Naród Polski ma wielu wrogów. Z zachodu — Niemcy, od Wschodu — potężne państwo Sowietów, od wewnątrz — komuna i żydostwo. Naród Polski musi zwyciężyć wszystkich nieprzyjaciół, jeśli nie chce być starty z powierzchni ziemi. I dlatego musi rozprawić się z każdym z osobna.
Wrogami, którzy w pierwszym rzędzie muszą lec w walce z Narodem — są komunizm i żydostwo. Wyplenienie tego zła wewnątrz Narodu, stworzenie Nowej Polski bez żydów, Polski o ustroju zapewniającym najszerszym masom spokojne życie — da Narodowi wewnętrzną harmonię, wzmocni Go psychicznie i materialnie, zaszczepi wiarę w jego misję dziejową i przygotuje do dalszych trudów i dalszych zwycięstw. Taką Polskę zbuduje Ruch Młodych. Komunizm i żydostwo – oto wrogowie, których napotyka Naród (na samym początku marszu ku Swemu Odrodzeniu. Będąc z gruntu obcym kulturze i psychice polskiej, godząc w najwyższe nasze wartości — w Boga, Naród i Państwo, sięgając czerwoną ręką po duszę polską, — szerzący się komunizm i prowokujące żydostwo zmuszają Naród Polski do jak najszybszego naprawienia błędu defensywy: — do opuszczenia pozycyj obronnych i do wyjścia wrogom na spotkanie.
Wszelkie działanie, w którym mają zetrzeć się wrogie sobie siły, powinno być poprzedzone „oceną sytuacji“ . To niezawodna zasada wojskowa. Jedynie ocena terenu walki, ocena możliwości nieprzyjaciela i możliwości własnych może dostarczyć przesłanek do powzięcia decyzji o kierunkach natarcia i o sposobie jego przeprowadzenia. Jeżeli chodzi o walkę z komunizmem, analizę taką podjął Olgierd Szpakowski w broszurze pt.: „Polska przeciw marksizmowi” (W-wa, 1936, nakładem miesięcznika „Ruch Młodych”). Wykazał w niej autor, na czym polega siła wojującego komunizmu, jaką przyjął taktykę w walce i w jakich kierunkach pójść winny główne uderzenia Narodu. Broszura Szpakowskiego powiększa o cenną pozycję literaturę antymarksistowską.
Realnie objawiająca się siła marksizmu. nie tkwi w filozoficznych założeniach doktryny: — nie tkwi w jej „materializmie dziejowym”. Filozoficzna podstawa marksizmu— to strawa dla intelektualistów; nie ona pociąga masy. Masy pociąga rewolucyjność doktryny, je j dynamika, jej dążenia do zmiany dnia dzisiejszego, który dla nich jest szary i beznadziejny. Masy pociąga decydująca rola, jaką im przypisuje marksizm przy budowie dowie rzekomo harmonijnego społeczeństwa przyszłości; masy pociąga „rząd robotniczo – włościański”, „dyktatura proletariatu”, „państwo proletariackie”…
Marksizm zaspakaja najgłębsze ambicje proletariatu stania się, po tylu latach niewolniczego bytowania, decydującym czynnikiem w przyszłym społeczeństwie. Masy pociąga „rewolucja proletariatu”, a cementuje ich szeregi wspólna wszystkim nienawiść do panującego obecnie ustroju kapitalistycznego, który podzielił ludzi na wyzyskujących i wyzyskiwanych. Rewolucja proletariacka jest nieuniknioną konsekwencją panującego ustroju, będącego zaprzeczeniem elementarnych zasad sprawiedliwości. „Największym sprzymierzeńcem komunizmu jest ustrój dzisiejszy”. Oto główne czynniki, pchające masy polskie w objęcia komuny.
Wreszcie żydostwo. Ono dostarcza elementu ludzkiego i stanowi główny czynnik organizacyjny. „Doktryna Marksa, obalająca Boga i Naród, jest potężnym środkiem w realizowaniu celów żydowskich. Rozproszeni po całym świecie, żydzi stali się ośrodkiem rozprzestrzeniania się komunizmu. Żydzi stanowią „naturalne jego kierownictwo, jego tajną organizacją wewnętrzną”. (O. Szpakowski). Komunizm i żydostwo żyją w naturalnej symbiozie, i dlatego wszelki atak na komunizm jest uderzeniem w żydostwo i odwrotnie — wszelkie uderzenie w żydostwo jest ciosem w czerwoną międzynarodówkę.
Z uświadomienia sobie źródeł siły marksizmu wynikają metody walki z nim i kierunki uderzenia. Dotychczasowa metoda czystej negacji komunizmu — zawodzi. Stanowisko obronne wobec komunizmu zawodzi. I nie należy wcale temu się dziwić. Czy można porwać masy do obrony rzeczywistości, jeśli ona, przez swoją beznadziejność, przez swoją niesprawiedliwość i cynizm, jest właśnie największym sprzymierzeńcem komuny? Nie tędy droga!
Droga walki z komuną prowadzi poprzez radykalne reformy tej rzeczywistości. „Trzeba — jak pisze Szpakowski — potężnej koncepcji rewolucji proletariatu przeciwstawić — nie mniej potężną koncepcję, konkretnemu programowi — niemniej konkretny program, zwartej organizacji — organizację silniejszą”. Trzeba rzucić hasła przebudowy! Trzeba dopuścić uświadomione masy do głosu, boć i oni są członka mi Narodu, jak i dotychczas uprzywilejowana reszta społeczeństwa. Masy muszą się poczuć współtwórcami wielkiego, planu przebudowy i stać się jego współwykonawcami. Masy muszą się stać współtwórcami Polski Jutra.
Ambicja mas do udziału w kształtowaniu życia Narodu jest zdrowa, słuszna i powinna być zaspokojona. Ten udział w tworzeniu daje wszystkim Polakom Ruch Młodych. I dlatego On skutecznie może stawić czoło komunizmowi. Ale to nie wszystko. Trzeba przebudować ustrój polityczny i gospodarczy w ten. sposób, by zapewniał on najszerszym rzeszom Polaków dobrobyt i sprawiedliwość. Za łeb trzeba wziąć nędzę, bo ona wydziera Narodowi dzieci i uprowadza w szeregi wroga. Tej nędzy nie usunie się bez ofiar ze strony wszystkich, bez, bodaj najdalej idących, wyrzeczeń ze strony uprzywilejowanych, wreszcie — bez usunięcia z polskiego organizmu pasożyta — żydostwa, które rozkłada siły moralne i wyniszcza materialnie Naród Polski, oraz jest elementem kierowniczym komuny. Oto warunki skutecznej walki z komunizmem.
Walkę tę zdolny jest poprowadzić Ruch Młodych, który rozporządza niezbędną bronią: walczy nie negacją, nie samą krytyką, nie zaprzeczaniem wszystkiego „z zasady”, nie defensywą — ale atakiem, pozytywną koncepcją przebudowy życia polskiego, koncepcją radykalnych przemian w dziedzinie ustroju, gospodarstwa i kultury. Ruch Młodych zdolny jest porwać masy. Ruch Młodych poprowadzi Naród do zwycięstwa.
Adolf Józef Reutt
Pismo Narodowo-Radykalne „Falanga”, 1936.
Najnowsze komentarze