Oczekujemy od władz publicznych przyznania, że antysemityzm zagraża dzisiejszej Polsce i musi być napiętnowany. Instrumenty prawne do ich zwalczania istnieją. Brak, jak dotąd, politycznej woli. Oczekujemy, że zostanie okazana” – napisały w oświadczeniu organizacje żydowskie. Podkreśliły w nim, że zagrożeniem dla obecnych relacji polsko-żydowskich jest niechęć do uczciwego rozliczenia się z przeszłością.
Wieczni tułacze wyrazili także oburzenie z powodu „narastającego w kraju klimatu nietolerancji, ksenofobii i antysemityzmu”. Podkreślono, że mowa nienawiści rozpowszechniła się zarówno w mediach jak i wypowiedziach osób publicznych, a ilość „pogróżek i obelg, kierowanych pod adresem żydowskich instytucji i placówek, stale rośnie”. „Doceniamy to, że prezydent, premier i przywódca partii rządzącej potępili antysemityzm. Ale póki słowa ich nie przekształcą się w czyny, brzmieć będą raczej jak deklaracja bezradności wobec napiętnowanego, a mimo to szerzącego się zła. Potrzebne są stanowcze działania” – zauważyli autorzy oświadczenia. „Oczekujemy od władz publicznych, by nie tylko przyznały, iż antysemityzm jest złem – ale że jest złem tu i teraz, że zagraża w Polsce dziś, i że musi być napiętnowany i ścigany. Brak przeciwdziałania ze strony władz odbierany jest bowiem jako przyzwolenie – i przez sprawców, i przez tych, w których czyny sprawców są wymierzone. Organizacje żydowskie gotowe są do szczegółowej, praktycznej współpracy z instytucjami publicznymi, od policji przez media po szkoły, by stawić temu tamę”.
Wicepremier III RP lub jak kto woli Judeopolonii/Polin, Jarosław Gowin, szybko pośpieszył w deklaracją: „Od dwóch lat nasz rząd konsekwentnie wspiera wszystkie działania państwa Izrael zmierzające do zwiększenia jego bezpieczeństwa. Jesteśmy jednym z najbardziej, o ile nie najbardziej, proizraelskich rządów w Europie”.
Trzeba to jasno powiedzieć – w trakcie ostatniej wojny światowej walczyliśmy po niewłaściwej stronie. Zwycięzcą konfliktu została mała, międzynarodowa klika, która terroryzuje ludzkość mitami historycznymi, szczuje naród przeciwko narodowi, kontroluje globalne media i rynek finansowy. Prawda ostatecznie zwycięży kilkadziesiąt lat kłamstw i prania mózgów.
Na podstawie: forsal.pl/nacjonalista.pl
20 lutego 2018 o 00:52
bardzo podoba mi się ostra retoryka przeciwko „wiecznym tułaczom” – jest tylko kilka takich profesjonalnych polskich portali jasno wyrażających swoje zdanie występujących przeciwko historycznym mitom 20 wieku i politycznej poprawności – darowizna poleci – sława!
20 lutego 2018 o 01:29
1. Żydowska bezczelność nie zna po prostu żadnych granic.
2. „Trzeba to jasno powiedzieć – w trakcie ostatniej wojny światowej walczyliśmy po niewłaściwej stronie.” – czysta prawda, podpisuję się obiema rękami. Kto tego nie widzi powinien jak najszybciej udać się do okulisty.
20 lutego 2018 o 13:19
Ja domagam się zdecydowanej walki z żydowskimi kłamstwami i pomówieniami tak w Świecie jak w Izraelu. Domagam się ukarania żydowskich oprawców na Polakach. Dość fałszowania historii, koniec z hucpą tzw. „holokaustu” żydów. Jeśli ginęli żydzi, dlaczego nie mówi się, że ginęli POLSCY ŻYDZI . Największą ofiarę krwi i gfaktyczne ludobójstwo dokonano na narodzie polskim. Wystarczy porównać dane statystyczne z 1939 r. i 1946 r.
