Arkadiusz Kamiński: Analiza sytuacji w Syrii

Od niemal 2 lat Syria jest targana wewnętrznym konfliktem inspirowanym przez Izrael i jej sojuszników z NATO. Zachód poprzez wykorzystywanie elementu muzułmańskiego ekstremizmu i ideologii dżihadu stara się za wszelką cenę obalić prawowity a co najważniejsze świecki rząd w Damaszku. Syria od czasów Hafeza al Assada ojca współczesnego prezydenta Syrii Bashara al Assada była jedynym krajem arabskim gdzie obok siebie w pokoju żyli ludzie różnych religii, poglądów na świat itp. Stworzona została wspaniała koegzystencja ludzi różnych wyznań i kultur. Nie było żadnych walk na tle religijnym czy etnicznym co jest codziennością w krajach typu Irak, Jemen a teraz w Libii gdzie Zachód umieścił swoje macki co teraz próbuje urzeczywistnić w Syrii.

Syria pomimo wielkiego zaangażowania NATO mającego na celu podbicie Syrii tak jak wcześniej Libii opera się syjonistycznej agresji, odnosząc sukcesy w walce z zachodnim imperializmem. Oddziały rebeliantów w głównej mierze składające się z islamistów, oraz członków Al –Kaidy praktycznie zostały pokonane przez Siły Zbrojne Syryjskiej Republiki Arabskiej. Gdy rebelia schyla się ku upadkowi Zachód stara się utrzymać ją przy życiu organizując kolejne dostawy broni i rebeliantów. W maju byliśmy świadkami bezpośredniego zaangażowania się lotnictwa „Obronnych Sił Iraela” (IDF) mające na celu wsparcie rebeliantów, próbujących przedrzeć się do centrum Damaszku.

A) 1. Zaangażowanie się Izraela w konflikt syryjski:

Tak naprawdę to Izraelowi najwięcej zależy na zmianie władzy w Damaszku. Pokonanie Syrii pozwoliłoby na zniszczenie ruchu oporu, który tworzą Hezbollah w Libanie, Syria oraz Iran. Wyłączenie Syrii z tego ruchu uniemożliwiłoby transport zaawansowanej broni z Iranu dla libańskiego Hezbollahu oraz pozwoliłoby na ostateczną rozprawę z Hassanem Nasrallahem . Dlatego Izrael udostępnił na kontrolowanych przez siebie Wzgórzach Golan szpitale polowe dla rannych rebeliantów, obozowiska treningowe oraz trasy przez które przerzuca nowoczesną broń dla bojowników z Frontu al Nusra ( o dziwo ten ruch ma w swojej ideologii wymazanie Izraela z mapy świata). Dowództwo izraelskie widząc, że rebelia chyli się ku upadkowi, a Syria po tej wojnie może wyjść wzmocniona stara się za wszelką cenę wciągnąć Syrię do otwartej wojny z USA a tym samym z Paktem Północnoatlantyckim. Temu służyła ostatnia akcja lotnictwa izraelskiego w Damaszku w dniach 3 i 4 maja bieżącego roku. Izraelskie samoloty wykorzystując pociski uranowe zaatakowały żołnierzy 4 Dywizji Syryjskiej Republiki Arabskiej, koszary 104 Brygady elitarnej jednostki Gwardii Republikańskiej odpowiedzialnej za bezpieczeństwo najważniejszych osób w państwie, wojskowy ośrodek badawczy w Dżamraja, magazyny Gwardii Republikańskiej znajdujące się na wzgórzu Kasioun, a także baterię rakiet SCUD oraz jednostkę obrony przeciwlotniczej. W tym brutalnym ataku zginęło wg źródeł Hezbollahu oraz oficjeli libańskich około 300 syryjskich żołnierzy. Taki brutalny atak obliczony by jak najwięcej strat zadać miał za zadanie wywołać militarną reakcję Syrii czym, samym wciągnięcie NATO bezpośrednio do wojny po stronie Izraela. Tak się nie stało, a prezydent Syrii Bashar al Assad zachował zimną krwią i nie dał się wciągnąć w syjonistyczną intrygę. Podczas ataku Izrael stracił dwa wojskowe samoloty, o którym nie raczyły poinformować świetnie poinformowane media w zakresie wojskowości BBC czy CNN. Jest bardzo prawdopodobne, że Izrael podobne akcje przeprowadzi w przyszłości, co byłoby wielkim błędem dla syjonistycznego reżimu ze względu na to iż Rosja obiecała dostarczyć Syrii nowoczesny system przeciwlotniczy S-300 oraz zawarła kontrakt na dostawy kilkunastu kolejnych myśliwców MIG-29. Oraz rozważa nad kolejnymi dostawami broni dla syryjskiej Armii.

