Arkadiusz Rzepiński: Czym jest nacjonalizm?

My, nacjonaliści polscy, skupieni w szeregach Narodowego Odrodzenia Polski, pragniemy swą pracą przyczynić się do rozwoju wspólnoty narodowej Polaków. – Zasady Ideowe Nacjonalizmu, program NOP.

Nacjonalizm nie jest tylko zbiorem wielkich haseł wyzwolenia Narodu spod jarzma demoliberalizmu, komunizmu itd. Więcej: ten kto myśli, że jest narodowcem, ba, nazywa się tak tylko dlatego, iż uznaje Naród Polski za jedynego suwerena państwa polskiego, na pewno nim nie jest. Taki człowiek jest co najwyżej głupcem i kolejnym elementem będącym częścią bezkształtnej demoliberalnej masy.

Człowiek – homo democraticus, którego idealizm sprowadza się do wrzucenia do urny kartki z zaznaczonym kandydatem podczas wyborów – to jest czysty produkt antynarodowy. Demokratyzm wpoił ludziom: Ty decydujesz – przecież masz prawo do głosu!

I taki homo democraticus wraca do domu uśmiechnięty – myśli, że spełnił swój tzw. obywatelski obowiązek, siada przed telewizorem, obejrzy wiadomości, potem jakiś durny program z pseudoartystami i amerykański film, rano do pracy, potem obiadek, znów telewizja, albo komputer i tak do kolejnych wyborów. Jakby nad urną wyborczą stał demoliberalny rabin żegnający słowami: Idźcie, ofiara spełniona!

I nie ma znaczenia, czy taki człowiek nazwie siebie narodowcem, konserwatystą, liberałem, czy socjalistą, bo wciąż będzie marionetką demokratycznej machiny.

I to jest jeden z powodów, dla których nacjonalizmu nie można sprowadzić tylko do wąskich ram ludzkiego rozumu. Oczywiście ta idea musi ten nasz rozum wypełniać i płonąć w naszych sercach, ale jeśli my – Polacy nie weźmiemy spraw w swoje ręce to dalej będziemy tkwić w tym samym bagienku; i nie ważne, czy będzie to jak dziś – reżim demokratyczny, czy jak niegdyś – reżim komunistyczny. Musimy pamiętać o tym, że Narodu nie tworzy tylko wąska klasa polityków. Naród Polski to każdy Polak; każda mała komórka, która tworząc z innymi jeden wspólny organizm narodowy może stanowić o jego marnocie, lub wielkości.

Jak słusznie stwierdził – może i znielubiony przez nas – Piłsudski: w każdym narodzie ceniona jest tylko jego sa­modzielność. Tylko rzeczy własnymi rękami zrobione posiadają istotne znaczenie.

Wracając jeszcze do Zasad Ideowych Nacjonalizmu;

Nasze działania opierać będziemy na wynikających z nauki Kościoła katolickiego zasadach, które niniejszym przedstawiamy:

1. Świadome życie każdego człowieka winno być podporządkowane realizacji celów, ułożonych według ich wartości, w systemie wzajemnych powiązań i zależności, z uświadomionym sobie celem absolutnym.

2. Celem absolutnym – tak w wymiarze indywidualnym, jak i społecznym – może być tylko BÓG. Jest On bowiem wartością trwałą, niezależną od biegu dziejów. Jest źródłem norm i praw kształtujących życie jednostki i wspólnoty.

Jeśli takie zasady przyjmujemy, jeśli jesteśmy katolikami, to musimy zdać sobie sprawę z tego, że działalność narodowa jest naszym świętym obowiązkiem, a nawet więcej: zaniechanie tej pracy oznaczać może dopuszczenie się jednego z grzechów głównych – lenistwa.

Podsumowując; jeśli opowiadamy się za ideami nacjonalizmu, ale nasza idea nie przejawia się w konkretnych czynach, to w żadnym wypadku nie możemy nazwać się nacjonalistami, bowiem nacjonalizm zakłada służbę, pracę na rzecz Narodu. Myśl, wola i działanie – tylko te trzy rzeczy razem tworzą nacjonalizm – nigdy osobno. Tylko czynem możemy wpływać na otaczającą nas rzeczywistość i ratować nasz Naród. A zatem: pracujmy, działajmy, walczmy. Parafrazując słowa Homera: Rzeczą człowieka jest walczyć, a rzeczą Boga – dać zwycięstwo.

Arkadiusz Rzepiński