Neokolonialny charakter III RP, o którym piszemy od lat, dobrze obrazuje nie tylko tania siła robocza, ale również struktura eksportu. Wynika z niej, iż nadwiślańska prowincja UE jest klasyczną montownią dla międzynarodowych koncernów. Na portalu forsal.pl czytamy m.in.:
Tylko w 2016 r. świat nabył towary znad Wisły o wartości 176 mld euro. Pierwszą skazę na wizerunku naszego bohatera narodowego dostrzeżemy, jeśli zagłębimy się w statystyki dotyczące struktury eksportu, czyli tego, jaki odsetek tych 176 mld euro stanowią poszczególne rodzaje produktów. Dla wygody pogrupujemy je na trzy kategorie: produkty wysokiej, średniej i niskiej techniki. Tym lepiej dla gospodarki, im większy w eksporcie udział tej pierwszej kategorii.
Co się pod nią kryje? Sprzęt lotniczy, komputery i maszyny biurowe, sprzęt telekomunikacyjny oraz elektronika, lecz także m.in. wyroby farmaceutyczne czy chemikalia. W 2016 r. udział produktów wysokiej techniki w polskim eksporcie wyniósł zaledwie 8,5 proc. Jasne, to więcej niż dwie dekady wcześniej, kiedy stanowił 2,9 proc., ale to wciąż za mało, jeśli chcemy błyszczeć chociażby na tle naszych sąsiadów. W Czechach odsetek najbardziej zaawansowanych wyrobów w eksporcie wynosi 15,4 proc., a na Węgrzech – 15,2 proc. Lepsza od Polski pod tym względem jest nawet Słowacja (prawie 10 proc.). W Korei Południowej wyroby wysokiej techniki stanowią 26,8 proc. eksportu. W Chinach, które swój dobrobyt również budują od kilku dekad, ta kategoria stanowi 25,7 proc. eksportu. Nawet Wietnam może się pochwalić wyższą wartością tego wskaźnika – prawie 27 proc.
W 2014 r. Polska zajmowała dwudzieste miejsce wśród krajów Unii pod względem wielkości wskaźnika intensywności prac B+R. To wartość nakładów brutto na badania w odniesieniu do PKB. Wskaźnik ten w przypadku Polski był 2,2 razy niższy niż dla całej Unii.
Na podstawie: forsal.pl/nacjonalista.pl
Najnowsze komentarze