Pomija się milczeniem ofiary polskie na Kresach Wschodnich Polskich (UPA-NKWD)
20 lutego 2018 o 16:04
Oprócz jawnej żydowskiej kolaboracji ze sowietami, a nawet z niemieckimi hitlerowcami (donoszenie na Polaków skutkujące zsyłaniem do obozów i dywersje, sabotaże i zdradzieckie ataki na polskich żołnierzy) istniały też bandy żydowskie, które terroryzowały, rabowały Polaków, a nawet dopuszczały się wobec nich masakr, na początku wojny wspólnie z miejscowymi litewskimi, białoruskimi i w mniejszym stopniu ukraińskimi i miejscowymi rosyjskimi komunistami mordowali polskich ziemian, a w późniejszym czasie mordowali polskich chłopów (np. Naliboki, Koniuchy) i dzisiaj są oni bohaterami w Izraelu. Nie zapomnimy również tego, jak Żydzi się wysługiwali komunistycznemu aparatowi terroru po wojnie w UB i w sądownictwie, a później oni kryli się w Izraelu
20 lutego 2018 o 16:29
Żydzi mają okazję do ujęcia w swoje ręce całości życia państwowego w Polsce i rozszerzenia nad nim swojej kontroli. Nie pchać się na stanowiska reprezentacyjne. W ministerstwach i urzędach tworzyć tzw. Drugi garnitur. Przyjmować polskie nazwiska. Zatajać swoje żydowskie pochodzenie. Wytwarzać i szerzyć wśród społeczeństwa opinię i utwierdzić go w przekonaniu, że rządzą wysunięci na czoło Polacy, a Żydzi nie odgrywają w państwie żadnej roli. Celem urabiania opinii i światopoglądu narodu polskiego w pożądanym dla nas kierunku, w rękach naszych musi się znaleźć w pierwszym rzędzie propaganda z jej najważniejszymi działami – prasą, filmem, radiem. W wojsku obsadzać stanowiska polityczne, społeczne, gospodarcze, wywiad. Mocno utwierdzać się w gospodarce narodowej. W ministerstwach na plan pierwszy przy obsadzaniu Żydami wysuwać należy: Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Skarbu, Przemysłu, Handlu Zagranicznego, Sprawiedliwości. Z instytucji centralnych – centrale handlowe, spółdzielczość. Fragment stenogramu z referatu Jakuba Bermana
20 lutego 2018 o 16:30
O pozycji funkcjonariuszy pochodzenia żydowskiego w ministerstwie, ale też o ich postrzeganiu w społeczeństwie decydowały dwa zasadnicze czynniki. Pierwszy dotyczył ich liczby w “bezpiece”; drugi zaś zajmowania przez nich eksponowanych stanowisk. Jesienią 1945 r. doskonale zorientowany w sprawach “bezpieki” w Polsce sowiecki doradca przy Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego płk Nikołaj Seliwanowski w raporcie do Moskwy informował, że połowę stanowisk kierowniczych w MBP (Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego) zajmują Żydzi, a w całym ministerstwie ich odsetek sięga 18,7 procent.
Zapewne nawet on się nie spodziewał, że tak duża liczba oficerów pochodzenia żydowskiego w centrali aparatu bezpieczeństwa będzie się nadal zwiększać. W kolejnych latach udział Żydów polskich w kierowniczych strukturach MBP stale rósł, ostatecznie przekroczył 37 procent. Wśród 450 osób pełniących najwyższe funkcje w MBP (dyrektorów i zastępców dyrektorów departamentów, kierowników samodzielnych wydziałów) pochodzeniem żydowskim legitymowało się 167 oficerów.
Na czele ministerstwa stał gen. Stanisław Radkiewicz, wspomagany m.in. przez wiceministrów: Romana Romkowskiego (Menasze Grynszpana) i Mieczysława Mietkowskiego (Mojżesza Bobrowickiego). W okrytej ponurą sławą centrali “bezpieki” wyżsi oficerowie o żydowskich korzeniach kierowali: kadrami – Leon Andrzejewski (Ajzen Lajb Wolf), śledztwami – Józef Różański (Goldberg), finansami – Edward Kalecki (Ela Szymon Tenenbaum), ochroną zdrowia – Kamil Warman, Leon (Lew) Gangel, Ludwik (Salomon) Przysuski, cenzurą – Michał Rosner, Hanna Wierbłowska, Michał (Mojżesz) Taboryski, Biurem Prawnym – Zygmunt Braude, Witold Gotman, konsumami – Feliks (Fiszel) Goldsztajn, Centralnym Archiwum MBP – Jadwiga Piasecka, Zygmunt (Nechemiasz) Okręt, Biurem Wojskowym – Roman Garbowski (Rachamiel Garber) oraz Departamentami: I – Józef Czaplicki (Izydor Kurc), Julian Konar (Jakub Julian Kohn), II – Leon (Lejba) Rubinstein, Michał (Mojżesz) Taboryski, III – Józef Czaplicki (Izydor Kurc), Leon Andrzejewski (Ajzen Lajb Wolf), IV – Aleksander Wolski (Salomon Aleksander Dyszko), Józef Kratko, Bernard Konieczny (Bernstein), V – Julia Brystiger, VI (więziennictwem) – Jerzy Dagobert Łańcut, VII – Wacław Komar (Mendel Kossoj), Zygmunt (Nechemiasz) Okręt, Marek Fink (Mark Finkienberg), X – Józef Światło (Izaak Fleischfarb), Henryk Piasecki (Chaim Izrael Pesses).
21 listopada 2018 o 09:53
W pelni popieram kolegow wypowiadajacych sie powyzej.Problem tylko w tym ze o ile sporo polakow wie o tych faktach i zagrozeniu ze strony syjonistow o tyle tych walczacych czynnie przeciwko jest niewielu.A aparat zwalczajacy postawy antypolinowskie jest tak rozbudowany i tak dobrze dzialajacy ,ze bez scislej wspolpracy wszystkich patriotow mozemy tylko patrzec jak nam zabieraja Ojczyzne.