Urząd prezydenta w niektórych krajach już od kilkudziesięciu lat jest najważniejszym i najbardziej prestiżowym stanowiskiem. W niektórych prezydent jest tylko człowiekiem do bankietów i wygłaszanych przemów do narodu. Prezydent w państwie narodowym powinien odgrywać większą, a nawet decydującą rolę. Obecnie w III RP i jej demoliberalnym ustroju prezydent bardzo często musi walczyć o swoje prawa. Przypomnijmy chociażby kłótnie między prezydentem Kaczyńskim, a premierem Donaldem Tuskiem. Obecnie może jest to mniej widoczne ze względu na to, że premier i prezydent pochodzą z tego samego obozu politycznego. W państwie nacjonalistycznym prezydent nie może walczyć i kłócić się z innymi o swoje obowiązki. To on je musi mieć i decydować o głównych osobach tworzących państwo i jego instytucje.
Prezydent powinien spełniać wiele kryteriów. Takich jak wiek, doświadczenie życiowe, wykształcenie, wiedza, znajomość języków obcych, wieloletnia działalność społeczna, narodowa etc. Prezydent musiałby być uosobieniem państwa narodowego i jego zasad. Powinien być pierwszą osobą dającą przykład swoją postawą. Pomimo decentralizacji i rządów powszechnych władza nie może być rozmydlona. Prezydent wybierany na zjeździe liderów regionalnych miałby za zadanie wybrać swój rząd przez co odpowiadałby za działanie poszczególnych resortów państwowych. Na jego barkach byłoby wybranie najlepszych specjalistów w danych dziedzinach. Prezydent odpowiedzialny byłby także za obranie linii polityki zagranicznej. Oczywiście i tutaj mógłby sobie dobrać odpowiednich specjalistów, a także na zjazdy międzynarodowe etc. delegować osobę premiera.
Prezydent w państwie narodowym musi stać na straży tradycji i porządku. Nie powinien być marionetką w rękach różnych lobby i absolutnie nie powinien poddawać się modom nadchodzącym z zachodu. Prezydent powinien przestrzegać i sam reprezentować zasady narodowo-radykalne. Na czele państwa nacjonalistycznego powinna stać osoba z zahartowanym charakterem, nie bojąca się mówić nie czy też stanowczo stawiać na swoim. Prezydent państwa nacjonalistycznego nie może być tchórzem uciekającym od podejmowania ważnych decyzji. Prezydent państwa nacjonalistycznego to ojciec narodu, walczący o ten naród i go reprezentujący w jak najlepszy sposób. To osoba poświęcająca każdy swój dzień na realizację interesów narodowych. To osoba prowadząca państwo zgodnie z historią i tradycją i ideologią nacjonalistyczną. Prezydent w państwie nacjonalistycznym to osoba na której najbardziej ciążyć będzie budowanie pozycji Polski na arenie międzynarodowej, a także budowanie wewnątrz silnego i sprawnie działającego państwa.
Prezydent byłby zwierzchnikiem wszelakich służb państwowych, a także armii. Prezydent powinien osobiście pilnować, aby działania instytucji państwowych, a także lokalnych liderów i organizacji nacjonalistycznych były zgodne z ideologią nacjonalizmu. Naród powinien czuć, że dzięki wyborom swojego prezydenta może czuć się i spać spokojnie. Każda osoba należąca do narodu polskiego musi być o tym przekonana, że prezydent i rząd przez niego wybrany pilnują porządku w działaniach instytucji publicznych i eliminują nawet najmniejsze patologie w nich występujące. Osoba prezydenta i jego działania powinny doprowadzić do tego, że naród w końcu się przekona do swojego państwa, zamiast ciągle na niego narzekać. Osoba zasiadająca na stanowisku prezydenta ma za zadanie dopełnić i wcielić w życie zdanie: państwo dla narodu!
Podsumowując w państwie narodowym głównie skupionym na decentralizacji i władzy narodu od najmniejszego szczebla na czele będzie stał prezydent. W państwie narodowo-radykalnym prezydent będzie skałą przeciwko liberalizmowi, demoliberalizmowi oraz patologiom nadchodzącym z zachodu, a także patologiom chcącym od wewnątrz osłabić państwo. Prezydent będzie osobą realizującą politykę zgodnie z polską racja stanu i pilnującą, aby i także inni przestrzegali zasad i działali na rzecz interesu narodowego. Prezydent musi się narodowi kojarzyć z takimi słowami jak spokój, siła charakteru i stabilność. W państwie narodowym jak widać powinna osłabnąć rola osoby premiera, a na czele państwa zdecydowanie stanie prezydent.
Krzysztof Kubacki
19 grudnia 2013 o 21:54
W większości zgadzam się z tym co jest napisane w artykule. Moje jedyne zastrzeżenie to w zasadzie pytanie czy aby na pewno jest potrzebna funkcja premiera? Jego rola będzie sprowadzała się do roli statysty więc można by go zastąpić funkcją wiceprezydenta.
19 grudnia 2013 o 22:32
Według mnie, powinien być ktoś, kto kontrolowałby decyzje zwierzchnika państwa. Tak jak np. w Sparcie było dwóch królów
20 grudnia 2013 o 23:04
Premier jest według mnie nie potrzebny. Prezydent powinien pełnić funkcje premiera , natomiast prezydenta powinna kontrolować rada stanu czy działa zgodnie z prawem oraz jego projekty powinny być zatwierdzane przez odpowiednich ministrów , którzy podpisując jego akta powinni przyjmować na siebie odpowiedzialność polityczną.
21 grudnia 2013 o 12:57
Problem z premierem jest taki, że jest on przedstawicielem partii. Dlatego postać premiera zależy od wyboru ludu który nie zawsze wybierze opcję „odpowiednią”
Wystarczy propaganda za pieniądze partyjne i do władzy dojdzie Miller czy też inny towarzysz. Ciekawsze jest to czy powierzyć Prezydentowi, strażnikowi tradycji, normalności, wartości chrześcijańskich, symbolu jedności, ciągłości władzy, nierozerwalności państwa oraz przedstawicielowi WŁADZY WYKONAWCZEJ funkcji ustawodawczych np.w formie dekretów no i co za tym idzie jak ograniczyć rolę parlamentu lub jak ją zmienić w duchu narodowym.