Wywiad z ojcem Gabriele Amorth’em, egzorcystą Watykanu

W wywiadzie „Egzorcysta Watykanu”, jaki ojciec Gabriele Amorth udzielił siostrze Angeli Musolesi, a który ukazał się w Polsce staraniem wydawnictwa Esprit polscy czytelnicy znajdą mnóstwo niezwykle cennych informacji z dziedziny demonologii i okultyzmu. Narracja wywiadu jest bardzo czytelna, wartka i treściwa.

Ojciec Gabriele Amorth był zaskoczony i przeciwny nominowaniu go na egzorcystę. Swoją posługę realizuje poprzez: pomaganie opętanym i dręczonym, wzbudzanie wśród duchownych i świeckich zainteresowania demonologią i szkodliwością okultyzmu, szkolenie egzorcystów.

Diabły zwane demonami to zbuntowane i upadłe anioły, realnie oddziaływające na nasz świat. Posiadający wciąż moc aniołów, tylko używające jej do czynienia zła. Diabły mogą oddziaływać tylko na ludzką wyobraźnie i emocje, nie mogą oddziaływać na ludzki rozum. Kuszą, oszukują, zwodzą. Co najważniejsze są niczym wobec mocy Boga. Podczas sądu ostatecznego demony będą sądzone tak jak i ludzie. Kara lub nagroda będą wieczne.

Diabły nie czują skruchy i nie pragną by Bóg im wybaczył ich grzechy. Deklarują, że powtórzyły by kolejny raz swój grzech. Czują się lepsze od Boga, nienawidzą Maryi za to, że została błogosławiona przez Boga. Demony korzystają z fałszywych postaci, mogą się ukazywać pod postaciami bestii czy w postaci udającej Marię czy Jezusa [tak jak się to stało w Medjugorie - JB]. Są duchami pozbawionymi ciała.

Wśród przyczyn grzechu najważniejsze jest uleganie własnym żądzom, wpływom świata i podszeptom diabłów. Duża część grzechów wynika z ignorancji co do nauczania kościoła, dla tego należy być świadomym katolikiem i unikać wszystkiego co prowadzi do grzechu.

Prócz demonów poszkodowanych mogą nękać dusze potępione zmarłych ludzie. Piekło wbrew heretykom nie jest puste, jest stanem duszy a nie miejscem. Do piekła trafią tylko ci, którzy wybrali niewole grzechu.

Zwyczajnym działaniem demonów to nakłanianie do grzechu. Nadzwyczajne działanie demonów to wyrządzanie ludziom szkody. Świadome lub nieświadome wchodzenie w relacje z demonami, na przykład poprzez różne formy okultyzmu, umożliwia im oddziaływanie bezpośrednie na grzesznika.

Opętania mają miejsce gdy praktykujący okultyzm rzuci urok i sprawi by ofiara była opętana, lub w wyniku praktykowania przez opętanego okultyzmu – magii, spirytyzmu, satanizmu, wróżbiarstwa – oraz w wyniku popełniania grzechów. Trwają spory wśród egzorcystów i demonologów czy można odziedziczyć negatywne działanie demonów po przodkach, którzy weszli w nimi w relacje. Zdaniem ojca Amorthe możliwe jest to by w ramach doświadczania świętych Bóg dopuszczał by byli pomimo grzechów opętani.

Opętanie polega na tym, że demon przejmuje władze nad ciałem człowieka. Dręczenie na tym, że demon zadaje ból człowiekowi. Obsesje na zniewalaniu destruktywnymi myślami od których nie można się uwolnić. Nawiedzenia na tym, że demon szkodzi zwierzętom i rzeczom.

Szukający pomocy u egzorcysty powinni najpierw być przebadani przez psychiatrę tak by wykluczyć tych, którzy mają problemy tylko natury psychicznej czy neurologicznej. Egzorcystów w ich posłudze wspierają charyzmatyczne grupy modlitewne. Udział w modlitwach o uwolnienie, które mogą odmawiać wszyscy, nie jest groźny dla modlących.

