Jako fundamentalista katolicki z pewną podejrzliwością czytałem najnowszy numer czasopisma polskich neopogan. Spodziewałem się bluźnierstw i demonicznych klimatów. Periodyk jednak zawiera w sobie wiele ciekawych artykułów o historii i ideach neopogan.
Pierwszy artykuł przybliża czytelnikom konfucjanizm. Autor artykułu zwraca uwagę czytelników na przyczyny sukcesów krajów Azjatyckich, związki i różnice między konfucjanizmem a ideami neopogańskiej Zadrugi. W duchu anty rynkowej i indywidualistycznej neopogańskiej Zadrugi za źródła azjatyckiego sukcesu uznaje: państwowy interwencjonizm, centralne planowanie, duże zakłady przemysłowe. Co ciekawe autor postukuje by tak jak konfucjanizm instrumentalnie wykorzystywać rytuały katolickie dla utrwalania kolektywu państwowego [tak mi się to instrumentalne wykorzystywanie katolicyzmu w utrwalaniu kolektywu skojarzyło z tym jak PIS instrumentalnie wykorzystuje katolicyzm w swojej polityce – rodzi się więc cuekawe pytanie o zbieżność zadrużańskiej ideomatrycy z ideomatrycą Kaczyńskiego – JB].
Kolejne dwa artykuły bardzo dokładnie i szczegółowo opisują historie i idee neopoganizmu w krajach nadbałtyckich. Podobnie jak w Polsce idee neopogańskie zostały pod koniec XIX wieku wykreowane z folkloru, fascynacji hinduizmem, ludowego neopoganizmu 9do dziś obecnego na wsiach), badań etnograficznych, i fantazji wyrażanej utworami literackimi (kultura jest i była dla neopogan instrumentem promowania rodzimowierstwa), inspiracji patriotycznych i nacjonalistycznych. Neopoganie nie postrzegają swoich bóstw za byty osobowe, ale za personifikacje sił. Celem neopogan nadbałtyckich było i jest zrekonstruowanie nadbałtyckich religii przedchrześcijańskich i „połączenie ich z ezoterycznymi, metafizycznymi, teozoficznymi, astrologicznymi i ekologicznymi” ideami.
W kolejnych artykułach na łamach Trygława czytelnicy mają okazje zapoznać się z tekstami o: tatrzańskich inspiracjach rodzimowierstwa, historią polskich ruchów neopogańskich, recenzjami (publikacji o tożsamościowych nurtach politycznych, fantastyki żerującej na historii Polski, black metalowej neopogańskiej scenie muzycznej). Numer kończy archiwalny tekst przedwojennego lidera polskich neopogan o Piłsudskim.
Jan Bodakowski
Najnowsze komentarze