Gilbert Keith Chesterton – „Polska”

29 maja przypada rocznica urodzin Gilberta Keith Chestertona: postaci, której nie trzeba nikomu specjalnie przedstawiać. Angielski katolik – konwertyta, nacjonalista, współtwórca dystrybucjonizmu, autor licznych publikacji – stanowiących do  dnia dzisiejszego kanon lektur obowiązkowych dla wszystkich europejskich, chrześcijańskich nacjonalistów. Swój nacjonalizm przeciwstawiał imperializmowi i szowinizmowi, co widać było w słowach sympatii skierowanych w stronę Irlandczyków oraz Polaków, w których niejednokrotnie wyrażał solidarność ze zniewolonymi narodami. To właśnie przyjaźń do Polski była inspiracją dla napisania książki o naszym kraju. Kres temu położyła jednak jego przedwczesna śmierć: Chesterton zmarł 14 czerwca 1936 roku. Pozostawił po sobie wiersz zatytułowany Polska, który zamieszczamy poniżej:

Augurowie, znając wieszczą mowę,

Dziś z lotu ptaków wyczytać by mogli

Czym wśród pierzastych dziwów są dwugłowe

Orły, a pośród nich ów orzeł czarny!

I gdy spadają w boju bitne ptaki,

Gdy w ślad za nimi sępy nadlatują

Wiemy już jaka łaska, pokój jaki

Każe wciąż milczeć naszym władcom małym

Ludzie, co kupczą tym, co inni tworzą

Jak sęp, co czeka na cudzą ofiarę

Pióro zestawią z piórem i powiedzą:

Nic nie jest czarne już, a wszystko szare

Szre jak owe gołębie co były

W rękach handlarzy chciwie szacowane;

Widząc Chrystusa gniew, trwożnie się zbiły

I spadły między kramy połamane

Lecz wyniesione to godło zostało

Od chwili, kiedy Bóg gniew okrył chwałą,

I gdy zawisły nad domostwem sławy

Znów orły czarne, oraz sępy szare.

W nim to, gdzie wojna świętsza jest niż pokój

I gdzie nad miłość nienawiść zachwyca

Zabłysł straszliwy jako sam Duch Święty

Orzeł, co bielszy jest niż gołębica.