2. Bitwa o al Kusajr- rozgromienie najlepszych oddziałów FSA

Od niemal 3 tygodni trwały zaciekłe walki pomiędzy Wojskami Syryjskimi a elementami ekstremistycznymi , które w głównej mierze składają się z oddziałów al Nusra zakończone zlikwidowaniem kotła w dzielnicy północnej przez siły syryjskie nad ranem 5 czerwca. Miasto jest kontrolowane w całości przez jednostki wojskowe. W pierwszym szturmie na miasto wojsko zajęło około 60 % miasta w tym najważniejsze budynki w centrum. W wyniku następnych operacji zepchnięto rebeliantów w dzielnicę północną, i odcięto wszystkie drogi odwrotu. Ważnym czynnikiem tej batalii było zablokowanie dostaw broni i posiłków dla broniących się oddziałów. Armia wywiązała się z tego zadania wzorowo, niszcząc każdą próbę odsieczy korzystając z huraganowego ognia artylerii i lotnictwa. Ważnym czynnikiem było też włączenie się do walki libańskiego Hezbollahu które swoim doświadczeniem w walkach w mieście oraz doświadczenia wyniesione z działań partyzanckich pozwoliły na szybkie pokonanie kilku tysięcy rebeliantów okrążonych w dzielnicy północnej tego miasta. Z każdym dniem w wyniku intensywnego ostrzału artyleryjskiego umocnionych pozycji wojsko przybliżało się do ostatecznego szturmu , który urzeczywistnił się 5 czerwca nad ranem. W wywiadzie dla Reutersa członek libańskiego Hezbollahu powiedział, że rebelianci broniący się w mieście, nie mający nadziei na zwycięstwo bronili się z fanatyzmem. Posiadali także wielkie ilości nowoczesnego uzbrojenia w postaci karabinów snajperskich, czy rakiet przeciwpancernych. W końcu jednak dzięki niespodziewanemu gwałtownemu szturmowi udało się zaskoczyć przeciwników i zniszczyć ostatni opór rebeliancki w mieście. W bitwie tej zginęły tysiące rebeliantów, a setki zostały ranne. Oszacowanie strat będzie ciężko, gdyż rebelianci palili zwłoki zabitych w porach nocnych chcąc zmniejszyć rozmiary swojej porażk

Zwycięstwo w bitwie pod al Kusajr można utożsamić jako załamanie militarne rebeliantów. Bitwa ta umożliwi szybkie wyzwolenie prowincji Homs, Hamy i Idlib. Utrata olbrzymich sił przez FSA sprawi, iż następne operacje wojskowe podejmowane przez armię syryjską będą o wiele łatwiejsze, trudniej może być z Aleppo, gdyż to miasto leży blisko granicy z Turcją, skąd przybywają posiłki dla umierającej rebelii.

A) 3. Prognoza na następujące miesiące

Zwycięstwo nad rebelią jest już 100% pewne. Operacje wojskowe będą się głównie skupiać na wyzwoleniu i oczyszczeniu z resztek terrorystów prowincji Homs, Hamy, Idlib oraz Aleppo. Pytanie jest jak długo jeszcze potrwają walki? To będzie zależało od sukcesów armii ale także, od zaangażowania sił zewnętrznych w utrzymywaniu rebelii przy życiu. Wraz z sukcesami armii islamscy terroryści przerzucą się na działania typu zamachy ,samochody pułapki itp. Jednak i te działania są skazane na porażkę, gdyż z każdym sukcesem armii bezpieczeństwo się poprawia. Czy Zachód powiedział ostateczne słowo w sprawie Syrii? Nie, nadal będzie swoją niecną politykę uprawiał względem Syryjczyków. Zmianę losów wojny może przynieść interwencja militarna NATO, ale na 100% do niej nie dojdzie, gdyż grozi to wybuchem III Wojny Światowej, a mocodawcy z Tel Avivu i Waszyngtonu nie mogą sobie na nią pozwolić. Tak więc imperialistom pozostaje podejmowanie dotychczasowych środków, które są bezowocne. I tak zwycięży armia Syrii!