Jak co roku, tym razem już po raz 22, działacze Złotego Świtu oddali pod pomnikiem króla Leonidasa hołd obrońcom Grecji i Europy przed naporem barbarzyńców z Azji. Blisko 2000 narodowych rewolucjonistów wysłało czytelny przekaz do wrogów Wielkiej Grecji – nie zamierzamy się poddać!
Nikolaos Lemontzis podkreślił, iż Złoty Świt wybiera drogę starożytnych Bohaterów wolących śmierć niż kapitulację. Lider Ruchu, Nikolaos Michaloliakos, odrzucił jakiekolwiek kompromisy ze skorumpowanym i zdradzieckim establishmentem. Żadne represje, zakazy, procesy nie powstrzymają nacjonalistów, nie uklękniemy, zapowiedział.
Podświetlone słowa „Molon labe” („przyjdź i weź”, odpowiedź Leonidasa, gdy Kserkses I nakazał mu złożyć broń przed bitwą pod Termopilami), race i pochodnie znakomicie podkreśliły wizualnie niezwykły charakter uroczystości.
Wydarzenie zakończyło się odśpiewaniem Hymnu Narodowego oraz Hymnu Ruchu.
Ω ξεῖν’, ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ὅτι τῇδε κείμεθα, τοῖς κείνων ῥήμασι πειθόμενοι.
Przechodniu, powiedz Sparcie, tu leżym jej syny, prawom jej do ostatniej posłuszni godziny.
26 września 2018 o 16:54
Złoty Świt – prawdziwy wzór do naśladowania. Nie tylko pod względem ideologicznym, ale także ludzi, którzy go tworzą. Prawdziwi Polityczni Żołnierze.
26 października 2018 o 00:11
No dobra. Może trochę nie na temat. Ideowo zgadzam się ze wszystkim. Zjednoczenie a przynajmniej współpraca ruchów nacjonalistycznych pięknie wygląda. Jednak są pewne zgrzyty na które należy sobie odpowiedzieć. Po pierwsze, czy jesteśmy w stanie uznać roszczenia terytorialne Niemców. Jeśli tak to my, jak również reszta winni poprzeć nasze roszczenia na wschodzie. Oczywiście wywalenie Ukraińców ( właściwie tylko oficjalne ) z, że się tak wyrażę, międzynarodówki nacjonalistycznej jest dla nas jak najbardziej korzystne, ale, gdy rozpatruję rzecz z punktu widzenia narodowego i geopolitycznego, wcale nie takie pewne. Niemcy, jeśli w ogóle jest taka możliwość, mogą „odzyskać” ziemie zachodnie tylko i wyłącznie gdy poprą ( i to bezwarunkowo – na co na pewno się nie zgodzą ) odzyskanie przez Polaków ziem wschodnich na Ukrainie. Wspomóc nas mogą nacjonaliści rosyjscy, ale oni będą dążyć do współpracy z Niemcami… Generalnie, kto by nie rządził, jeśli poważnie traktuje geopolitykę i politykę w ogóle, to wynik będzie ten sam. Nie wierzę w to że nacjonaliści niemieccy po hipotetycznym dojściu do władzy zmieniliby kurs swojej polityki zagranicznej. Rewizjonizm i imperializm jest wpisany w funkcjonowanie Niemiec. Przyjmuje on różne formy w zależności od tego jaka partia sprawuje rządy. Sam stosunek do Polski nigdy się nie zmieni. Ukraińscy nacjonaliści są tradycyjnie antypolscy lub taktycznie propolscy przeciwko putinowskiemu reżimowi. Rosyjscy nacjonaliści teoretycznie są antyputinowscy ( chociaż to różnie bywa ) i są w stanie działać nawet z Ukraińcami. Ale ostatecznie w interesie ich kraju leży osłabienie Polski i współpraca z Niemcami. Rozumiem czemu ma służyć międzynarodowe porozumienie nacjonalistów. I jest to przyjemne niewątpliwie. Ale na dłuższą metę jest oczywiste, że po hipotetycznym przejęciu władzy będą korzystać z tych samych speców od geopolityki, z których korzystały poprzednie ekipy. Bo w poważnych państwach mogą zmieniać się rządy ale interesy nigdy. Chciałbym by było inaczej, ale za długo w tym wszystkim siedzę, by wierzyć, że będzie inaczej.