Nie ma w Polsce zagadnienia o którym mówiłoby się więcej i głośniej, jak o kwestii żydowskiej. Nie chodzi tu już o nas Polaków. Żydzi krzyczą na całe gardło o wyrządzanej im krzywdzie, o ich prawach do zamieszkiwania w Polsce itp. W dyskusji, żydzi i ich sojusznicy używają często jednego argumentu. Według ich zdania „kwestia żydowska” nie jest wyrazem istotnego interesu Narodu Polskiego, jest to raczej chwyt taktyczny, propagandowy konik, na którym narodowcy chcą dojechać do władzy. Antysemityzm to niski sposób walki, służący do wzniecania namiętności tłumów. Tak mówią o tym żydzi a za nimi, jak za panią matką, powtarzają to samo i ich przyjaciele, klasowcy, zarówno zwolennicy międzynarodówki czerwonej jak i złotej.
I jedni i drudzy uważają, iż sprawa żydowska jest częścią istotną program narodowego, że ona jest dlatego wybitnie rozdmuchiwana, ponieważ jest to w dzisiejszych czasach doskonała odskocznia do skoku na fotel dzierżących władzę. Wobec tego stwierdzić od razu należy jasno i dobitnie aby nie było żadnych nieporozumień, że sprawa żydowska nie jest częścią programu narodowego. Postawienie sprawy w ten sposób na pierwszy rzut oka zdawałoby się jest niezrozumiałe. Jak to narodowcy nie umieszczają w swoim programie sprawy żydowskiej. Czy to jest możliwe? Czym więc jest sprawa żydowska dla programu narodowego, dlaczego właśnie pokolenie, które tak ostro występuję przeciwko żydom nie umieszcza w programie swoim kwestii żydowskiej.
Otóż ustosunkowanie się nas do żydów jest tylko skutkiem zapatrywań, które są dopiero ujęte w naszym programie. Idea narodowa zawarta jest w pełnym programie. Program ten omawia różne zagadnienia, a wszystko to dotyczy urządzenia współżycia jednostek w Narodzie. To współżycie musi być zgodne z interesem całości. Oprócz tego podstawy współżycia muszą być wyrazem właściwości ujemnych i dodatnich danego narodu. Pierwsze powinny być niszczone, drugie ponoszone do potęgi. Zatem każdy naród musi swoje życie urządzać według własnych potrzeb. Będzie to na pewno osiągnięte o ile Naród będzie niezależny od jakichkolwiek wpływów. Innymi słowy naród każdy, a więc i my Polacy musimy być wyłącznymi gospodarzami swojego kraju.
To jest istota każdego programu narodowego. Jeżeli jakaś obca przemoc przemoc wpływa na losy danego narodu wówczas powstaje jako skutek zagadnienie walki z tą przemocą. I w naszym wypadku jako taki skutek powstaje antysemityzm. Żydzi wpływają na losy naszego Narodu, a zatem zostaje pogwałcona istotna zasada ustroju narodowego, że każdy naród jest gospodarzem we własnym kraju. Zagadnienie walki z zachłannością innego narodu powstaje dopiero wówczas gdy zachłanność ta jest niebezpieczna. Kiedyś walczyliśmy z zaborcami, których zachłanność pozbawiła nas wolności. Dzisiaj na przykład nikt nie prześladuje Rosjan mieszkających na terenie Polski, ponieważ ci Rosjanie są dla nas niebezpieczni. Natomiast walczymy z zachłannością Niemców, których niebezpieczeństwo staje się coraz groźniejsze z dnia na dzień.
Kto twierdzi że można mówić o ustaleniu zasad współżycia między nami a żydami jest albo głupim albo człowiekiem złej woli. Łatwiej jest połączyć ogień z wodą niż uzgodnić polsko-żydowskie interesy. To zagadnienie należy do dziedziny marzeń ściętej głowy. Dążenie każdego narodu szły zawsze i idą w kierunku własnego rozwoju. Napotykały one na swojej drodze rozwojowej dążenie innych narodów, zatem zmuszone one były często podejmować z nimi walkę. Przebieg tej walki był jak różnobarwne życie ludzkie. Zdarzało się często, że narody słabsze ulegały narodom mocniejszym. Zdarzało się i odwrotnie: że zwyciężeni dzięki swoim dodatnim a przeważającym właściwościom wchłaniały zwyciężonych.
Istniała jeszcze jedna sytuacja. W walce spotykały się dwa narody całkowicie obdarzone w cechy charakterystyczne swojej odrębności. Wówczas wynik walki był zupełnie inny. Mógł się tylko zakończyć zniszczeniem jednego przeciwnika ponieważ nie mogło być mowy o wchłonięciu jednego narodu przez drugi, a to z uwagi na ich wybitne cechy odrębności. Te rozważania prowadzą do sformułowania drugiego istotnego zagadnienia kwestii żydowskiej. Mianowicie antysemityzm nie jest środkiem walki o władzę w Polsce albo sprytnym ujęciem taktyki działania. Jest tylko wynikiem dzisiejszej sytuacji w Polsce tak długo jak długo istnieć będzie niebezpieczeństwo żydowskie w Polsce. Antysemityzm znajduje uzasadnienie w walce ras, która jest naturalnym wynikiem bytu ludzkości.
Witold Rościszewski
Pismo Narodowo-Radykalne „Falanga”, 1936.
Najnowsze komentarze