Wywiązała się ostatnio w prasie codziennej obszerna dyskusja na temat stosunku katolicyzmu do idei narodowej. Zabierali głos różni: powołani i niepowołani. Wypowiadali się ludzie wyznający ideę narodową i pisma uchodzące za zbliżone do miarodajnych czynników katolickich; wtrącały również swoje trzy grosze, czynniki podszywające się pod płaszczyk katolicyzmu i dążące całymi swoimi siłami do pokłócenia kościoła z polskim ruchem narodowym.
Ruch Młodych, reprezentujący najpełniej i najdoskonalej ideę narodową w Polsce, wypowiadał się niejednokrotnie w tej sprawie bezpośrednio i pośrednio. Określił wyraźnie swoje stanowisko przede wszystkim całym swoim programem i całą swoją działalnością. Nie ulega najmniejszej wątpliwości, że z samej swojej istoty ideologia narodowa jest całkowicie zgodna z ideą katolicyzmu. I jedna i druga reprezentuje światopogląd idealistyczny, przeciwstawiający się stanowczo materializmowi. I jedna i druga uznaje istnienie ponad człowiekiem wartości wyższych, dla których powinien on poświęcić swoje dobra materialne. Dzięki temu, zarówno katolicyzm, jak i idea narodowa dążą do wychowania jednakowego typu człowieka, dążącego do oparcia świata na wartościach bezwzględnych.
I tutaj występują jawni wrogowie nacjonalizmu i fałszywi przyjaciele katolicyzmu z pierwszym zarzutem. „Stawiacie Naród na miejsce Boga — powiadają”. Świadome kłamstwo. Uznajemy Boga jako dobro najwyższe i ostateczny cel człowieka. Ale służbę Narodowi uważamy, jako warunek konieczny osiągnięcia przez człowieka doskonałości, a przez to życia wiecznego. W dalszym ciągu usłużni faktorzy żydostwa wskazują na przykłady Niemiec i Francji, gdzie ruchy nacjonalistyczne są w konflikcie z katolicyzmem, lub zostały potępione przez Kościół. Jedynym ich marzeniem jest, żeby to samo stało się w Polsce. Ale przyzwyczajeni do myślenia kategoriami międzynarodowymi zapominają, że idea narodowa jest w każdym kraju inna. Tamte nacjonalizmy zostały potępione przez Kościół, gdyż są nacjonalizmami pogańskimi, nie uznającymi objawionej religii katolickiej, lub chcącymi ją podporządkować sobie dla celów politycznych. Polski ruch narodowy, a w szczególności Ruch Młodych ma zupełnie inny stosunek do katolicyzmu. Zresztą… nie będziemy się legitymować, ani tłumaczyć. Nie potrzebujemy tego. Cały nasz program przeniknięty jest światopoglądem chrześcijańskim. Uznajemy w postępowaniu naszym jedną etykę, etykę katolicką — to wystarczy.
Niech pamiętają różni panowie, którym śni się pokłócenie katolicyzmu z ideą narodową, o tym, że im się taki kawał nie uda. Nie nałowią ryb w zmąconej przez siebie wodzie na żydowską wędkę. A nieproszone wtrącanie swoich trzech groszy może drogo kosztować. Zbyt grubymi nićmi szyta robota. Ruch Młodych, nie zważając na prowokacje, zbuduje Wielką Polskę opartą na katolickich podstawach, stworzy ustrój chrześcijańskiej sprawiedliwości społecznej.
Mateusz Liwski
Pismo Narodowo-Radykalne „Falanga”, 1936.
Najnowsze komentarze