Libia: Po upadku płk. Kaddafiego prześladowania chrześcijan

Powoli spełnia się scenariusz o którym od dawna pisaliśmy na portalu. Po ataku koalicji islamistów i NATO na Libię oraz obaleniu pułkownika Muammara Kaddafiego prześladowania chrześcijan stały się codziennością. Agencja Asianews przytacza zeznania 44 egipskich Koptów, których zatrzymano za eksponowanie na bazarze obrazków religijnych. Twierdzą oni, że byli torturowani oraz zmuszani do przejścia na islam i profanowania wspomnianych obrazków. Ich oprawcami byli radykalni salafici tworzący zbrojne milicje. By zmazać wytatuowane krzyże, które zgodnie z tradycją Koptowie mają na dłoniach, islamiści polewają je żrącym kwasem.

Na początku marca nieznany sprawca próbował zabić księdza w katolickiej katedrze w Trypolisie. W tym samym czasie grupa uzbrojonych mężczyzn, już drugi raz w ciągu kilku dni, napadła na kościół w Bengazi na wschodzie kraju. „Po raz pierwszy doszło do próby zabicia księdza. Budzi to nasze poważne obawy, co do przyszłości Libii” – podkreśla wikariusz apostolski Trypolisu bp Giovanni Martinelli. Zdaniem katolickiego duchownego, sytuacja chrześcijan żyjących we wschodniej Libii jest „krytyczna”, a „atmosfera bardzo napięta”, szczególnie w regionie Cyrenajki.

Watykan zamknął jeden klasztor w Dernie, a z drugiego w mieście Barca ewakuował zakonnice. Najbardziej narażeni na ataki byli ostatnio Koptowie, chrześcijanie z sąsiedniego Egiptu. W połowie marca jeden z Koptów zmarł w więzieniu, prawdopodobnie w wyniku tortur. Na wieść o jego śmierci doszło do protestów przed Ambasadą Libii w Kairze. Jeszcze tego samego dnia wieczorem wściekły tłum podpalił koptyjski kościół w Bengazi. Islamiści, prześladowani w czasach Muammara Kaddafiego, odgrywali czołową rolę w sponsorowanej przez zachód „rewolucji”, a dziś zaprowadzają w zanarchizowanej Libii nowe porządki.

Jeden z chrześcijan pisze: „Od upadku reżimu Kaddafiego otrzymujemy doniesienia o przemocy wymierzonej w chrześcijan, jednak od lutego b.r. mamy do czynienia z prawdziwą katastrofą – deportacje, zatrzymania i wrogie ataki stały się rzeczywistością wielu chrześcijan mieszkających w tym kraju. Kilka osób padło ofiarą bardzo brutalnego traktowania, jedna z nich zmarła w areszcie”.

Jeszcze przed agresją na Libię, w wywiadzie dla rzymskiej agencji „Catholic News Service” franciszkanin, który chciał zachować anonimowość z obawy o ewentualne represje ze strony islamistów, powiedział, iż „pod rządami Kaddafiego jesteśmy (katolicy) chronieni”. Jeden z 13 franciszkanów służących w kościołach – pod wezwaniem św. Franciszka w Trypolisie oraz Niepokalanego Poczęcia w Bengazi – dodawał: „Rząd Libijskiej Dżamahiriji daje chrześcijanom wolność praktykowania religii. Uznaje Kościół katolicki, koptyjski, prawosławny, anglikański i protestancki Union Church”.

Demoliberalni „obrońcy wartości chrześcijańskich” zbierają powoli owoce swojego poparcia dla polityki Waszyngtonu, finansowej oligarchii i syjonistycznego lobby. Europa, która powinna być protektorką wspólnot chrześcijańskich na swoich geopolitycznych rubieżach – północnej Afryce i na Bliskim Wschodzie – umarła w Trypolisie, w czasie gdy pierwsze amerykańskie Tomahawki spadały na stolicę Libii. Upadek Kaddafiego, który jako przywódca i człowiek miał wiele wad, oznaczał także istotne zahamowanie procesów integracyjnych w Afryce oraz projektów modernizacyjnych, których powodzenie było najlepszym sposobem na  powstrzymanie zjawiska masowej imigracji dotykającego właśnie Stary Kontynent. Lekcja Iraku, gdzie populacja chrześcijan została zdziesiątkowana, niczego nie nauczyła europejskich użytecznych idiotów. Dziś odgrywają swoją rolę ponownie bezbłędnie – tym razem w przypadku Syrii – stojąc ramię w ramię z islamistami oraz ich sponsorami z USA, UE i krajów Zatoki Perskiej przeciwko harmonii i rządowi nacjonalistycznej partii Baas. W tym szczególnym okresie pozostaje modlitwa za Kościół prześladowany.

WT