Uderzający przełom w prezentacji ścięć dokonywanych przez Państwo Islamskie potwierdził się przy okazji filmu z egzekucji Stephena Sotloffa. Drugi raz wycięto ścięcie. Tego kinematografia PI wcześniej nie znała, pozostając w trybie powiedzmy reporterskim. Zdanie na wyobraźnię widza to wielki krok. Teraz jest porządek w kadrze. Wypowiadane kwestie były powtarzane, czyli jest reżyser. Kadr jest maksymalnie prosty, jak naładowana symbolami ikona, z dwiema kontrastowo ubranymi postaciami. Coś specjalnego dla zachodnich widzów. To serial, ma być następny odcinek.
Reżyser wykorzystuje pewne kody Hollywoodu i w ogóle zachodniej kultury popularnej. Plany z egzekucji Foleya niepokojąco przypominają fragment Siedem (Seven), pamiętnego thrillera Davida Finchera, w którym dzisiejsza gwiazda znanego banku Kevin Spacey czeka z ogoloną czaszką na egzekucję. W takim samym pomarańczowym uniformie i na podobnym pustynnym tle.
Komunikację dostosowano do adresata: kat mówi bezpośrednio po angielsku, napisy nie są już potrzebne. To jakby dubbing, gdyby nie to, że kat jest rzeczywiście Brytyjczykiem, próbującym już kiedyś swych sił w szoł-biznesie, jako raper. Brytyjczyk jest stałą postacią, w przeciwieństwie do ofiar, również z Zachodu. Nie wiadomo dokładnie, czy to on zabija zakładników – sceny śmierci usunięto, by wyprzedzić zachodnią cenzurę. Tymczasem Gazeta.pl donosi, że ostatni odcinek wyszedł „przedwcześnie”, jakby wymknął się dżihadystom z rąk. Pod koniec tego nagrania słychać spoza kadru „dobrze, dobrze” po angielsku, jakąś niedoróbkę.
Pojawił się oficjalny życiorys ostatniej ofiary, przeznaczony dla zachodniej publiczności, z którego wynika, że Stephen Sotloff był niezależnym, amerykańskim dziennikarzem, który pisał o Bliskim Wschodzie „z perspektywy zwykłych ludzi”. Z jakichś powodów, pewnie, by nie burzyć tego prostego obrazu, ów życiorys ma dziury: Sotloff nie „rzucił szkoły”, tylko ją zmienił – trzy lata pobierał nauki w dyskretnie sławnym Ośrodku Interdyscyplinarnym w Herzliji, kurorcie pod Tel-Awiwem. Nikt nie przeczy, że ta wyjątkowa uczelnia tworzy kadrowe zaplecze Mossadu, ale Stephen nie musiał mieć z tym nic wspólnego. Dokonał swojej aliji już dawno, w 2005 r. – Izraelczycy utrzymują, że to Izraelczyk. Jako dziennikarz zadebiutował zresztą w Jerusalem Post.
Doniesienia, że dżihadyści sami byli zaskoczeni upublicznieniem odcinka z Sotloffem wiążą się z rolą głównego dystrybutora – strukturą SITE Intelligence Group, która nie pierwszy raz dostarczyła mediom charakterystyczne filmy. Wykrywa je w czeluściach internetu, albo nie wiadomo skąd, jak przemówienia ben Ladena. Na czele firmy stoi Rita Katz, Izraelo-Amerykanka, której ojciec został zabity w Bagdadzie za szpiegostwo na rzecz państwa żydowskiego.
Przełom w ponurej kinematografii dżihadystów nie pozostanie bez wpływu na publiczność, ale nikt już nie chce oglądać dalszych odcinków. Publiczne obcinanie głów można zresztą obejrzeć na filmach z Arabii Saudyjskiej, która stoi po naszej stronie.
Najnowsze komentarze