WT: Ewa Stankiewicz, dystrybutor filmu i morze hipokryzji

Oburzenie na łamach mediów prawicowej proweniencji wywołała informacja o rzekomej decyzji firmy Gutek Film o wycofaniu się z dystrybucji najnowszego filmu Ewy Stankiewicz pod tytułem „Nie opuszczaj mnie”.

Reżyserka zasłynęła jako współtwórczyni razem z Janem Pospieszalskim dokumentu „Solidarni 2010″. Gutek Film decyzję miał uzasadnić emisją wspomnianego filmu dokumentalnego i medialną burzą, jaką wywołał. Jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki pojawiły się natychmiast oskarżenia o powrocie cenzury, o PRL-bis, argumenty o tym, że poglądy polityczne autorki nie mogą wpływać na ocenę jej pracy etc. bla bla.

Te same środowiska, które dziwnym trafem milczały i milczą, gdy represjom i medialnym nagonkom poddawane są środowiska nacjonalistyczne, dziś przypomniały sobie o wolności słowa. Te same środowiska, które milczały i milczą, gdy ich demoliberalni pobratymcy na zachodzie Europy skazują ludzi na kary więzienia lub wysokie grzywny, tylko dlatego, iż prezentują inne od obowiązujących opinie na temat historii lub kwestii moralnych, dziś mają gęby pełne frazesów o  sprawiedliwych ocenach i niezbywalnych prawach jednostki. Grono oburzonych wydaje się zachowywać jak człowiek, który dziś nagle się obudził po 20-letnim śnie. Jeden z obozów Republiki Okrągłego Stołu bulwersuje się decyzją prywatnej firmy przynależnej do innego obozu, gdyż ta postanowiła zrobić na złość temu pierwszemu. Szanowni „oburzeni”, jak to mówią na Wyspach,  feel the pain.  Kto sieje wiatr,  zbiera burzę. /WT/

Przedruk wyłącznie po uzyskaniu zgody redakcji. Wszelkie prawa zastrzeżone.