Lewicowo-liberalna demoralizacja młodzieży

Powszechna demoralizacja to nieodłączny element każdej okupacji, nawet tej z pozoru niewidocznej gołym okiem. Niestety technologia umożliwia niszczenie moralności na nieznaną wcześniej skalę. Dostęp do pornografii i innych deprawujących treści mają już kilkuletnie dzieci. Te zastępy rozwydrzonych i wulgarnych nastolatków na ulicach nie wzięły się z powietrza. Kilkunastoletnie dzieci, zamiast skupić się na edukacji i relacjach z rodziną oraz rówieśnikami bawią się w politykę. Nowy Wspaniały Świat.

Niedawno mój – pozwolę sobie tak nazwać mego korespondenta – Honorable Correspondant – opisał mi przygodę jego 13-letniej wnuczki, która trafiła do szpitala Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, gdzie została ulokowania w sali z trzema swoimi równolatkami. Chyba nawet nie spytały jej o imię, czy nazwisko, tylko o to – jakiej jest „orientacji” i czy chodzi na „Strajk Kobiet”, bo – jak zadeklarowały – „my chodzimy”. Na demonstracjach organizowanych przez to towarzystwo, pewnie wykrzykują, żeby „jebać” i „wypierdalać” – a byłoby niegrzecznie przypuszczać, że nie wiedzą, o czym krzyczą. Wygląda na to, że są w tej dziedzinie dostatecznie wydeukowane, prawdopodobnie nie tylko w zakresie rewolucyjnej teorii, ale i rewolucyjnej praktyki. Myślę, że właśnie z tego powodu tak emocjonalnie domagają się „aborcji na żądanie” – oczywiście na koszt podatników – bo ich dobiegaczom rodzice mogliby kosztów aborcji nie sfinansować. Emocjonalne zaangażowanie w tej sprawie dam starszych, które Boy-Żeleński nazywał: „stwór podeszły wiekiem, co kobietą być już przestał, a nigdy nie był człowiekiem”, tłumaczę ich sympatyzowaniem, a być może nawet wynajęciem przez promotorów rewolucji komunistycznej, którzy są zainteresowaniu demoralizacją w skali masowej, dzięki czemu proces przerabiania historycznych narodów na „nawóz historii” może być łatwiejszy.

Na podstawie: michalkiewicz.pl