Brytyjska Unia Faszystów (British Union of Fascists) została utworzona 1 października 1932 r. przez sir Oswalda Mosleya, b. działacza Partii Konserwatywnej, a następnie Partii Pracy oraz najmłodszego członka Izby Gmin i ministra. W 1931 r. wystąpił on z Partii Pracy i powołał – głoszącą „trzecią drogę” – Nową Partię (New Party), której działalność nie przetrwała nawet roku. W styczniu 1932 r. odwiedził faszystowskie Włochy, gdzie został przyjęty przez Benito Mussoliniego, a po powrocie do kraju utworzył BUF. Wchłonęła ona wszystkie dotychczas działające brytyjskie grupy faszystowskie i nacjonalistyczne. Przywódcami byli – oprócz O. Mosleya – Harold Nicolson, William Joyce, John Beckett, A. K. Chesterton. BUF była oparta na wzorach włoskich faszystów (włącznie z czarnymi strojami, od których jej członków nazywano potocznie „czarnymi koszulami”, symboliką i „rzymskim” pozdrowieniem). Powstały też bojówki paramilitarne pod nazwą Fascists Defense Force oraz odrębna organizacja kobieca. W czerwcu 1934 r. ugrupowanie liczyło już ponad 50 tys. członków, wywodzących się głównie z drobnego biznesu, konserwatywnej klasy średniej, zachowawczej arystokracji i kręgów wojskowych. Organami prasowymi były pisma „Action” i „Fascist Quarterly”.
Prezentujemy w celach dokumentacyjnych zapisy dwóch manifestacji Brytyjskiej Unii Faszystów – parady z 1936 roku i Marszu dla Pokoju z 1939 roku.
Najnowsze komentarze