Egzorcyzmów może dokonywać tylko wyznaczony przez biskupa kapłan. Z demonami komunikować może się tylko egzorcysta i nikt inny. Co najwyżej można demonowi rozkazywać by odszedł. Nie wolno stosować formuł egzorcyzmu jeżeli się nie jest do tego uprawnionym. Oficjalny egzorcyzm Leona XIII jest tylko w formie łacińskiej, może go odmawiać tylko egzorcysta. Wersje w językach narodowych są nieoficjalne i mogą je odmawiać wszyscy, podobnie jak modlitwy o uwolnienie. Egzorcysta może odprawiać egzorcyzm na odległość, przez telefon, wobec osób, które zna. Najczęściej potrzebna jest cała seria egzorcyzmów, zdarzają się czasowe uwolnienia gdy demon czasowo przestaje dręczyć ofiarę. Egzorcyści nie mogą unikać udzielania egzorcyzmów. Egzorcyzmy często uwalniają od chorób, których przyczyną jest demon.

Zdaniem ojca Amorthe w seminariach nie uczy się seminarzystów niezbędnej dla nich wiedzy demonologicznej. Bardzo poważnym problemem jest nowy posoborowy rytuał egzorcyzmu, który jest bardzo zły. Zakazuje on bowiem stosowania egzorcyzmów w przypadku uroków – a jest to 90% przypadków opętań. Zakazuje on też egzorcyzmów gdy nie ma pewności co do obecności demona, gdy w wielu przypadkach dopiero w trakcie egzorcyzmu egzorcysta ma dowody na obecność demona. Nowy posoborowy rytuał zakazuje więc właściwie wszelkich egzorcyzmów, nie oferując cierpiącym żadnej pomocy. Jedyną możliwością przeprowadzania egzorcyzmów jest więc korzystanie z przedsoborowego rytuału egzorcyzmów. Nie tylko nowy rytuał ale i wiele liturgii posoborowych zostało oczyszczonych i pozbawionych wielu katolickich niezbędnych modlitw.

Nawiedzane domy może każdy pokropić wodą święconą i obsypać solą. Wodą święconą i olejami mogą tylko błogosławić kapłani, albo w wypadku bliskich krewnych też świeccy. Egzorcyści mogą użyć specjalnego kadzidła. Warto pamiętać o tym, że wszelka magia jest zła, i wszyscy magowie są zniewoleni przez demony. Ludzie korzystający z magi są często ignorantami nie wiedzącymi, że prawdziwą pomoc można otrzymać w kościele katolickim podczas modlitw charyzmatycznych. Zdejmowanie klątw polega na poświeceniu przedmiotu niosącego klątwę, modlitwy podczas spalania przedmiotu.

Za epidemie opętań odpowiadają coraz bardziej popularne przesądy, new age, wiara w reinkarnacje, okultyzm i satanizm. Laicyzacja sprawia, że coraz więcej ludzi jest bezbronnych wobec zagrożeń, demony boją się tego co święte. Każdy może zostać opętanym, kapłani, dzieci, dzieci nienarodzone na, które rzucono urok, ochrzczeni i nieochrzczeni.

W wywiadzie z ojcem Amorthe znalazło się kilka dyskusyjnych stwierdzeń. Jedno z nich zakłada, że „istnieją osoby posiadające naturalny dar leczenia”. Skandalicznym, kilkukrotnym błędem ojca Amorthe jest użycie wobec KL Auschwitz nazwy Oświęcim.

Wywiad z ojcem Gabrielea Amorthe egzorcystą Watykanu uzupełniają teksty innych włoskich autorów. Poruszają one zagadnienia demonologii, okultyzmu, zagadnień teologicznych, siły okultystów we Włoszech, historii współczesnego satanizmu (w tym tego jak Benito Mussolini wyrzucił z Włoch prekursora nowoczesnego satanizmu A. Crowleya), odłamom satanizmu, przestępczości związanej z satanizmem.

Jan Bodakowski