sakramentalne, choć wcześniej między teologami katolickimi był spór o to. Sugerowanie, że długi okres sede vacante powoduje, że urząd papieski przestaje istnieć to bzdura. Dopóki żyją katoliccy biskupi na świecie, papiestwo trwa w możności. Kodeks prawa kanonicznego z 1917 roku dopuszczał stan sede vacante nawet przez 99 lat w czasie którego Kościół ma obowiązek wybrać papieża. Jeśli nie ma kardynałów to biskupi mogą go wybrać na zasadzie epikei. Dywagacje o tym czy heretyk może być papieżem to już jakiś absurd. Papież Paweł IV w konstytucji Cum ex apostolatus rozstrzygnął, że nie może być.
20 kwietnia 2025 o 14:52
Jednymi z inicjatorów tradycjonalizmu katolickiego w Polsce była grupa księży w Krakowie na Salwatorze w latach 60′, która bardzo wcześnie zaangażowała się w sprzeciw wobec zmian soborowych. Polacy więc mają również swoją „cegiełkę” w zapoczątkowaniu ruchu Tradycji Katolickiej, o której mało kto wie. Oprócz nich inicjatorami byli również opisani w artykule z linka strony Zawsze Wierni przytoczonego przez jednego z komentujących.